مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

«
»

آیا واقعاً مجسمه ی آزادی در امریکا به گریه افتاده است ؟

               نوشته ی : فروغی

           هنوز دوهفته ازآغازکارِدونالد ترامپ رییس جمهورجدید ایالات متحده ی امریکا نگذشته است که بسیاری سیاستمداران ، حقوقدانان و تحلیلگران جهان ، نسبت به آینده ی امریکا و آینده ی روابط میان ملتهای مختلف جهان ، با نگرانی و اضطراب ابراز نظر مینمایند  .

     اظهارات و فرمانهای ملی گرایانه وغوغابرانگیزرییس جمهورجدید وسخنرانی بلندپروازانه ی  وی در روز تحلیف که فقط به امریکا اهمیت قایل شد و بس ؛ ملت امریکا ، ملل و دول مختلف جهان را با پرسشهای تا هنوز بی پاسخ و نگرانیهای بسیار جدی روبرو کرده است .

     این اظهارات و اقدامات ، همزمان با ایجاد نگرانیها ، به وجهه و اعتبارجهانی ایالات متحده امریکا نیز ضربه و صدمه ی جدی واردکرده ، مخالفتهای گسترده ی میلیونی علیه امریکا را درسطح امریکا و سراسر جهان برانگیخته است .

     دشمنی صریح ترامپ با رسانه ها ، اسلام هراسی ، بیگانه ستیزی ، اظهارات زن ستیزانه و امضای قوانین سختِ ملی گرایانه ونژادپرستانه فقط در چند روز اول کاری ، سبب شده است تا میلیونها امریکایی و مردمان مختلف جهان بروی جاده ها ریخته ، شعارهای ضد ترامپ و ضد حکومت جدید امریکا سر بدهند .

     به باور بسیاری آگاهان و ناظران بین المللی ، این اظهارات و اقدامات عجولانه و ملی گرایانه ، نه تنها جامعه ی امریکا را دوشقه کرده است ؛ بلکه متحدین اروپایی و بین المللی امریکا را نیزدوچار سردرگمی ، دوگانه گی و  بی باوری نسبت به عظمت و اعتبار آنکشور بحیث  ” سوپرپاور ”  نموده است .

    همه میدانیم که ایالات متحده ی امریکا تنها در اتحاد با اروپایِ پرقدرت و ثروتمند ، بوده است که به مقام ابرقدرتِ اول جهان ارتقا یافته و درهر مسأله ی جهانی سخن اول برزبان میراند . اما در صورتیکه رییس جمهور ترامپ ، اتحادیه ی اروپا را باربار به تمسخر گرفته ، ناتو را ”  باشگاه بیکاران ” بخواند و در اولین سخنرانی مهمش در روز تحلیف ، به تکرار و باصراحت اظهار نماید که تنها امریکا برایش مهم است ، فقط امریکا ؛ دیگر نمیتوان انتظار داشت که امریکا همان ” سوپرپاور ” قدیم باشد و همان قُلدُری که همواره حرف اول بزبان داشته باشد  .

    منع ورود شهروندان هفت کشوراسلامی در امریکا که کاملاً در تضاد با ارزشهای قانون اساسی آنکشورمیباشد ، جهانیان را حتا نگران رعایت حقوق اولی انسانها در امریکا کرده است . اتحادیه ی اروپا و آنانیکه زمانی لاف ارزشهای بیمانند دیموکراسی امریکا برزبان داشتند ، حالا خود با صراحت اعلام نموده اند که دیگر دیموکراسی ایالات متحده امریکا دررسته ی ” دیموکراسی های معیوب  ” جهان قرار گرفته است .

   در چونین حالت است که پرسش ایجاد میشود :

  آیا با رویکارآمدن دونالد ترامپ رییس جمهور جدید امریکا ، مجسمه ی مشهور آزادی درآنکشور به گریه نیفتاده است ؟