آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

«
»

آیا واقعاً مجسمه ی آزادی در امریکا به گریه افتاده است ؟

               نوشته ی : فروغی

           هنوز دوهفته ازآغازکارِدونالد ترامپ رییس جمهورجدید ایالات متحده ی امریکا نگذشته است که بسیاری سیاستمداران ، حقوقدانان و تحلیلگران جهان ، نسبت به آینده ی امریکا و آینده ی روابط میان ملتهای مختلف جهان ، با نگرانی و اضطراب ابراز نظر مینمایند  .

     اظهارات و فرمانهای ملی گرایانه وغوغابرانگیزرییس جمهورجدید وسخنرانی بلندپروازانه ی  وی در روز تحلیف که فقط به امریکا اهمیت قایل شد و بس ؛ ملت امریکا ، ملل و دول مختلف جهان را با پرسشهای تا هنوز بی پاسخ و نگرانیهای بسیار جدی روبرو کرده است .

     این اظهارات و اقدامات ، همزمان با ایجاد نگرانیها ، به وجهه و اعتبارجهانی ایالات متحده امریکا نیز ضربه و صدمه ی جدی واردکرده ، مخالفتهای گسترده ی میلیونی علیه امریکا را درسطح امریکا و سراسر جهان برانگیخته است .

     دشمنی صریح ترامپ با رسانه ها ، اسلام هراسی ، بیگانه ستیزی ، اظهارات زن ستیزانه و امضای قوانین سختِ ملی گرایانه ونژادپرستانه فقط در چند روز اول کاری ، سبب شده است تا میلیونها امریکایی و مردمان مختلف جهان بروی جاده ها ریخته ، شعارهای ضد ترامپ و ضد حکومت جدید امریکا سر بدهند .

     به باور بسیاری آگاهان و ناظران بین المللی ، این اظهارات و اقدامات عجولانه و ملی گرایانه ، نه تنها جامعه ی امریکا را دوشقه کرده است ؛ بلکه متحدین اروپایی و بین المللی امریکا را نیزدوچار سردرگمی ، دوگانه گی و  بی باوری نسبت به عظمت و اعتبار آنکشور بحیث  ” سوپرپاور ”  نموده است .

    همه میدانیم که ایالات متحده ی امریکا تنها در اتحاد با اروپایِ پرقدرت و ثروتمند ، بوده است که به مقام ابرقدرتِ اول جهان ارتقا یافته و درهر مسأله ی جهانی سخن اول برزبان میراند . اما در صورتیکه رییس جمهور ترامپ ، اتحادیه ی اروپا را باربار به تمسخر گرفته ، ناتو را ”  باشگاه بیکاران ” بخواند و در اولین سخنرانی مهمش در روز تحلیف ، به تکرار و باصراحت اظهار نماید که تنها امریکا برایش مهم است ، فقط امریکا ؛ دیگر نمیتوان انتظار داشت که امریکا همان ” سوپرپاور ” قدیم باشد و همان قُلدُری که همواره حرف اول بزبان داشته باشد  .

    منع ورود شهروندان هفت کشوراسلامی در امریکا که کاملاً در تضاد با ارزشهای قانون اساسی آنکشورمیباشد ، جهانیان را حتا نگران رعایت حقوق اولی انسانها در امریکا کرده است . اتحادیه ی اروپا و آنانیکه زمانی لاف ارزشهای بیمانند دیموکراسی امریکا برزبان داشتند ، حالا خود با صراحت اعلام نموده اند که دیگر دیموکراسی ایالات متحده امریکا دررسته ی ” دیموکراسی های معیوب  ” جهان قرار گرفته است .

   در چونین حالت است که پرسش ایجاد میشود :

  آیا با رویکارآمدن دونالد ترامپ رییس جمهور جدید امریکا ، مجسمه ی مشهور آزادی درآنکشور به گریه نیفتاده است ؟