از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

«
»

د ولس هډوکي مات شول، خو ښکلېلې غاړې ماتې نه مني

په داسې حال کې چې د افغانستان د سولې د عالي شورا د دارلانشا ريیس اکرم خپلواک په وروستیو کې په زغرده ویلي چې طالبان دې له هیواده د بهرنیو پوځیانو د وتلو د مهالوېش په اړه له افغان حکومت یا د سولې شورا سره خبرې وکړي؛ اوس د طالبانو د واکمنۍ په مهال په اسلام اباد کې د افغانستان پخوانی سفیر ملا عبدالسلام ضعیف، طالبانو ته د اشرف غني د وړانديزونو او بيا پر دغو وړانديزونو د نورو هيوادونو د تاکيد په غبرګون کې ويلي؛ طالبان د پاکستان او ایران په شمول د بل هیواد په وسیله هیڅ راز جوړجاړی نه مني، دوی غواړي چې مسله د نورو له دخالته پرته له امریکا سره د خبرو له لارې حل کړي.

ملا عبدالسلام ضعیف پاکستانۍ ورځپاڼې سره په مرکه کې ويلي چې طالبان تر اوسه د افغانستان دولت غيرقانوني بولي او طالبان غواړي چې افغانستان د دوی په وینا له اشغالګرو څخه آزاد کړي. د ملا ضعيف له څرګندولو داسې ښکاري چې ګويا طالبان لا هم په افغانستان کې ماتې نه مني او بيا هم په خپلې لومړنې غوښتنې ټينګار کوي چې امریکا دې له افغانستان څخه ووځي. دا چې طالبان يواځې له امریکا سره په خبرو ټينګار کوي، مانا يې دا ده چې دوی يو ډول سياسي ضد نيولی او غواړي خلکو ته وښيې چې د امريکا افغان ځواکونو ۱۶ کلنې جګړې دوی تضعيف کړي نه دي او لا هم په خپلو لومړنيو شرطونو ولاړ دي.

بل لور ته په افغانستان کې د قاطع ملاتړ ماموریت قوماندان جنرال جان نیکلسن هم د افغانستان په جنګ کې د دوی ماتې له تصوره ليرې بولي. نيکلسن څو ورځې وړاندې په افغانستان کې د بهرنيو ځواکونو د سربازانو د تقدير مراسمو په غونډه کې ويلي چې د طالبانو په مقابل کې د امريکايې ځواکونو ماتې له تصوره ليرې خبره ده. نيکلسن په ورته مهال سولې ته د افغان حکومت له لوري د طالبانو له رابللو وړانديز څخه ملاتړ کوي او وايې چې دا د طالبانو لپاره يو ښه فرصت دی چې بايد له لاسه يې ورنکړي.

د افغانستان په جګړې کې د طالبانو او د امريکايې قواوو د ماتې نه منلو څرګندونې په داسې حال کې ترسره کيږي چې په مرغومي مياشتې کې د ملکي وګړو د خوندیتوب او عدالت غوښتنې ګروپ “سي پي ای جي” په خپل وروستي راپور کې د تير کال يواځې په اتو مياشتو کې په افغانستان کې د ۱۳۷۲ ملکي خلکو وژل کېدو او ۲۳۶۰ نورو ټپي کېدو يادونه وکړه. راپور کې ويل شوي، چې د ۲۰۱۷ میلادي کال د مۍ د میاشتې له لومړۍ نېټې څخه د ډیسمبر تر وروستې ورځې پورې موده کې ملکي وګړو ته ډیره مرګ ژوبله په کابل، ننګرهار، هرات، غور، کندوز او هلمند کې اوښتې ده.

دا يواځې ملکي مرګ ژوبله ده چې د جګړې د ښکېلو خواوو څخه عام ولس ته اوښتې ده، که د افغان امنيتي ځواکونو، بهرنيو ځواکونو او طالبانو تلفات ورسره يو ځای شي نو کچه يې څو چنده زياتيږي. اوس پوښتنه دا ده چې طالب سره د دومره تلفاتو چې عامو افغانانو ته د دوی د جګړې له امله اوښتې، ولې ماتې نه مني او امريکا بيا ولې په دغه جنګ کې خپله ماتې له تصوره ليرې بولي؟ رښتيا هم دوی ماتې نه ده خوړلې؟

لومړی: وسله وال طالب ځکه د زرګونو ملکي افغانانو په وژنې سترګې او په حقيقت کې په خپلې ماتې سترګې پټوي چې په افغانستان کې د روانې جګړې ګټونکی ځان ثابت کړي او ورسره د امریکا د سيالو هيوادنو څخه هغه ترلاسه شوې پيسې چې د افغانستان د جنګ لپاره يې په دوی پانګونه کړې؛ ځانته حلالې کړي. همداراز طالب افغان حکومت او نړيوالو ځواکونو ته د خپل قوت د ښودلو او بيا د سولې په صورت کې د زيات امتياز ترلاسه کولو لپاره خپل ځان لا هم ځواکمن ښيې او د سولې په مقابل کې د ډير څه امتیاز ترلاسه کولو په تمه دی.

دويم: بهرني ځواکونه ځکه ماتې نه مني چې نه غواړي د افغانستان په جګړه کې د ښکېلتيا له امله يې نوم بد نه شي. ځکه دلته يې د جګړې څه د پاسه شپاړلس کاله پوره شول چې د ترهګرۍ د ختم، ښې حکومتولۍ او د مخدره موادو سره د مبارزې لپاره يې چې کومې ژمنې کړې وې؛ عملي نه کړای شوې. اوس د دې لپاره چې خلک ورسره د شپاړس کلنې جګړې حساب ونه کړي، لا هم په جګړې تاکيد او په جګړې کې خپله ماتې نه مني.

په حقيت کې د جګړې ټول  اړخونه مات شوي دي، ټول د ولس لپاره منفور شوي دي او ټول د ولس په مرګ ژوبله کې پړ دي، څوک ډير او څوک کم. خو يوه خبره دې د جګړې ښکلېل ټول اړخونه په نظر کې ونيسي چې هيڅکله به په زور، وحشت، چاودنو او د نظامي لارې بريا ته ونه رسيږي. دوی که غواړي چې هم يې نوم بد نه شي او هم د افغانستان د جګړې لپاره حل پيدا شي نو يواځينې انتخاب یې بايد سياسي خبرې اترې او مذاکرات واوسي.

لیکنه : خوشحال آصفي