نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

«
»

اعتماد به ارتشی که سرآغاز فروپاشی یک امپراتوری شد

هنگامی‌که واشنگتن‌پست از هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق آمریکا در جریان تلاش برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 2016 درباره ابزارش برای حفظ نفوذ، اعتبار، قدرت و منافع این کشور در جهان سؤال کرد، پاسخ این بود که آمریکایی‌ها فقط پنج درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند، اما می‌توانند با دو ابزار ارتش و دلار اراده خود را بر بقیه جمعیت جهان تحمیل کنند.

به تدریج اعتماد به ارتش آمریکا رو به کاهش گذاشت و مشکلات در تمام شاخه‌های نیروهای آمریکایی ظاهر و به ظهور محاسبات و معادلات جدید منجر شد که تأیید می‌کند آنها قادر به انجام دو جنگ در دو جبهه (روسیه و چین) نخواهد بود. درواقع تمام ارزیابی‌های واشنگتن نشان می‌دهد ارتش آمریکا توانایی جنگ گسترده منطقه‌ای ندارد.

گرچه آمریکا در بودجه سال جاری میلادی خود حدود 842 میلیارد دلار به ارتش اختصاص داده است، اما افزایش تورم نشان می‌دهد نیروهای مسلح این کشور از افزایش عظیم بودجه بهره‌مند نخواهند شد. این موضوع تردیدها را درباره توانایی‌های ارتش آمریکا افزایش می‌دهد؛ ارتشی که به‌عنوان قوی‌ترین ارتش جهان از پایان جنگ جهانی دوم توصیف می‌شود.

برنامه‌های پنتاگون برای افزایش تعداد پرسنل ارتش به 1 ‌میلیون نفر دشوار است. علاوه بر مشکلات مربوط به سوءمصرف مواد مخدر، خشونت در داخل واحدهای نظامی و افزایش بیش‌ازحد چاقی در سربازان، کمبود بی‌سابقه خلبان در ارتش آمریکا وجود دارد که باعث ایجاد یک سری تردیدها در زمینه عملکرد ارتش آمریکا در آینده می‌شود.

در تاریخ، زوال قدرت‌های بزرگ با افول مهم‌ترین عناصر قدرت همه‌جانبه دولت، یعنی ارتش و نیروهای مسلح مرتبط بوده است. هر کس به مشکلاتی که ارتش آمریکا از آن رنج می‌برد فکر کند، متوجه خواهد شد اصلاح این نقایص با تخصیص‌های مالی بیشتر غیرممکن است، همانگونه که جو بایدن، رئیس‌جمهور این کشور به دنبال آن است و از زمان ورود به کاخ سفید بر افزایش بودجه ارتش  تأکید کرده است.

هزینه‌های ارتش آمریکا دو برابر بیشتر از کل هزینه های نظامی چین و روسیه و این یعنی هزینه های نظامی این کشور معادل 36 درصد کل هزینه های نظامی جهان است. با وجود این، خروج پر هرج‌ومرج آمریکا از افغانستان و شکست نظامی بعد از 20 سال جنگ با تروریسم، قوی‌ترین نشانه سستی و ضعف ارتش آمریکاست. بسیاری از مؤسسات آمریکایی کاهش شاخص قدرت نظامی آمریکا را به دلایل متعددی نسبت می‌دهند که مهم‌ترین آن‌ها فقدان اولویت‌ها و کمبود بودجه است که همه آن‌ها همگی تصویر کلیشه‌ای کسل‌کننده از ارتش این کشور را نه‌تنها در میان رقبا در عرصه بین‌المللی مانند روسیه و چین، بلکه در خود آمریکا ارائه می‌کند.

