ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

«
»

بد مرغه حریص

 په کوم ځای کې کوم حریص ډیرپیسه دارشو
د ارګاه ، بارګاه  خاوند شو ښه  مالدار شو
  تل مدام به يې خوراک، پـــوښاک نا  سم وه
په مصرف دهر درهم  بـــه ناست په غم وه
یوه ورځ  خپل  ذخیرې ځینې پـــه ډار شو
د پیسو  خـــوندي کیدو تـــه یې  تلوار شو
په دې فکر چې خدای مکړه غل به را شي
مال ، پيسې او دارایی بـــه یــې  تالا شي
سوچ یې  وکـــړ چې چاره ورته پکار ده
د پیسو خـــوندي کـــول یې  سمه  لار ده
پس له ډیره فکر ، هوش  پدې نظر شو
د پيسو د خښیدو خیال  یې پـــه سر شو
په کوم ځای کې سړي خښې خپل پیسې کړې
 خښې څنګ ته یې  ډبرې هم دوه درې کړې
هره ورځ  به دغه ځای ته تلو ، راتللو
د خپل زیرمې حال ، احوال  یې اخستلو
یوه ورځ  په سړي لوی غل  برابر شو
په سړي او په دې ځای باندې شګبر شو
غل پـــه پټه باندې راغی دغه ځای ته
په دقت یـــې نظر وکړه  سر ا پای  ته
 د دې ځای پـــه را سپړلو باندې سر شو
د پیسو  پـــه هغه زیـــرمـــه برابر شو
چې یې ولیدې پيسې ډیره شو خوشاله
په څادر کې یې کړې تاوې بې مجاله
ټول پیسې ، دولت یې  واخسته روان شو
د روزګار له چانسه خوښ هغه زمان شو
بله ورځ چې حریص راغی ځای لیدو ته
خپل د ګنج  حال او احوال معلومیدو ته
چې ښه ځیر شو سړی لاړه وارخطا شو
خپل پيسو او دارائي تـــه په سودا شو
په ژړا  پـــه فغان سر شو  په نارو  شو
په دې کار شو پښیمانه  په سلګو شو
په دې وخت کې یو ملنګ تیر شو په لار
چې یـــې ولید سړی ډیر دی نـــا قرار
ورته وویل : چې په  څه ته  ازرده یې؟
پـــه ژړا په نارو سر داسې  غصه یې؟
سړي وویل: چې تباه شومه برباد یم
ټول هستې یې رانه وړې زه ناښاد یم
پدې ځاي کې ما  پيسې وې خښی کړې
ما د غلو د ویرې دې ځای کې ساتلې
کوم  ظالم پرې برابر دی ټول یې وړي
نه حبه نه کوم دینار ترې  پاتې شوي
دا زما د پوره ژوندون ټوله هستې وه
چې پیدا مې په زحمت او ډیر سختي وه
اوس برباد شومه هستي مې ټول تباه شوه
 په ما جوړ دی  بد حالت دا مې سزا شوه
ملنګ وویل : چـــې پدې مـــه خفه کیږه
مشوره زمـــا نه واوره غصه پریـــږده
لاړ شه ډکه بوجـــۍ تیګې کړه تر پایه
دلته یې خښې کـــړه له ځانه سره وایه
چې زما پیسې هیڅ ندی چا غلا کړي
بس همدلته ما په دې ځای کې ساتلي
هره ورځ دلته راځـــه زړه دې پخلا کړه
خپل زړګې  پـــه همدې تیګو تسلا کړه
تا خو ټول عمر پيسې دي ټولې کړي
له سختی  دې پدې ځای کې خښې کړې
ښه به دا وای چې تا ښه ژوند  تیرولای
 خپل پيسې  دې  په ښه لار مصرفولای
دا ژوندون  همدا  موقعه  ده چې تیریږي
خدای خبر دی چې سبا ته به څه  کیږي؟
دا چې ژوند کې جواز نشته د اسراف
حریص هم ګڼه  بد مرغه ، بې انصاف
———————–
سمیع الدین افغاني
۷ – ۳ – ۲۰۱۶