کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

فراخوان عمومی بخاطرجلوگیری ازفروش شفاخانه وزیراکبرخان وسایر موسسات عام المنفعه

 دکتر سید احمد جهش

اگست 2018 ترسائی

باند گروپ مافیایی حامد کرزی و اشرف غنی وهمکاران کنونی آقایان حنیف اتمر و ستانکزی ازجمله ی خاینینی اند که افغانستان رابه امریکا وانگلیس فروخته اند ومستحق هرنوع مذمت ومجازات میباشند.

 اشرف غنی بعدازکنفرانس  ” فروش افغانستان” بر مبنای تعهدات دراولین همایش شهر بن جرمنی به امرباداران انگلیسی – امریکائی اش پروسه خلع سلاح اردوی افغانستان راپیش برده، بهترین سلاحهای اردوی افغانستان را که ازخون غریب وبیوه زن خریده شده بود نابود کرده است.

اشرف غنی- در تبانی با کرزی این عوام فریب بینظیرعمل خائینانه دیگریعنی فروش دارائی های عامه را تحت نام خصوصی سازی اجرا کرده است. فروش دارائی های مردم خیلی ارزان وبه قیمت کاه ماش صورت گرفته است.

درطول سالها این دزدان چراغ به دست به فروش دارائی های منقول وغیر منقول عامه ازقبیل معادن وزمینهای دولتی پرداخته و بخش خود را ازپول فروش آن ها به خارج انتقال داده اند.

اکنون اشرف غنی این کافرخدانا ترس که هیچ رحمی به مردم افغانستان ندارد وفراموش نموده است که به زودی چند متر پارچه سفید باخود به گورمیبرد؛ تلاش دارد تا بازهم سرمایه خود را چاقتر بسازد. ازاینرو دربدل رشوت به  فروش مدارک و اسناد یک قرنه ی  تعمیرآرشیف رادیوافغانستان( طوری که شایع شده است پای اصلی از انگلیس درین زمینه دخیل بوده است) و هم چنان شفاخانه وزیراکبرخان میپردازد. خصوصن فروش شفاخانه خیانت بزرگی به حق مردم افغانستان است و شهریان کابل راازنعمت صحت محروم میسازد.

 همه میدانند که خارجی ها شفاخانه ها رابرای مفاد میخرند نه برای خیرات. به مقابل خدمات طبی شان پول بیشترتقاضا میکنند که پرداخت آن همه پولها حتی با داشتن بیمه صحی ازتوان مردم فقیر و نادار ما خارج است.

وقتی خارجی ها آماده ی کمک صحی و بشر دوستانه به مردم افغانستان اند، دوکتوران شفاخانه وزیر اکبر خان حاضر شده اند تا قطعه زمینی را برای ساخت و ساز تعمیر یک  شفاخانه نو در اختیار ایشان قرار دهند.

 درتمام جهان دسترسی به کمک های طبی مانند دسترسی به هوا وآب حق مسلم هرانسان است و مردم بی دفاع افغانستان مستثنی نمی باشند.

افتخار به حزب  دموکراتیک خلق  افغانستان  که همه کمک ها را رایگان درخدمت مردم خود قرار داده بود.

  تیم مزدور وتبهکار کرزی- غنی به دستورباداران خارجی شان ( بانک جهانی وصندوق بین المللی پول )  باپیروی ازسیستم منحط اقتصاد نیولبرالی که سزاوار اعمار یک جامعه عادلانه ورفا عامه نبوده وبه زودی گلم آن ازتمام جهان برداشته خواهد شد، تحفه ی به مردم افغانستان جزیک مملکت ویران، بی دفاع، ضعیف، فاسد، گدائی گر و منحصربه خارجی نداشته، مردم مارا ازنعمت کار، سواد، صحت و ازهمه مهمتراز نعمت صلح  و امنیت محروم ساخته است.

اکنون که اجندای فروش شفاخانه وزیراکبرخان توسط دولت نوکروضد مردمی افغانستان روی دست است ازتمام کارکنان طبی نرس ها، دوکتوران وپروفیسوران این خدمتگاران انسان وانسانیت وازتمام شهریان محترم کابل توقع میرود تا درمقابل شفاخانه تجمع نموده ازفروش آن جلوگیری نمایند.

 به خریداران خارجی باید فهمانده شود که دولت افغانستان یک دولت غیرقانونی است که به زور برچه خارجی بالای مردم افغانستان تحمیل شده است از اینروهرنوع فیصله، قرارداد ومعاهده ی آن اعتبارقانونی ندارد.

  مردم آزاده افغانستان این دولت پوشالی را بالاخره سرنگون کرده دارائی های شان را استرداد نموده ملی میسازند وسرمایه های خارجیان همه به باد فنا خواهد رفت.

 پیروزی از آن مردم است!!!

***

این هم خبر فروش شفاخانه ی وزیر اکبر خان و سایر موسسات دولتی:

شفاخانه‌های وزیر اکبرخان و شیخ‌ زاهد به خارجی‌ ها واگذار می‌شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان، وزارت صحت عامه، از واگذاری شفاخانه‌های وزیر محمد اکبرخان و شیخ زاهد و نیز کارخانۀ دارو سازی «هوخست» به یک شرکت خارجی خبر می‌دهد.
به گزارش طلوع، فیروزالدین فیروز، می‌گوید که قرار است در این باره توافقنامه‌ای را با شرکت مشترک هندی-عربستانی (آر بی س) امضا کند.
بربنیاد این توافقنامه، این شرکت در پانزده سال آینده یک مرکز بزرگ درمان و آموزش پزشکی مدرن و مجهز را در کابل ایجاد می‌کند.
وزیر صحت عامه می‌افزاید: «ما شفاخانه وزیر اکبرخان، شفاخانه شیخ زاهد را و یک فابریکۀ دوایی هوخست را با یک کمپینی که در سطح بین المللی با اعتبار است، بطور مشارکت عامه و خصوصی، بخاطر عرضه خدمات به آن‌ها واگذار میکنیم اما این به معنای این نیست که پرسونل شفاخانه وزیر اکبر بی‌کار می‌شوند.»
اما، شماری از پزشکان شفاخانۀ وزیرمحمد اکبرخان، در پاسخ به آن‌چه انتقال این بیمارستان به یک بخش دیگر و خصوصی سازی آن می‌گویند، واکنش نشان می‌دهند.
محمد شریف عبدالله، یکی از این پزشکان گفت: «ما زمین در اختیار شان می‌گذاریم، بسازند و خدمات عرضه کنند نه این که این گونه مرکز بزرگ و مجهز را از بین ببرند»
در همین حال، شماری از باشندگان شهر کابل نیز از این کار انتقاد می‌کنند و می‌گویند که اگر نهادهای خصوصی می‌خواهند در عرصه بهداشت کار کنند، جایی دیگری را برای ساخت شفاخانه در نظر بگیرند: «شفاخانه وزیر اکبرخان بسیار مجهز است در بخش‌های گوناگون برای مردم سهولت ایجاد کرده است». 
بربنیاد قوانین کشور، ارایه خدمات به شهروندان در مرکزهای بهداشتی دولتی رایگان است، اما حکومت به این باور است که با خصوصی سازی بخشی از این مرکزها، کیفیت خدمات بهداشتی بلند خواهد رفت.