تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

د پاکستان پر وړاندي د سيمه ايز ايتلاف د جوړيدو اړتيا

هر افغان، په افغانستان کې هر شنونکي او چارواکي او ټولې نړۍ ته څرګنده ده چې پاکستان له تېرو څو لسیزو راهیسې د افغانانو د وژنې، د افغانستان د بربادۍ او په افغانستان کې د عامه تاسیساتو د ویجاړولو له پاره ترهګر روزي. دغه هيواد له کلونو راهیسې ترهګري او ترهګریز فکر روزي او پالي او د همدغه ناولي فکر له لارې ځان خپلو شومو موخو ته رسوي. په پاکستان کې شته ډیری تش په نامه ديني مدرسې د بم جوړولو، تروريست روزلو او انسان وژلو فابريکې دي. د غه هيواد په قبايلي سيمو كې ديني مدرسې د افراطیت او ترهګرۍ اصلي مرکزونه دي چې په کې د کوچنيانو او تنکي ځوانانو له سرونو ماغزه ويستل کيږي او په کې وحشت او افراطيت پيچکاري کيږي. له دغو ترهګرو څخه بيا په افغانستان، هندوستان او ايران کې د پاکستان په ګټه په جګړه کې کار اخيستل کيږي.

په داسې حال کې چې افغان حکومت په ځلونو ويلي چې د ترهګرو ځالې په پاکستان کې دي، هلته روزل کيږي او خوندي پناه ځايونه لري او له هماغه ځايه په افغانستان کې ورانکارې کړنې ترسره کوي؛ پخپله د پاکستان مهمو لويو چارواکو هم اعتراف کړی چې د وسله والو طالبانو مشران په پاکستان کې اوسي، دوی پرې نفوذ لري او آن دا چې د پاکستان کودتايې ولسمشر پرويز مشرف خو د طالبانو په ايجادولو هم اعتراف کړی دی. همدا دوې میاشتې وړاندې د پاکستان د بهرنیو اړیکو سلاکار سرتاج عزیز د امریکا د سفر په لړ کې اعتراف کړی و چې د طالبانو مشران په پاکستان کې اوسي.

د ۲۰۱۱ کال د می په دويمه د پاکستان پلازمېنې اسلام اباد ته نږدې، په یوه پوځي سیمه ایبټ اباد کې د اسامه بن لادن وژل کيدل، د ۲۰۱۳ کال په اپريل مياشت کې د پاکستان په کراچۍ کې په يو روغتون کې د ملا درملنه او مړينه، څه موده وړاندې د کراچۍ په يو روغتون کې د کوټې شورا یا د طالبانو د رهبرۍ شورا غړي ملا حسن رحماني مړينه او اوس تيره شنبې ورځ د می په ۲۱ مه نيټه د پاکستان په بلوچستان کې د وسله والو طالبانو مشر ملا منصور وژل کيدل؛ هغه څه دي چې ټولې ته د پاکستان اصلي ترهګريزه او ترهګر پالونکې څېره ښه تعريفوي.

د غه هيواد پر ضد بايد سيمه ايزه او نړيواله مبارزه وشي، د پاکستان پر وړاندي بايد د افغانستان او هندوستان په شمول د سيمي او نړۍ د تروريزم قرباني شوي او يا قرباني کيدونکي هيوادونه فشارونه زیاد کړې او یود واحد او پیاوړي دریز اعلان وکړي. ځکه دغه هغه هيواد دی چې لويو ترهګرو ته د پناه ورکولو او ملاتړ په وسيله د سيمي د ټولو هيوادونو لپاره په راتلونکې کې لوی سرخوږی جوړيدای شي.  پاکستان د ترهګرو سره توپيري چلند کوي، په انسانيت وژونکو او بشريت وژونکو کې هم توپير کوي، دوی وسله وال ترهګر په دوه ګروپونو ويشي، يو هغه ترهګر دي چې همدوی روزلي، پناه يې ورکړې او د دوی زيږنده ده خو بيرته د همدوی په مقابل کې جنګيږي، پاکستان دغو طالبانو ته بيا ترهګر وايې او پر ضد يې اقدام کوي. او دويم ګروپ هغه ترهګر دي چې همدوی روزلي، په خپله خاوره کې يې ورته خوندي پناه ځايونه او روزنځايونه ورکړي خو د دوی د ګټو د خونديتوب لپاره په افغانستان، هندوستان او نورو هېوادنو کې جنګيږي. پاکستان بيا دغو طالبانو ته ترهګر نه وايې او نه يې هم پر ضد اقدام کوي؛ بلکې له نړيوالو د ترهګرۍ سره د مبارزې په نوم پيسې هم شکوي.

نو لازمه ده چې د دغه هيواد په مقابل کې د افغانستان، هندوستان، ايران، چين، امریکا او د سيمي او نړۍ د نورو هيوادونو ګډ ايتلاف جوړ شي او له دغه هيواد سره اقتصادي، سياسي او پوځي مبارزه وکړي. افغانستان بايد په دغه هيواد خپلې ټولې اوبه بندې کړي، د دغه هيواد څخه وارديدونکي توکي ټول تحريم کړي او د ملګرو ملتونو امنيت شورا ته د کره اسنادو په وړندې کولو سره شکايت وکړي. ايران او هندوستان هم بايد ورسره خپلې ډيپلوماټيکې اړيکې او اقتصادي راکړه ورکړه بنده کړي. چين او امريکا ته په کار ده چې له دغه هيواد سره خپلې ټولې مرستې بندې کړي، امريکا بايد هغه پيسې چې هر کال يې د ترهګرو سره د مبارزې په موخه پاکستان ته ورکوي؛ نورې بندې او په تير کې د ورکړل شويو هغو حساب ترې وغواړي. ځکه دغه مکار هيواد تل له نړيوالو په ځانګړي تو ګه له امريکا څخه د ترهګرۍ سره د مبارزې په نوم په ميلياردونو ډالرو پيسې شکولي دي خو له ترهګرو سره د مبارزې پر ځای يې د ترهګرو د تقويت او پراختيا لپاره کارولې دي.

له دې وروسته په کار ده چې افغانستان، هندوستان، ايران او د سيمي نور هيوادونه يو وبل ته لاس ورکړي او په ګډه د ترهګرو د دغه روزنکي او ساتونکي هيواد (پاکستان) په مقابل کې قوي ايتلاف جوړ کړي. همداشان د نړۍ نور هيوادونه په ځانګړي توګه امريکا بايد چې نور په پاکستان مرستې بندې کړي .

لیکنه : خوشحال آصفي