یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

داووس، محفلی برای سودآوری نه دلسوزی

مجمع جهانی اقتصاد داووس در حالی از روز سه شنبه چهل ونهمین نشست خود را آغاز می کند که به باور تحلیلگران، فارغ از برخورداری از تبلیغات و رنگ و لعاب فریبنده، به محفلی برای قدرت های غربی و شرقی تبدیل شده که به جای دلسوزی برای رفع چالش های جهانی، در اندیشه خودنمایی و کسب سود بیشتر هستند.

 داووس سوئیس از 22 تا 25 ژانویه 2019 (2 تا 5 بهمن 97) میزبان چهل ونهمین مجمع جهانی اقتصاد خواهد بود. سالیانه رهبران بیش از 100 کشور، مدیران بیش از هزار شرکت بین المللی، اندیشمندان و چهره های برجسته در زمینه های فرهنگی و اجتماعی و پیشگامان فناوری در این مجمع گرد هم می آیند تا در مورد مسائل و چالش های روز دنیا با یکدیگر به بحث و گفت وگو بپردازند و با تعیین اولویت ها، برنامه هایی برای امور جهانی، صنعتی و منطقه ای تبیین کنند.

** اهمیت اجلاس
مقر مجمع جهانی اقتصاد که در سال 1349 شمسی تاسیس شد، در کشور سوئیس قرار دارد که معادل مفهوم بی طرفی است.
در سال 2019 میلادی (98 – 1397) در شرایطی که روابط جهانی به سیاست های مناقشه برانگیز و ایده آل های متناقض دچار است، اجلاس داووس می تواند عرصه ای مناسب برای یافتن راهی به سوی اتحاد و همپیمانی میان کشورها باشد.
به نوشته ‘ای بی سی نیوز’، هرچند ماموریت اصلی مجمع جهانی اقتصاد ارتقا تجارت آزاد است اما در سال های اخیر موضوعاتی از قبیل محیط زیست، فقر و گرسنگی در جهان نیز به برنامه های این مجمع اضافه شده است.
مشکلات زیست محیطی از قبیل اثرات بحران آب و هوایی و برخوردی که جهان باید با این پدیده داشته باشد، از مسائلی برجسته ای بود که در اجلاس های گذشته مطرح شد و به احتمال زیاد در دستورکار اجلاس آتی نیز قرار خواهد داشت.
مضمون اصلی اجلاس امسال، «جهانی سازی، نسخه چهارم: شکل دادن به معماری جهانی در دوران چهارمین انقلاب صنعتی» است.
هدف ایجاد یک نظم جهانی است که به نوشته ‘تایم’، نابرابری های فزاینده، رشد پوپولیسم و ملی گرایی و فرارسیدن عصر اتوماسیون را که گلوبالیست های داووس از آن با عنوان انقلاب صنعتی چهارم یاد می کنند، در نظر بگیرد.

** نگاهی بر فهرست شرکت کنندگان
هدف اصلی از برگزاری اجلاس داووس گردهم آوردن دولت ها و بخش های خصوصی برای حل چالش های موجود در جهان است.
در نشست آتی شاهد حضور سرمایه گذارانی چون ‘بیل گیتس’ بنیانگذار مایکروسافت، ‘جورج سوروس’ میلیاردر آمریکایی، ‘دارا خسروشاهی’ رئیس شرکت تاکسیرانی آمریکایی ‘اوبر’ و دیگر وزنه های اقتصادی خواهیم بود.
از جانب سیاستمداران نیز ‘آنگلا مرکل’ صدراعظم آلمان، ‘شینزو آبه’ نخست وزیر ژاپن، ‘ژایر بولسونارو’ رئیس جمهوری برزیل، ‘آنتونیو گوترش’ دبیرکل سازمان ملل متحد و ‘کریستین لاگارد’ رئیس صندوق بین المللی پول و چندین چهره سیاسی دیگر در این گردهمایی اقتصادی – سیاسی شرکت خواهند کرد.
مجمع جهانی اقتصاد امسال در مجموع میزبان 40 نفر از مدیران موسسات بین المللی و 65 نفر از سران دولت ها خواهد بود.

** جاماندگان از قافله
در پی بروز چالش های داخلی، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا، ‘ترزا می’ نخست وزیر انگلیس و ‘امانوئل مکرون’ رئیس جمهوری فرانسه سفر خود را به داووس لغو کردند.
ترامپ هفته گذشته اعلام کرد که به دلیل تعطیلی بخشی از دولت فدرال و عدم دستیابی به توافقی در مورد بودجه ساخت دیوار مرزی با دمکرات ها، در نشست مجمع جهانی اقتصاد شرکت نخواهد کرد.
آمریکا قرار بود هیاتی پنج نفره متشکل از ‘استیون منوچین’ وزیر خزانه داری، ‘مایک پمپئو’ وزیر امور خارجه، ‘ویلبر راس’ وزیر بازرگانی، ‘رابرت لایتیزر’ نماینده تجاری این کشور و ‘کریس لیدل’ دستیار رئیس جمهوری و معاون رئیس دفتر کاخ سفید در امور هماهنگی سیاست ها را به داووس اعزام کند اما ترامپ روز پنجشنبه سفر این هیات را نیز به بهانه مشابهی لغو کرد.
حضور سال گذشته ترامپ در این اجلاس، با اعتراضات و تجمعات بسیاری از سوی گروه های ضدکاپیتالیسم، چپی ها و اتحادیه های تجاری در شهرهای مختلف سوئیس همراه شد.
به نوشته پولیتیکو، ترامپ در تریبونی که اجلاس سال گذشته داووس در اختیار وی قرار داده بود، خطاب به رهبران سیاسی و اقتصادی جهان از سیاست های «آمریکا اول» خود دفاع کرد و سرمایه گذاران خارجی را به سرمایه گذاری در آمریکا دعوت کرد.
وی در 12 ماهی که گذشت، با اعمال تعرفه بر واردات فولاد و آلومینیوم از سراسر جهان به اسم امنیت ملی، روابط تجاری بین المللی آمریکا را به آشفتگی دچار کرده است.
به گزارش تارنمای ‘سی ان ان’، نخست وزیر انگلیس نیز برای تمرکز بر بحران برگزیت، در این نشست شرکت نخواهد کرد.
از طرف دیگر، امانوئل مکرون نیز که این روزها با چالش ادامه اعتراضات ‘جلیقه زردها’ در کشورش روبروست، در جمع حاضران در این مجمع حضور نخواهد داشت.
با این حال به رغم تمام تبلیغات و رنگ و لعاب ها، این طور به نظر می رسد که این اجلاس نیز دکان دیگری برای خودنمایی و پول به جیب زدن قدرت های غربی باشد و نه محفلی برای حل چالش های پیش روی جهان.
همان طور که ‘تایم’ می نویسد، شرکت کنندگان در مجمع جهانی اقتصاد هر ساله در داووس گرد هم می آیند چون برای آنها «سودآور» است نه برای این که دلسوز جهانند.
گزارش از: آیدا شجاع