ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

                 یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                          (قسمت دوم)                        چرا…

ژئوپولیتیک ساختار قدرت؛ تنوع قومی و آیندهٔ دولت‌سازی در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ از رویای فدرالیسم تا کابوس بالکانیزه شدن…

آیا محمد اشرف غني د بیا راڅرګندېدو په درشل کې…

نور محمد غفوری لنډیز د ۲۰۲۱م کال د اګست له سیاسي بدلون وروسته…

برگردان، یا همان واژه‌ی شناسای عربی ترجمه

محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب دینی-فلسفی من بیش از این نه می‌دانم از گذشته‌‌های…

چرا صدای گاندی ها در کوهستان‌های افغانستان پژواک نیافت ؟

نویسنده: مهرالدین مشید جغرافیای خشونت، سیاست قبیله‌ای و غیبت ماندلاها در…

«
»

رای منفی آلمان به قطعنامه محکومیت نئونازیسم 

نشریه ی هفته

05.11.22

یک نقطه عطف: آلمان و اتریش به قطعنامه سازمان ملل در محکومیت نئونازیسم رای منفی دادند.

به گزارش روسیه امروز، تا پیش از این رای گیری اخیر، فقط این ایالات متحده و اوکراین بودند که آشکارا با قطعنامه سازمان ملل علیه ستایش نازیسم مخالفت کردند. 
اکنون آلمان، ایتالیا، اتریش، مجارستان و سایر کشورهای اتحادیه اروپا نیز به آن رای منفی دادند. 
امسال نیز قطعنامه ای توسط روسیه به سازمان ملل برای محکومیت نازیسم ارائه شد که از سوی بسیاری از کشورهای غربی مورد حمله قرار گرفت و به آن رای منفی دادند.
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل با ۵۱ رای مخالف و ۱۰۶ رای موافق پیش نویس قطعنامه روسیه در مورد مبارزه با ستایش نازیسم را تصویب کرد. ۱۵ کشور نیز رای ممتنع دادند. ایران در رای گیری شرکت نکرد.

عنوان این سند “مبارزه با ستایش نازیسم و سایر اقداماتی است که به دامن زدن به اشکال معاصر نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانه هراسی و عدم تحمل مرتبط کمک می کند.”
چنین قطعنامه ای هر سال توسط مجمع عمومی سازمان ملل تصویب می شود. 

پس از تایید کمیته، مجمع عمومی سازمان ملل باید در مورد آنچه معمولا در ماه دسامبر اتفاق می افتد رای دهد. 

از سال ۲۰۱۴، تنها ایالات متحده و اوکراین به طور مرتب به این قطعنامه رای منفی داده اند، در حالی که کشورهای اتحادیه اروپا و ناتو و همچنین برخی از کشورهای دیگر از نقاط جهان به این قطعنامه رأی ممتنع داده اند. 

اما این بار پیش نویس قطعنامه از سوی آلمان، بریتانیا، اتریش، فرانسه، ژاپن، ایتالیا، گرجستان، کشورهای حوزه بالتیک و مجارستان نیز رد شد. 

به گفته گریگوری لوکیانتسف، معاون اداره همکاری های بشردوستانه و حقوق بشر در وزارت خارجه روسیه، همچنین تلاش شده تا با ترفندهای سازمانی از برگزاری رای آینده جلوگیری شود

استرالیا، ژاپن، لیبریا و مقدونیه شمالی یک اعتراضیه و اصلاحیه برای این قطعنامه ارائه کردند.
این اعتراضیه مدعی میشد، که روسیه با این قطعنامه تلاش دارد که اقدام نظامی خود در اوکراین را به بهانه مبارزه با نازیسم توجیه کند.
آنها اصلاحاتی را پیشنهاد کردند تا روسیه را متقاعد کنند که متن را از مرحله رای گیری خارج کند. 

اما آنها موفق نشده اند متن را به طور اساسی به نفع خود تغییر دهند و درخواست هایی را که مناسب آنها نیست حذف کنند:
“تخریب بناهای یادبود آزادی خواهان، تظاهرات نئونازی ها و راهپیمایی های مشعل، ممنوعیت نمادهای مرتبط با پیروزی. بنابراین آنها تصمیم گرفتند کاری کاملاً “خلاق” انجام دهند، اما این استراتژی هم نتیجه نداد.”

این دیپلمات روسی وضعیت سال ۲۹۱۱ را یادآور شد، زمانی که رای گیری در بین کشورهای اتحادیه اروپا تقسیم شد و برخی از کشورهای عضو رای منفی دادند و برخی دیگر رای ممتنع دادند. 

“در آن زمان نمایندگان آلمان، ایتالیا و اتریش به ما سوگند یاد کردند که هرگز نمی توانند به سندی که در آن تمجید از ناسیونال سوسیالیسم اساساً محکوم شده باشد، رأی منفی دهند.”

این دیپلمات روس به شدت از این رفتار آنها انتقاد کرد و آن را جعل تاریخ دانست. 

وی در اظهارنظری که در سایت سفارت روسیه در برلین منتشر شده، نوشت:

طی سال‌های اخیر پس از تصویب قطعنامه، دولت‌های غربی مکرراً پیشنهاد کرده‌اند که در متن پیش‌نویس قطعنامه متنی را وارد کنند که ادعا می‌کنند “آلمان هیتلری و اتحاد جماهیر شوروی مسئولیت برابر برای آغاز جنگ جهانی دوم” داشته اند گنجانده شود. 

“آنها همچنین می خواستند تزهای مربوط به “دو رژیم تمامیت خواه” را در سند وارد کنند و اینکه همکاران نازیسم نباید محکوم شوند زیرا آنها به اصطلاح “قهرمانان ملی” هستند. این مفاد برای ما کاملاً غیرقابل قبول است، ما آن را رد می کنیم و با چنین جعل تاریخ موافق نیستیم.” 

“این مفاد برای ما کاملاً غیرقابل قبول است، ما آن را رد می کنیم و با چنین جعل تاریخ موافق نیستیم.”

رسانه روسیه امروز بزبان آلمانی در سال های اخیر تلاش کرده است دلایل عدم پذیرش آلمان از این قطعنامه سازمان ملل را دریابد. 

در سال ۲۰۲۰، پاسخ به درخواست روسیه امروز این بود که دلایل دولت آلمان بعدا ارائه میشود، اما این اتفاق حتی پس از یک سال هم رخ نداده است. 

در دسامبر ۲۰۲۱ سخنگوی وزارت خارجه آلمان فدرال، آندریا ساسه، پاسخ داد:

“ ما مثل همیشه، درباره تصمیم خود درباره رای دادن خود در سازمان ملل اظهار نظری نخواهیم کرد.”

در سال ۲۰۲۰ فرستاده واشنگتن در سازمان ملل متحد استدلال کرده بود که ممنوعیت تمجید از نازیسم نقض متمم اول قانون اساسی ایالات متحده در حمایت از آزادی بیان است. 

ایالات متحده همچنین مسکو را متهم کرده بود که می خواهد از این قطعنامه برای ترویج “روایت های اطلاعات نادرست” درباره نئونازیسم در کشورهای بالتیک و اوکراین استفاده کند.