عشق به حقیقت٬ اقتداربخشی ذهنیت برای عدالت است...!

برخلاف فلسفه غرب در فلسفه مشرق اسلامی٬ عشق با حکمت…

جنگ و درگیری‌های خشونت‌بار: چگونه همه ما را تحت تأثیر…

جهان امروز با چالش‌های بی‌شماری روبرو است، اما یکی از…

نمک بپاش

تو هی نمک بپاش روی زخم‌ها روزی خون‌های سرخ جاری بر سیم خاردارها به…

تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

«
»

دخوشباورانو هیواد 

لیکونکۍ : دکتور طاوس وردک لندن د اکتوبر ۳۰مه ۲۰۱۵ کال
خوشباوره چا ته وايي، او څه وخت انسانان خوشباوره کیژي او خوشباوری څه مرض دی او یا  ور ته  دنسلونو نه پاتې شوۍعادت او رواج دی، او څه وخت به دغه مظلوم خلک ددې مهلک مرض نه ځانونه خلاصوی ، چې غواړم ورته ځوابونه ولیکم ::
خوش باوري ته کله  کله اوپتیمیسم هم وايي ، ګویا سړۍ باید همیشه خوش باوره وي او دغه د انسانانو له پاره لکه یو مرض غونته عادت دی ، مثلا ( خلقیان اوپرچمیان د خدای ورک کړي او دغه زموږ مجاهدین د خدای کامیابه او قدرت ته ورسوي  دغه خبرې عامو خلکو د خلق او پرچم د رژیمو په حاکمیت کې کولې ؟؟؟ یا مجاهدینو وطن وران او لوټ او ړنګ وبنګ  ېې کړو خدایه طالبان را ولی چې دا وطن به د الله اکبر تر سیوری لاندی ډیر زر په مخ لاړ شي ؟؟طالبان چې راوستل شول او د پاکستان تر مستقیم هدایت او فرمان لاندی وو او دي نو ېې ګیره رسمی کړه او ښځي ېې بیدون له محرمه بیرون ته نه پیښودلی او اعدامونه او تیربارانو په ستدیومو کی رواج شول ، او په رڼاورځ ېې ښځې په لښو وهلې ورورجانه دطالبانو د کور وران شي نه نارینه بي ګیرې پریږدی – نه شځینه لوڅ مخی پریږدي – نه مجاهدین او نه کمونستان پریږدي – نه شرق منی نه غرب – نه رادیو نه لویزیون ، نه فلم او نه کمپیوتر پریږدي ، نه ساز پریږدی نه اواز ، خدای د دغه د پنجاب نوکران تباه کړي ، یا وایی غرب په راس کې ېې امریکا باید افغانستان راشي تر څو موږ ددغو طاغوتی مرض ( طالبانو او القاعدی نه خلاص کړي ) ، داسې نور ډیر مثالونه او شیان تاسې ور باندې علاوه کړۍ او اوس نو فکر وکړۍ چې دغه مرض د سادیزم سره څه تفاوت لری ، یا دغه خوشباوری څه وخت ښه ده ، زما په نظر خوشباوری ښه ده خو همیشه نه ؟؟  ځکه خوشباوری انسانان د ( تدبیر ، تعقل ، منطق ، فکرکولو ، سنجش ، محاسبې ،او دلیل نه لرې ساتی ) او همدا وجه ده چې خوشباورانسانان یوه ثانیه هم خپلواکه نه وي او همیشه د بل دهول ته ګډا کوی ،داسې یو تعریف یا رسم د خوشباورۍ تر نامه لاندې اصلا انګریزانو د خپلو لاس پوڅو مزدورو نوکرانو لکه ( حضرتانو – پیرانو – خلیفه صاحبانو – دهزاره طایفی سیدانو – د دیوبندي ملانو ) له خوانه رواج او د عامو خلکو زبان زد وګرزولو ، زموږ په کلی کې او زموږ په منطقه کې یعنې دوردګو د تنګی او لوګر په سیمو کې چې د لوګر د حصارک د خلیفه صاحب  ددوو زامنو نامونه یاد ته را ځي چې  ( شیر اغاجان او نوراغاجان نومیدل ) دغه شیان یا دغه اصطلاح ( خوشباوری ) هلته را منځ ته کړه ، دوی په هر کلی کی یوه نماینده