آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

«
»

د کابل، اسلام اباد او ډهلي د اړيکو مثلث

کابل د نيږدې دوښمن او ليرې دوست تر منځ

کابل ته د مودي وروستی سفر او ورپسې د راحيل شريف راتګ

د افغانستان ليرې دوست (هندوستان) د تاريخ په اوږدو کې ثابت، متوازن او دوستانه چلند کړی دی. له لسيزو په دېخوا يي له افغانستان سره په بيلابيلو برخو لکه ملکي، نظامي، اقتصادي او سپورتي برخو کې مرستې کړي دي چې وروستۍ هغه يي د سلما بند او د ملي شورا د ودانۍ رغول دي. په همدې لړ کې افغانستان تل په هندوستان او هندوستان تل په افغانستان باور کړی او تل يي متقابلې دوستانه اړيکې ساتلې دي. د دغو دواړو هيوادونو د تاريخي دوستانه اړيکو او متقابل باور ساتلو سبب هم دا دی چې هندوستان هيڅکله افغانتسان ته ترهګري نه ده استولې، هيڅکله يي د ترهګرو روزنه او ملاتړ نه دی کړی، په خپله خاوره کې د افغانستان لپاره د ترهګرو ځالې نه لري.

بل پلو په داسې حال کې چې پاکستان د افغانستان نيږدې ګاونډی دی او همداراز له افغانستان سره د مذهبي او کلتوري تړاو تر څنګ؛ ډيری وختونه د افغان دولت له لوري په يو طرفه امتياز هم نازول شوی؛ خو د کابل ــ اسلام اباد اړيکې هيڅکله متقابلې دوستانه، ريښتونې او د يو ګاونډي هيواد د اړيکو په توګه نه دي پاتې شوي. پاکستان غواړي چې په افغانستان کې له هندوستان سره د سیالۍ ډګر وګټي او د کابل ــ ډهلي اړيکو له وروستي نيږدې والي هم انديښمن دی. تيره ورځ د افغانستان د ملي شورا ودانۍ د پرانيست په غونډه کې چې د هند لومړي وزير نريندرا مودي کومه تاريخي او هر اړخيزه وينا وکړه او د افغان چارواکو له لوري چې مودي ته کوم هرکلی وشو نو د پاکستان په زړه کې يو ځل بيا د کينې او شيطانت اور ولګيد. په همدې لړ کې د پاکستان د پوځ مشر راحيل شريف کابل ته راغی.

له کابل سره د اسلام اباد بې ثباته او بې باوره سیاست د سیمې اقتصاد ته هم سرخوګی جوړ کړی دی. افغانستان تل له پاکستان سره د سیاسي او اقتصادي اړیکو د ټینګښت هڅه کړې، خو اسلام اباد د دغو اړیکو باور له منځه وړی دی. اوس افغان حکومت هم وایي،د پاکستان دوه مخي سیاست د افغانستان پر سولې او ثبات سربیره د ټولې سیمې اقتصاد او سوداګرۍ ته هم سخت زیان اړولی دی. ولسمشر غني په لومړیو کې پاکستان ته د نوي حکومت د ښه نیت او دوستۍ لاس اوږد کړ، خو اسلام اباد د تل په څیر د کابل سیاسي باور او د نږدې اړیکو هڅې وننګولې. د افغانستان او پاکستان عام خلک او په خاصه توګه د دواړو هیوادونو سوداګر په خپلو کې نسبتاً ښې او نږدې اړیکې لري، خو له بده مرغه د دواړو هیوادونو ترمنځ ترینګلې سیاسي اړیکې دا اجازه نه ورکوي چې دغه اړیکې لاپسې ښې شي او دا هم یو حقیقت دی چی افغانستان تل د اړیکو د ښه کیدو لپاره له خپل اړخه جدي کوښښ کړی خو پایله یې منفي ده.

په وروستيو کې اوس له پاکستان سره بیا اړیکې ګرمیږي، پاکستاني چارواکي دلته سفرونه کوي او افغان ولسمشر غني په پاکستان کې د اسيا زړه په کنفرانس کې هم ګډون وکړ خو ولس د اړيکو له دغې نيږدېوالي ناخوښ دی، افغانان وېره او انديښنه لري چې پاکستان به يو ځل بيا خپل دوه مخی سياست پر مخ بوځي او يو ځل بيا به افغان دولت په تشو ژمنو وغولوي. پاکستان همداسې ګرمې ژمنې پخوا هم کړې دي. ولسمشر غني چې کله په لومړي سفر پاکستان ته ولاړ، همداسې هیلې وې، د افغانستان له خوا پرله پسې د پاکستان پر ژمنو باور وشو، پاکستان ته امتیازات ورکړل شول، آن دا چې خبره تر امنیتي هوکړه لیک پورې ورسیده، خو پایله یې بیا هم د ولس او افغان دولت د هيلو خلاف وه.

افغانان نوره پر پاکستان باور نه لري چې تر دې وروسته دې له افغان حکومت سره د سولې ملاتړ او د تروریزم خلاف مبارزه کې مرسته وکړي. د افغانانو د وينو قاتلين او د افغانستان دښمنان په پاکستان کې په ازاد چاپریال کې دافغانستان د خلکو پر ضد پریکړې کوي او له هماغه ځایه یې ملاتړ کیږي. افغان دولت تل پر پاکستان د افغان سولې د ټینګښت په برخه کې باور کړی خو پاکستان افغان چارواکي تل د جګړې د اوږدیدو لپاره تېر باسي. دغه ککړ هيواد تل هڅه کړې او لا يي هم کوي چې په افغانستان کې د هوا په سړیدو سره د سولې په پلمه طالب جنګیالي په امن کې وساتي.

لیکنه :  خوشحال آصفي