بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

اپلاتون

د ده اصلي نوم «اریستوکلس» دی، د یونان یو نوموتی…

نقض حاکمیت ملی از سوی طالبان؛ از سلطه ایدئولوژیک تا…

نویسنده: مهرالدین مشید اجندا های قومی و اختلاف برانگیز منافی حاکمیت…

«
»

جنگ دربرابرتروریزم ــ کارسازترین راه نجات

       نوشته ی : اسماعیل فروغی 

     افغانستان هیچ گاهی به اندازه ی امروز به مصیبت مبتلا نبوده است .اوج وحشتی که امروزطالبان درافعانستان برپا کرده اند ، درتاریخ بی مانند است. این اوج وحشت ، گروهی یا قوم خاصی را صدمه نمی زند ؛ بلکه ملتی را بسوی نابودی سوق می دهد . طالبان با بی رحمی تمام می خواهند افغانستان را درقرن 21 به سرزمین ارواح و به یک گورستان تمام عیارمبدل سازند.ــ گورستانی برای تمام باشنده گان آن . طالبان می خواهند به دستور حامیان شان ملت مارا ازهنروفرهنگ وازقانون وتمدن انسانی بیگانه کرده ، زنان را که نیم پیکراجتماع استند ، ازجامعه ی ما حذف نمایند .

      نسل کشی ها ، کوچ دادن های اجباری واخیراً شلاق زنی ها ، قصاص و تیرباران کردن زن و مرد درملای عام و بازمنع کامل ورود دختران دانش آموز به دانشگاه ها و منع کارزنان درتمام موسسات غیردولتی داخلی و بین المللی ؛ همه مصداق های روشن جنایت علیه بشریت است . تمام این اقدامات شنیع ، مردم ما را جاهل تر ، خوارتروذلیل ترازپیش به جهان معرفی کرده ، افغانستان را بد نام تروبیچاره ترازپیش خواهدکرد .

      طوری که معلوم است ، امریکاییان می خواهند باردیگرافغانستان را به میدان تاخت و تازِجاهل ترین گروه تندرواسلامی درآورده و ازآن برای ایجاد مزاحمت به حریفان ایرانی ، چینایی و روسی شان استفاده نمایند . آنان تحکیم نظام تروریستی – دینی درافعانستان را بهترین ابزاردست یافتن به‌ این منظورمی پندارند. اما آیا آنان به این اهداف شوم شان دست خواهندیافت ؟

    آیا مردم افغانستان تاابد آنان را تحمل خواهند کرد ؟ آیا جوانان ما بازهم دست زیرالاشه نشسته ، همچنان شاهد جنایات حکومت تک قومی و تک جنسیتی طالبان بوده ، نظاره گرناله های خواهران ومادران شان خواهند ماند ؟ آیا بالاخره تمام مردم ـ تمام مردان و زنان درپهلوی خواهران و دختران شجاع شان نخواهند ایستاد ؟

    واقعیت ها نشان می دهد که جان به لبِ مردم – بخصوص جان به لب جوانان ما رسیده است . جوانان ما اکنون برای دفاع ازعزت وناموس خویش و برای نجات وطن از اسارت تروریستان به جزبپاخاستن ، جنگ و رستاخیزعمومی علیه دجال های طالب ، راه دیگری نمی بینند.

        جوانان وطن وهمه ی مردم ، آرام آرام به این نتیجه و باوررسیده اند ‌که به پاخاستن وجنگیدن علیه تروریستان – ( از جنگ چریکی تا جبهه ای و ازمبارزات فرهنگی وتبلیغاتی تا برپایی اجتماعات و تظاهرات گونه گون ) ؛ تنها راه نجات وطن از ظلم وظلمت طالبانیست . آنانی که می گویند ، مردم ازجنگ خسته شده وافغانستان دیگر به جنگ نیازندارد ، اشتباه می نمایند . افغانستان امروز بیشترازهرزمان دیگر به جنگ عادلانه و دادخواهانه نیازمند است . مردم پرخاشگروجان به لب رسیده ی افغانستان حالا بیشتراز هرزمان دیگربه یک سازمان منسجم انقلابی ویک جبهه ی متحد آزادیبخش نیازمند است . افغانستان باید به آزادی ازدست رفته اش دوباره دست بیابد .

     ایجاد دسته ها وگروه های مخفی وعلنی آزادیبخش علیه طالبان ، مبارزات فردی و جمعی فرهنگی وتبلیغاتی واعتصابات و مظاهرات عمومی که روزتاروزدرتمام ولایات افعانستان ، گسترش و توسعه می یابد ، بی تردید کمرطالبان زورگو و جنگ طلب را خواهد شکست . و این تنها راه نجات دوباره ی وطن از چنگ وحشت طالبانیست …