د صوفی په نامه وټاکلو په ورسک کې صوفی محمد غوث – په ګلاب خیلوکی حاجی جمعه ګل د سخي پلار ، په کامران خیلو کې حاجی ردیګل د خانګل پلار ، په دولت خیلو کی صوفی جمعه خان د معلم نیک محمد پلار ، په مدیمین ښار کي صوفی جمعه ګل  او دغه صوفیان ېې دلوګر حصارک ته ور ِوستل او هلته ېې په در بار کې په ډیرو غوړو شورواګانو – د پسو او سخندرو په غوشو او ډول ډول قابلی او پلوو په نس ښه ماړه ساتل او پنځه وخته لمونځ ېې ورسره کولو او نصایح او مسالې ېې دزړه په غوږو اوریدلې او د ( بنډل بیان او لیرړس بیان لوی لوی په میناتوری جوړشویو حاشیو رنګه عکس داره کتابونه چې هلته د ملایکو – پیغمبرانو – دلدل- دوزخ – جنت او پل صرات او نورو ډول ډول ګناهونو ډولونه چې ښځو او نارینوو له خوا شوې او دخدای له طرفه ورته جزا تعین شوی وې دغو خبیثانو ته ښودل او بیا ددغو صوفیانو په ذریعه د خلیفه صاحب نماینده ګان کلیو ته چې چلتارونه په سروو تلل او دهغو ځایو نه ېې زیات خوراکی مواد چې ښځو د پال لیدو په وخت کی دخلیف صاحب زوی یا مزدور ته ورکول نو بیا د صوفیانو له خوانه دخلیفه دربار ته دسته جمعی راوړل کیدل او د خلکو د مریضانو تاویزونه – دم او دوعاګانی او تومارونه دوی ته ورکول کیدل ، ددغو وخته زموږ خلک خوشباوره مخصوصا د ( حضرتانو – ملانو – پیرانو – خلیفه ګانو – او هزاره طایفی سیدانو او نن سبا د جهادی رهبرانو او مجاهدینو د قوماندانانو له خوانه تلقین شوي او ادامه لري ) وساتل شول  د ۷۳ کالو په دوران کې هرڅه ددغو خلکو له خوانه زموږ خلکو ته دیکټه شول او زموږ نسل ېې بیکاره – بیسیواده – غل- تروریست – غاصب – رشوت خور – تفنګ سالار- او دنورو لاس پوڅۍ تربیه کړل ، کرزۍ ډیر بې حده  خوشباوره انسان وو او تل ېې د امریکایانو تر اداری او مفکوری او رهنمایی لاندې کار کولو او خوشباوره وو چې کوندې امریکا به افغانستان جوړ کړۍ خو کرزي هیڅ دغه ۱۳ کاله زده نه کړل او یوه مصاحبه چې د رامسفلډ سره ده کړی وه او هلته ېې اعتراف کړی وو چې زه اصلا هیڅ کاره نه یم او هیڅ صلاحیت نه لرم خو بیا هم ده نه د اقتصادی لحاظه او نه نظامی لحاظه افغانستان ته خدمت و کړو یو بیکاره او خوشباروه ریس جمهور وو ، ده دډیرې خوشباوری نه ۲۱ځله پاکستان ته سفرونه وکړل او په پاکستان او طالبانو خوشباروه وو او همیشه ېې ژړل خدای د مړ کي ، همدا رنګه ننۍ ریس جمهور اشرف غنی او ډبل عبدالله چې تر ننه د امریکا او غرب په موجودیت باندې ځانونه ساتي او نور اسای کار او مهم تاریخی کارونه ددوی په واسطه نه تر سره کیژي هر څه چې امریکا ورته وايي دوی ېې د خوش باورۍ په لحاظ خلکو ته دیکټه کوي، دغو خوشباورۍ زموږ ځوان نسل هم دلوېې بی تفاوتۍ سره مخامخ کړۍ او هرڅه د لویانو ریس جمهور – ډبل عبدالله – جهادی مشرانو په واکی کی بولي او هرڅه چې ورته دغه جنابان وايي دوی ېې منی دغو ته وایی خوشباوری ، ددغو مرض نه زموږ خلک هغه وخت خلاصیژي چې یو اصیل – مسلمان – بیطرفه دخپلې ارا دی خاوند د افغانستان ریس جمهور شي