نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

«
»

درتقبیح ونکوهش قتل فجیع کارگران کارخانۀ گج ننگرهار

إعلامییۀ سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان

چهارشنبه شبِ هفتۀ گذشته هفت تن از کارگران که به تازه‌گی در یک کارخانۀ گچ در ولسوالی سرخ‌رود ولایت ننگرهار برای تأمین زنده‌‌گی و امرار معاش خانواده های‌ شان با دستمزد ناچیز روزانه، 300 افغانی، استخدام شده بودند از سوی جانیان اسلامی به صورت فجیع و با دستان بسته به قتل رسیدند. قربانیان این رویداد هولناک و فاشیستی که همه جوان هستند و 3 تن از آن‌ها نیز برادران همدیگر بودند؛ همه باشنده‌گان ولایت‌های بامیان و غزنی بودند.

مردم و فعالان اجتماعی در شهر بامیان نسبت به این جنایت ددمنشانه در مقابل دفتر «کمیسیون مستقل حقوق بشر» این ولایت دست به اعتراض زدند. این معترضان با سر دادن شعارهایی چون «کمیسیون حقوق بشر! صدا شوید برای کارگر»، «ای رییس کشور! کارگر به جان رسیده» و «ای رییس کشور! کارد به استخوان رسیده» قتل این کارگران محروم و بی‌دفاع را محکوم کردند. آنان همچنان حکومت را متهم به بی‌توجهی نسبت به جان شهروندان ساختند. 

این اولین بار نیست که جانیان اسلامی و حامیان شان دست به جنایت و توحش لجام‌گسیخته می‌زنند؛ ارعاب جامعه و انقطاب مردم بر اساس تعلقات تباری و مذهبی بخشی از استراتژی ارتجاع اسلامی از جمله طالبان و داعش طی این چند دهه و به ویژه این چند سال اخیر بوده است. دولت پوشالی که خود در گرداب فروپاشی دست و پا می‌زند ناتوان‌تر از آن است که بتواند آسایش و امنیت مردم را تأمین نماید. کارگران و فرودستان جامعه نه تنها که قربانی فقر و فلاکت اقتصادی، بیکاری و بیماری اند، بلکه بار سنگین جنگ و جنایت و کشتار این دو صف و نیروی ارتجاعی و حامیان شان را نیز به دوش می‌کشند.

باید به این ددمنشی و قساوت پایان داده شود و این کار فقط از عهدۀ جنبش متحد و متحزب طبقۀ کارگر و آزادیخواه بر می‌آید؛ نباید به نهادها و مجامع دولت بورژوایی و نهادهای بین‌المللی توهم داشت؛ یک چنین انتظاری، انتظار واهی و غیرواقعی است. هیولای اسلام سیاسی این سپاه وحشت و بربریت در هیأت طالبان و داعش… محصول پروژه ها و استراتژی سرمایه‌داری جهانی است. در واقع قاتلان هم طبقه‌یی های ما از جمله این هفت تن کارگر تنها طالبان و یا سایر جریان‌های اسلام سیاسی نیستند بلکه بورژوازی جهانی به همین اندازه شریک این جنایت و بربریت است.

طبقۀ کارگر و فرودستان جامعه اعم از زن و مرد برای خلاصی و رهایی از این وضعیت چاره‌یی جز تشدید مبارزه، تشکل‌یابی و اعتراض ندارند. سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان ضمن محکومیت و نکوهش شدید این جنایت هولناک یاد کارگران جانباخته را گرامی می‌دارد و به خانواده های این جانباخته‌گان، به طبقۀ کارگر و مردم آزادی‌خواه در افغانستان مراتب تسلیت اش را ابراز می‌دارد. 

ننگ و نفرین ابدی نثار قاتلان و جانیان اسلامی!

یاد کارگران به خون خفته گرامی باد!

مرگ بر سرمایه‌داری!

زنده باد سوسیالیسم!

شورای مرکزی سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان

16 حوت 1399؛ 6 مارچ 2021