خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

خوشحال خان خټک

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ګڼ شمېر…

اعلامیه در مورد زلزله‌ی مرگبار در ولایت کنر 

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  با اندوه فراوان و خشم عمیق از…

“طالبان، شطرنج بزرگ و رؤیای اوراسیایی روسیه”

نویسنده: نجیب الله قاریزاده  najeebulla.qarizada1@gmail.com +447887494441 سقوط حکومت غنی در افغانستان و بازگشت…

حکومت‌استبدادی و افراطی طالبان و ساز و برگ‌های استخباراتی و…

 نویسنده: مهرالدین مشید  از استبداد تا شایعه پراگنی؛ ساز و کار…

«
»

آیا واقعاً مجسمه ی آزادی در امریکا به گریه افتاده است ؟

               نوشته ی : فروغی

           هنوز دوهفته ازآغازکارِدونالد ترامپ رییس جمهورجدید ایالات متحده ی امریکا نگذشته است که بسیاری سیاستمداران ، حقوقدانان و تحلیلگران جهان ، نسبت به آینده ی امریکا و آینده ی روابط میان ملتهای مختلف جهان ، با نگرانی و اضطراب ابراز نظر مینمایند  .

     اظهارات و فرمانهای ملی گرایانه وغوغابرانگیزرییس جمهورجدید وسخنرانی بلندپروازانه ی  وی در روز تحلیف که فقط به امریکا اهمیت قایل شد و بس ؛ ملت امریکا ، ملل و دول مختلف جهان را با پرسشهای تا هنوز بی پاسخ و نگرانیهای بسیار جدی روبرو کرده است .

     این اظهارات و اقدامات ، همزمان با ایجاد نگرانیها ، به وجهه و اعتبارجهانی ایالات متحده امریکا نیز ضربه و صدمه ی جدی واردکرده ، مخالفتهای گسترده ی میلیونی علیه امریکا را درسطح امریکا و سراسر جهان برانگیخته است .

     دشمنی صریح ترامپ با رسانه ها ، اسلام هراسی ، بیگانه ستیزی ، اظهارات زن ستیزانه و امضای قوانین سختِ ملی گرایانه ونژادپرستانه فقط در چند روز اول کاری ، سبب شده است تا میلیونها امریکایی و مردمان مختلف جهان بروی جاده ها ریخته ، شعارهای ضد ترامپ و ضد حکومت جدید امریکا سر بدهند .

     به باور بسیاری آگاهان و ناظران بین المللی ، این اظهارات و اقدامات عجولانه و ملی گرایانه ، نه تنها جامعه ی امریکا را دوشقه کرده است ؛ بلکه متحدین اروپایی و بین المللی امریکا را نیزدوچار سردرگمی ، دوگانه گی و  بی باوری نسبت به عظمت و اعتبار آنکشور بحیث  ” سوپرپاور ”  نموده است .

    همه میدانیم که ایالات متحده ی امریکا تنها در اتحاد با اروپایِ پرقدرت و ثروتمند ، بوده است که به مقام ابرقدرتِ اول جهان ارتقا یافته و درهر مسأله ی جهانی سخن اول برزبان میراند . اما در صورتیکه رییس جمهور ترامپ ، اتحادیه ی اروپا را باربار به تمسخر گرفته ، ناتو را ”  باشگاه بیکاران ” بخواند و در اولین سخنرانی مهمش در روز تحلیف ، به تکرار و باصراحت اظهار نماید که تنها امریکا برایش مهم است ، فقط امریکا ؛ دیگر نمیتوان انتظار داشت که امریکا همان ” سوپرپاور ” قدیم باشد و همان قُلدُری که همواره حرف اول بزبان داشته باشد  .

    منع ورود شهروندان هفت کشوراسلامی در امریکا که کاملاً در تضاد با ارزشهای قانون اساسی آنکشورمیباشد ، جهانیان را حتا نگران رعایت حقوق اولی انسانها در امریکا کرده است . اتحادیه ی اروپا و آنانیکه زمانی لاف ارزشهای بیمانند دیموکراسی امریکا برزبان داشتند ، حالا خود با صراحت اعلام نموده اند که دیگر دیموکراسی ایالات متحده امریکا دررسته ی ” دیموکراسی های معیوب  ” جهان قرار گرفته است .

   در چونین حالت است که پرسش ایجاد میشود :

  آیا با رویکارآمدن دونالد ترامپ رییس جمهور جدید امریکا ، مجسمه ی مشهور آزادی درآنکشور به گریه نیفتاده است ؟