آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

انتخابات افغانستان و آمریکایی که نگرانی می‌آفریند

قرار است انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در کمتر از یک ماه دیگر به شکل سراسری و همگانی در این کشور برگزار شود اما برنامه‎های این روند ملی توأم با نگرانی‎های ملت این کشور به پیش می‎رود.

قرار است در کمتر از یک ماه دیگر ملت افغانستان سومین دور انتخابات ریاست جمهوری را در کشور خود تجربه کنند اما با این وجود این اولین انتقال قدرت سیاسی از یک رئیس جمهور به رئیس جمهور دیگر در این کشور است.

برگزاری انتخابات، تمثیل حق رأی و شرکت در انتخابات از مهم‎ترین دستاوردهای مردم افغانستان در 13 سال گذشته است و ملت این کشور نیز از آن به طور خوشبینانه‌ای استقبال کرده و در پی برنامه‎ریزی‎های دقیق در استفاده از حق رأی خود هستند.

با این حال، ملت افغانستان با گذشت هر دور از انتخابات ریاست جمهوری تجارب بیشتری در این عرصه به دست آورده و راه‎های رسیدن به آرمان‎های خود را با چشم بازتری از گذشته می‎بینند.

از سوی دیگر ملت این کشور که در آستانه انتخابات و استفاده از حق رأی خود قرار دارند، برخی چالش‎های مهمی را فرا روی انتخابات می‌بینند که جای بررسی دارد.

برخی از مقامات افغان بارها از سیاست دولت آمریکا در قبال این کشور انتقاد کرده و گفته‎اند که حتی در برخی از مواقع مقام‎های آن کشور احترام به آنان را به باد فراموشی می‎سپارند.

چندی پیش، «حامد کرزی» رئیس جمهور افغانستان در این باب سخن را فراتر برد و در مصاحبه با یکی از روزنامه‎های اروپایی گفت که آمریکا تلاش داشت وی را در انتخابات دور گذشته این کشور از قدرت کنار زند.

با آنکه از این سخن حامد کرزی چندی می‎گذرد، اما به نظر می‎رسد با سکوت مقامات آمریکایی و عدم واکنش آنان، می‎توان گفت که اظهارات کرزی نه یک ادعا بلکه یک واقعیت و حقیقت بوده است.

از سوی دیگر این حقیقت به روابط کابل-واشنگتن در آن زمان برمی‎گردد که از هم‎اکنون به مراتب بهتر بود و تنش‎ها میان افغانستان و آمریکا به این حد از اوج خود نرسیده بود.

در همین حال، اگر ما گفته‎های رئیس جمهور افغانستان را یک حقیقت تلخ برای دولت و کاخ ریاست جمهوری این کشور بپنداریم، این حقیقت بیانگر تلاش آمریکا برای مداخله در امور داخلی و روندهای ملی در افغانستان است.

با نزدیک شدن به موعد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان حدس و گمان‎ها نیز بر امکان مداخله آمریکا در این روند ملی افغانستان بیشتر می‎شود.

به نظر می‎رسد، آمریکا در شرایط کنونی، که افغانستان روابط خوبی با آمریکا ندارد تلاش‌های خود را برای مداخله در امور انتخابات بیشتر کند، زیرا با به قدرت رساندن نامزد مورد نظر خود در انتخابات می‎تواند امتیازات بیشتری در این کشور کسب کند.

با آن که تاکنون مشخص نیست آمریکا در چه حد می‎خواهد در امور انتخابات و سرنوشت و نتیجه این روند ملی افغانستان مداخله کند اما به نظر می‎رسد برای رسیدن به اهداف خود تلاش‌هایی را آغاز کرده است.

یکی از تلاش‎های آمریکا برای مداخله در انتخابات افغانستان را می‎توان در اظهارات شبه نظامیان طالبان در مورد عدم شرکت مردم در انتخابات و روابط پیچیده این کشور با طالبان عنوان کرد.

شاید برای اکثر روشنفکران افغانستان موضوع مدیریت و نفوذ آمریکا بر طالبان امری پیچیده و گنگ نباشد، زیرا پس از گذشت 13 سال حضور نظامی آن کشور در خاک افغانستان معلوم شد که در هر منطقه‎ای که نظامیان آمریکا حضور دارد، طالبان نیز در آن منطقه به شکل گسترده‌ای برای خود لانه‎سازی کرده‎اند.

با آنکه این امر را به تنهایی نمی‎توان استدلالی برشمرد که نشان دهنده روابط و مدیریت آمریکا بر طالبان باشد، اما این امر را می‌توان ناشی از طرحی دانست که برخی از مقامات افغانستان و پاکستان به آن اشاره کرده‎اند.

«بی‎نطیر بوتو» نخست وزیر پیشین پاکستان در یکی از سخنرانی‎های خود در مورد ایجاد طالبان گفته بود که این گروه با طرح انگلیس، مدیریت آمریکا و هزینه مالی عربستان در خاک پاکستان برای جنگ و اعمال نفوذ آمریکا در افغانستان ساخته شده است.

بدون شک این سخنان بوتو بیانگر واقعیتی است که آمریکا نفوذ پررنگی بر طالبان داشته و هر کاری را که از طالبان بخواهد این گروه بدون دغدغه آن را انجام خواهد داد.

به نظر می‎رسد، هشدار اخیر طالبان در مورد عدم شرکت در انتخابات یکی از راهکارهای نه چندان جدید اما سیستماتیک آمریکا برای حمایت از یک نامزد خاص در انتخابات سال آینده افغانستان باشد.

گفته می‎شود، با ایجاد ناامنی در مناطق دوردست و هشدارهای ظالمانه طالبان مبنی به عدم شرکت در انتخابات به ملت افغانستان، یکی از طرح‎هایی است که می‎توان گفت زمینه حضور مردم در پای صندوق‎های رأی و عدم کنترل کارمندان را تضعیف خواهد کرد.

اگر وضعیت در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده افغانستان طوری باشد که طالبان در برخی از مناطق ناامنی ایجاد کرده و مانع شرکت مردم در انتخابات بدون شک آمریکا با همکاری برخی از زیردستان خود در انتخابات مداخله غیر مستقیم خواهد کرد.

یکی از این مداخله‎ها را می‎توان در پر کردن صندوق‎های رأی‎گیری در این مناطق جستجو کرد که به نفع نامزد مورد نظر آمریکا انجام خواهد شد.

با این حال گفته می‎شود، آمریکا برای رسیدن به هدف خود که همانا پیروزی نامزد ریاست جمهوری مورد نظر خود است دست به طرح سیستماتیک زده و از این طریق می‎خواهد در انتخابات سال آینده این کشور مداخله گسترده انجام دهد که برخلاف خواسته‎های ملت افغانستان از این روند ملی است.