پدیدار شناسی هوسرل؛ ایده آلیستی و بورژوایی؟

Edmund Hussrel(1859-1938)    آرام بختیاری جهان شناسی؛ فنومنولوگی و شناخت ظاهر پدیده ها…

ميسر نميشود

28/12/25 نوشته نذير ظفر پير م    وصال  يار   ميسر   نميشود وقت  خزان   بهار    ميسر  نميشود بيكار م اينكه شعر و…

مهاجران در تیررس تروریستان و بازتولید سلطه طالبان در تبعید

نویسنده: مهرالدین مشید ترور جنرال سریع ، سرآغاز یک توطئه مضاعف،…

شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

«
»

د حکومت مشرانو اختلاف؛ د پاکستان زړورتیا

د نړۍ په نقشه کې د پاکستان په نوم هیواد له شاملیدو وروسته په افغانستان کې د ګاونډیانو په تیره د پاکستان له لوري په سرحدي سیمو په سلګونو ځله تیری شوی او له صفرې نقطې څخه دیخوا یې د افغانستان په داخل کې په سلګونو کیلومتره ځمکه لاندې کړې. سره له دې چې افغان دولت د امریکا په شمول له ناټو تړون او د نړۍ له نورو لسګونو هیوادونو سره ستراتیژیک، امنیتي او دفاعي تړونونه لري خو بیاهم نه د امریکا، نه د ناټو ځواکونو او نه هم د نورو دفاعي تړونونو لاسلیکوونکو هیوادونو لخوا د پاکستان د دغو ښکاره تیریو په مقابل کې د افغانستان ننګه کړې او نه يي په ملګرو ملتونو کې په اړه کوم قانوني اقدام شوي دی.

پاکستان تل په افغانستان کې له هر فرصته ګټه پورته کړې او وخت ناوخت یې د افغانستان د خاورې د لاندې کولو هڅه کړې ده. دغه هیواد په تېرو څو کلونو کې د افغانستان په خاوره په کیلومترو راننوتی دی، چې تراوسه افغان دولت او ناټو پرې ځان ناګاره کړی. آن ځیني کارپوهان  ادعا کوي چې پاکستاني پوځونه د بن له تړون وروسته په سلګونه کیلومتره د افغانستان خاورې ته راننوتي دي.

مونږ یې د بیلګې په توګه د څو ځایونو یادونه کوو چې په بیلابیلو وختونو کې د لاندې کولو هڅه کړې. ځینې وختونه د افغان امنیتي ځواکونو لخوا په شا تمبول شوي او په ځينو ځایونو کې خو لا اوس هم کار روان دی.

۱ــ د ننګرهار په ګوشتې ولسواکۍ کې ۴۵ کيلو ميتره د افغانستان خاورې ته راننوتل او دروازه جوړول

۲ــ د کنړ ولايت د اسمار او دانگام ولسواليو ته لسګونه کیلومتره راننوتل او هلته دتالاشۍ پوستې جوړول

۳ــ د پکتیکا ولایت برمل ولسوالۍ کې شل کیلو متره ننوتل او په انګور اډه کې دروازه درول

۴ــ د کندهار ولایت د معروف ولسوالۍ په صفري نقطه کې یو کیلومتر د افغانستان خاورې ته ننوتل او د پوستو جوړول

۵ــ د خوست ولایت د غلام خان بندر سیمې ته راننوتل

۶ــ همداراز د ډیورنډ پر کرښه د ازغن سیم تیرول، د کرښې شاوخوا خندق کیندل او همداشان د پوستو جوړول

د پورته یادوو شوو سیمو څخه په دفاع کې مو ګڼ شمیر د امنیتي ځواکونو سرتیري شهیدان او په لسګونو ټپيان شوي دي خو له بده مرغه چې حکومت مشران مو پرې کاڼه غوږونه ناست دي. د یادو شویو سیمو دلاندې کولو څخه پرته؛ پاکستان له څو کلونو راهیسې د افغانستان په یو شمیر سرحدي ولایتونو راکټي بریدونه کوي چې د انساني او مالي زیان او مرګ ژوبلې تر څنګ په کې د هیواد طبیعي ځنګلونه او ځنګلي حیوانات هم زیانمن شوي دي. د کونړ، ننګرهار، نورستان، خوست، کندهار او پکتیکا ولایتونو په ځینو ولسوالیو کې د پاکستاني پوځ په ړندو راکټي بریدونو کې مو ګڼ شمیر هیوادوال مړه او ټپیان شوي دي. همداشان د حکومت په داخلي چارو کې په خلاص مټ لاس وهنې کوي خو پوښتنه دا ده چې افغان حکومت یې په مقابل کې چوپتیا ولې غوره کړې ده؟

ځواب څرګند دی؛ اصلا د ګډ حکومت د مشران د خپلمنځي اختلافاتو او کوچنیو موضوعاتو له امله پر خپلو پلو واک نه لري او دفاع یې هم کولای نشي. دوی فکر کوي چې ټول افغانستان یوازې کابل دی په داسې حال کې افغانستان خپلې پولې او جغرافیه لري خو مشران مو ورته پام نه کوي چې د خپلې خاورې او ولس دفاع وکړي.

د وروستیو راپورونو له مخې د پکتیکا خلک وایې چې د برمل ولسوالۍ په انګور اډه کې د پاکستاني پوځ له لوري پيل شوې دورازه بشپړه شوې او دولت یې پر وړاندې د پام وړ غبرګون نه دی ښودلی. له نیکه مرغه؛ سیمه ییزو خلکو د پاکستاني حکومت د دې اقدام په وړاندې غبرګون ښودلی او د لاریون په تر سره کولو يي د هغه مخالفت کړی خو په سیمه کې میشت سرحدي ځواکونه ، د پکتیکا والي او په کابل کې مسؤل چارواکي یې په اړه پټه خوله دي.

مونږ وایو که ګډ حکومت په رښتیا د خپلې خاورې د سرحدونو مدافع وي او په ریښتیا هم له هغوی څخه د دفاع وړتیا لري؛ نو باید د پاکستان د دغه بربنډ تیري په مقابل کې بي تفاوته پاتې نشي.