همه نظرسنجی‌ها حاکی از کاهش اعتماد شهروندان آمریکایی به ارتش این کشور است. نتیجه نظرسنجی مؤسسه «اِشلان اینسایتس» (Echelon Insights) در اکتبر 2023 نشان داد 72 درصد بزرگ‌سالان آمریکایی نمی‌خواهند به ارتش بپیوندند و تصویر منفی از خدمت در ارتش دارند. حتی اگر کشورشان در جنگی بزرگ شرکت کند، آماده پیوستن به ارتش نیستند. مؤسسه گالوپ همچنین اعلام کرد، 60 درصد آمریکایی‌ها برای ششمین سال متوالی به ارتش اعتماد ندارند. این شکاف‌ها بزرگی مشکلات پیش روی ارتش آمریکا را برجسته می‌کند که برجسته‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از؛

کاهش تعداد نیروها: اقتصاد قوی و فرصت‌های شغلی پردرآمد باعث افزایش فاصله آمریکایی‌ها از ارتش شده است، اما بزرگ‌ترین دلیل کاهش تعداد سربازان در ارتش این کشور تعداد کم جوانان واجد شرایط برای خدمت سربازی به دلیل چاقی و سوءمصرف مواد مخدر است. آمار جدی از کاهش تعداد نیروها در ارتش از 482 هزار سرباز در سال 2021 به 473 هزار در سال 2023 میلادی منتشرشده است و انتظار می‌رود تنها452 هزار پرسنل در نیروهای مسلح آمریکا در سال 2024 خدمت کنند.

فرسودگی یگان‌های ویژه و نخبه: فرماندهان نظامی آمریکا با تکیه صرف بر یگان های ویژه مانند رنجرز، تفنگداران دریایی و دلتا اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند و این باعث دو مشکل شد؛ نخست، خستگی و اشتیاق نداشتن واحدهای ویژه و دوم، تضعیف، نامناسب بودن و آماده نبودن واحدهای دیگر.

افزایش نرخ خشونت در داخل یگان های نظامی: در 15 سال گذشته بیشترین جان باختگان ارتش آمریکا در جریان خشونت‌های داخلی و نه در جریان عملیات نظامی یا درگیری با دشمنان بوده است. طبق مطالعه کنگره ، 93 درصد این حوادث در پایگاه‌های نظامی داخل آمریکا رخ داده است.

افزایش تجاوز جنسی: در سال 2022 میلادی تعداد گزارش‌های تجاوز جنسی نسبت به سال 2021 میلادی حدود 13 درصد افزایش یافت که باعث ترس از پیوستن به ارتش به‌ویژه از سوی زنان شد.

مشکلات حمل‌ونقل: ارتش آمریکا قادر نخواهد بود در هیچ جنگی در اوراسیا به دلیل توانایی حمل‌ونقل سربازان و تسلیحات پیروز شود، زیرا ناوگان حمل‌ونقل ارتش این کشور قدیمی و فرسوده شده است. نیروهای آمریکایی از حدود ۶۵ کشتی بزرگ استفاده می‌کنند و ۴۰ درصد این کشتی‌ها طبق برآوردهای کمیته نیروهای مسلح کنگره، بسیار قدیمی هستند.

بهره سخن

مشکلات ارتش آمریکا سیاست‌گذاران دفاعی این کشور را مجبور به تکیه بر شرکت‌های نظامی خصوصی کرده است، به‌ویژه به این دلیل که هزینه‌های سیاسی و اقتصادی آن‌ها بسیار پایین‌تر از هزینه‌های ارتش منظم است. در عرصه سیاسی، تعداد بالای جان باختگان و صدمات وارد شده به شرکت‌های نظامی خصوصی جزو خسارت های ارتش آمریکا به‌حساب نمی‌آیند و پنتاگون به شرکت‌های نظامی خصوصی فقط در زمان انجام عملیات پول پرداخت می‌کند، درحالی‌که ارتش این کشور در تمام سال پول دریافت می‌کند. به همین دلیل کاخ سفید در بازه زمانی 2007 تا 2012 میلادی حدود 3 هزار قرارداد کاری با شرکت‌های نظامی خصوصی امضا کرد.

آنچه از همه این‌ها مشخص است، اینکه دنیای چندقطبی آغاز شده و شاهد افول شور و اشتیاق پیوستن به نیروهای مسلح آمریکا هستیم که مقدمه زوال هر امپراتوری و افول ستاره آن است. هنگامی‌که قدرت نظامی آتن کاهش یافت، مقدمه طبیعی برای رسیدن اسپارت به قله هرم رهبری جهانی بود.