دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

سياست منفعل! 

با وجود احترام بي پايان به مردم عام عربستان سعودي و ايران ، رژيم هاي شيخي ، آخندي ظالم و سراپا دروغ هردو كشورقابل نفرت اند.
افغانستان ، ايران، و عربستان همسايه هاي يك ديگر اند.
هردو كشور ايران و عربستان كشور هاي خودكفا، سروتمند و از نگاه نظامي داراي ظرفيت و قوت قابل غور و قابل حساب در منطقه اند.
 افغانستان يك كشور غريب ، بيچاره، دربدر و محتاج كه در اثر بيش از سه دهه جنگ و خون ريزي و تجاوز تقريبا همه دارو ندار اش را از دست داده است.
و فعلا مشكلات دروني، با مردم مريض رواني اش دنيا را به زانو در آورده است.
ايران همسايه ي كه سرحد مشترك و فرهنگ مشترك با افغانستان دارد.
عربستان همسايه دست سوم كه نه سرحد مشترك و نه فرهنگ مشترك با افغانستان دارد حتي اسلام عربستان سعودي خصوصا خاندان آلِ سعود مبني بر وهابيت است كه نه براي أهل تسنن و نه براي أهل تشيعه قابل قبول نيست.
اتفاقا رژيم هاي هردو كشور ايران و عربستان دوست مردم افغانستان نبوده و حتي به ويراني اين كشور به شكل علني آن دست دارند.
حالا منازعه و جنگ نيابتي بين عربستان و ايران در يمن در حال شعله ورشدن است.
متاسفانه افغانستان كشوريكه چندين دهه جنگ آنرا به كشور مصرفي، غريب و بيچاره و احتياج و دست به دامان كشور هاي خارجي تبديل كرده ،  نه در موقفي قرار دارد كه طرف واقع شود، نه ميتواند و نه بايد طرف ايران و نه عربستان را بگيرد. افغانستان بايد سراش را در گريبان اش كرده با بي طرفي كامل مصروف حل منازعات دروني خوداش كه تقريبا همه مردم اش باهم دشمني دارند، مشكلات اقتصادي ، زير بنائي ، تعليم و تربيه مردم اش، پيدا كردن نان، خانه و كار و بلاخره براي قوي شدن و بيشرف مردم اش شود. سياست منفعل را با مردم مريض و زخمي، جيب خالي، و شكم گرسنه نميشود از بين برد اول بايد قوي شد بعد سياست بازي كرد.
اين سياست هاي احساساتي و طرف واقع شدن ها افغانستان را به اين حالت گدايي رساند و حالا در چنين شرايط حساس به نابودي خواهد كشاند.
به گفته هموطنان هزاره ما ” اول تميز كو تميز كو بعد گميز كو” يا اول كندو را پر ارزن كن بعد فكر زن كن”.