یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

د رياض کنفرانس؛ د ترهګرۍ سره د مبارزې او که د ايران لپاره د ګواښ سرمشريزه؟

تيره يکشنبې ورځ په سعودي عربستان کې د ترهګرۍ سره د مبارزې په نوم سرمشریزه کې چې د امریکا ترڅنګ د اسلامي هیوادونو د نېږدې ۵۴ هیوادونو مشرانو ګډون کړی؛ د امريکا متحده ايالاتو ولسمشر ټرمپ د افغان پوځیانو ستاینه کړې او زياته کړې يې ده چې د افغانستان زړور ځواکونه په خپل هیواد کې له طالبانو سره په جګړه دي او له متحد عربي اماراتو مننه کوم چې افغانستان ته یې ځواکونه استولي دي. نوموړې د ياد کنفرانس په ترڅ کې ځينې جالبې او د فکر وړ څرګندونې وکړې.

يوه د مکس او د بحث وړ خبره يې دا ده چې له ايران پرته د کوم بل هيواد نوم  يې ياد نه کړ خو زیاته يې کړه داسې هیوادونه هم شته چې د ترهګرو ملاتړ کوي، هغوی ته په خپله خاوره کې ځای ورکوي. نوموړي همداراز د دوشنبې په ورځ د اسرايلو له ولسمشر سره په ګډ خبري کنفرانس کې هم ایران ته خبرداری ورکړ او زياته يې کړه، ايران باید ترهګرو ته روزنه او د پیسو لیږد فوراً بند کړي. بله د مکس وړ خبره يې ترهګري يواځې د اسلامي هيوادونو پورې منحصرول دي. نوموړي د اسلامي هيوادنو په کنفرانس کې ويلي چې ترهګري په اسلامي هېوادونو کې روانه ده او د دغو هېوادونو مشرانو ته په کار ده چې پر خلاف یې د مبارزې لپاره سره یو لاس شي. همداراز ډونالډ ټرمپ په دغه ناسته کې له اسلامي هېوادونو وغوښتل چې له خپلو سیمو ترهګر وباسي او د مسلمان د کلیمې پر ځای یې د شیعه او سني کلیمې جلا جلا یادې کړې.

په تازه کې د ښاغلي ټرمپ څرګندونو ته د افغانستان پخواني ولسمشر حامد کرزي ويلي چې ترهګر د جوماتونو نه، بلکې د امریکا او د هغې د متحدینو د پالیسیو زېږند دي. ښاغلي کرزي ويلي ترهګر اوس هم په هغو هېوادونو کې مرکزونه لري او ازاد فعالیت کوي چې امریکا یې ملاتړې ده او مالي مرستې ورسره کوي. کرزي د ډونالډ ټرمپ هغو څرګندونو په غبرګون کې چې د مسلمان د کلیمې پر ځای یې د شیعه او سني کلیمې جلا جلا یادې کړې؛ ويلي چې سني او شیعه دواړه لکه په مسیحیانو کې د کاتولیک، ارټو ډوکس او پروټسټانټ په څېر وروڼه دي.

لومړی خو دا چې ترهګري مسلمانان نه کوي بلکې ترهګري د اسلام له سپيڅلي نوم څخه په ګټې اخيستنې د نورو کفري هيوادونو پروژه ده چې د اسلام د بدنامولو په خاطر يې د اسلام د عوده دارانو په لاس ترسره کوي. دا سمه ده چې ترهګر په اسلامي هيوادونو لکه ايران او پاکستان کې روزنځايونه او پناه ځايونه لري خو تغذيه او مالي ملاتړ يې د کفري هيوادونو په لاس کې دی. ښه بېلګه يې له پاکستان سره د امريکا متحده ايالاتو په ميلياردونو کلنۍ مرستې دي چې اوس هم  دوام لري.

دويمه دا چې د رياض په کنفرانس کې ښاغلي ټرمپ يو ځل بيا د امریکا د پخواني ولسمشر په پل پل کېښود او پاکستان چې د ترهګرو اصلي او ستر روزنځای دی؛ له ړندې سترګې لاندې تېر کړ. په دغه کنفرانس کې ډونالډ ټرمپ يواځې د ايران يادونه وکړه چې ترهګر روزي او مالي ملاتړ يې کوي خو پاکستان چې افغانستان، سيمه او ټوله نړۍ ترې په سور تنور کې ولاړه ده؛ هيڅ يادونه هم ونه کړه.

د اسلامي هيوادونو په دغه کنفرانس کې د امريکا ولسمشر ټرمپ يادونه وکړه چې د ترهګرۍ جرړې بايد وباسل شي خو له بده مرغه ويې نه ويل چې د ترهګرۍ جرړې چيرته دي، ترهګري له کومه ځايه تغذيه کيږي او ټوله سيمه چا ناکراره  کړې ده؟

جالبه دا ده په خپله هغه هيوادونه چې په دغه اسلامي کنفرانس کې ګډونه کوي؛ ځينې يې د ترهګرۍ اصلي ملاتړي او سرچينې دي. همدغه پاکستان، سعودي عربستان او متحده عربي امارات هغه لومړني هيوادونه و چې په افغانستان کې يې د طالب نظام ته مشروعيت ورکړ او په رسميت يې وپېژانده. عرب هيوادونه اوس هم په طالب پوره نفوذ لري او عرب شېخان يې لويې مالي سرچينې دي. همدغه پاکستان په ځلونو اعتراف کړی دی چې طالبان د دوی تر نفوذ لاندې دي او د دوی په خاوره کې پناه ځايونه لري. نو بيا ولې ښاغلی ټرمپ د دغو هيوادونو يادونه نه کوي؟

ټرمپ د دې لپاره چې خپل سياسي رقيب (روسيې) سره د خپل غلام (پاکستان) د نوې يارانې باج بايد اخيستلای وای او په زغرده يې د پاکستان نوم ياد کړی وای چې د ترهګرو ملاتړی دی او که خپل دغه کار ته دوام ورکړي نو بايد د خپل عمل سزا وويني. خو له بده مرغه چې داسې ونه شول. اوس ولسمشر غني ته په کار ده چې د خپلې وينا پر مهال دغې اصل ته په پام د ترهګرو د اصلي حامي هيواد له مخه پرده پورته کړي او د پاکستان يادونه وکړي.

لیکنه : خوشحال آصفي