انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

«
»

کابل د نېږدې دوښمن او لېرې دوست تر منځ

د افغانستان ليرې دوست (هندوستان) د تاريخ په اوږدو کې ثابت، متوازن او دوستانه چلند کړی دی. له لسيزو په دېخوا يي له افغانستان سره په بېلابېلو برخو لکه ملکي، نظامي، اقتصادي او سپورتي برخو کې مرستې کړي دي چې وروستۍ هغه يي د سلما بند او د ملي شورا د ودانۍ رغول دي. په همدې لړ کې افغانستان تل په هندوستان او هندوستان تل په افغانستان باور کړی او تل يي متقابلې دوستانه اړيکې ساتلې دي. د دغو دواړو هيوادونو د تاريخي دوستانه اړيکو او متقابل باور ساتلو سبب هم دا دی چې هندوستان هيڅکله افغانتسان ته ترهګري نه ده استولې، هيڅکله يي د ترهګرو روزنه او ملاتړ نه دی کړی، په خپله خاوره کې د افغانستان لپاره د ترهګرو ځالې نه لري.

بل پلو په داسې حال کې چې پاکستان د افغانستان نېږدې ګاونډی دی او همداراز له افغانستان سره د مذهبي او کلتوري تړاو تر څنګ؛ ډيری وختونه د افغان دولت له لوري په يو طرفه امتياز هم نازول شوی؛ خو د کابل ــ اسلام اباد اړيکې هيڅکله متقابلې دوستانه، ريښتونې او د يو ګاونډي هيواد د اړيکو په توګه نه دي پاتې شوي. پاکستان غواړي چې په افغانستان کې له هندوستان سره د سیالۍ ډګر وګټي او د کابل ــ ډهلي اړيکو له وروستي نيږدې والي هم انديښمن دی. له کابل سره د اسلام اباد بې ثباته او بې باوره سیاست د سیمې اقتصاد ته هم سرخوګی جوړ کړی دی. افغانستان تل له پاکستان سره د سیاسي او اقتصادي اړیکو د ټینګښت هڅه کړې، خو اسلام اباد د دغو اړیکو باور له منځه وړی دی. اوس افغان حکومت هم وایي،د پاکستان دوه مخي سیاست د افغانستان پر سولې او ثبات سربیره د ټولې سیمې اقتصاد او سوداګرۍ ته هم سخت زیان اړولی دی. ولسمشر غني په لومړیو کې پاکستان ته د نوي حکومت د ښه نیت او دوستۍ لاس اوږد کړ، خو اسلام اباد د تل په څیر د کابل سیاسي باور او د نږدې اړیکو هڅې وننګولې. د افغانستان او پاکستان عام خلک او په خاصه توګه د دواړو هیوادونو سوداګر په خپلو کې نسبتاً ښې او نږدې اړیکې لري، خو له بده مرغه د دواړو هیوادونو ترمنځ ترینګلې سیاسي اړیکې دا اجازه نه ورکوي چې دغه اړیکې لاپسې ښې شي او دا هم یو حقیقت دی چی افغانستان تل د اړیکو د ښه کېدو لپاره له خپل اړخه جدي کوښښ کړی خو پایله یې منفي ده.

په وروستيو کې اوس له پاکستان سره بیا اړیکې ګرمیږي، پاکستاني چارواکي دلته سفرونه کوي او افغان ولسمشر غني ته پاکستان یو ځل بیا بلنه ورکړی ده خو ولس د اړيکو له دغې نيږدېوالي ناخوښ دی، افغانان وېره او انديښنه لري چې پاکستان به يو ځل بيا خپل دوه مخی سياست پر مخ بوځي او يو ځل بيا به افغان دولت په تشو ژمنو وغولوي. پاکستان همداسې ګرمې ژمنې پخوا هم کړې دي. ولسمشر غني چې کله په لومړي سفر پاکستان ته ولاړ، همداسې هیلې وې، د افغانستان له خوا پرله پسې د پاکستان پر ژمنو باور وشو، پاکستان ته امتیازات ورکړل شول، آن دا چې خبره تر امنیتي هوکړه لیک پورې ورسیده، خو پایله یې بیا هم د ولس او افغان دولت د هيلو خلاف وه.

افغانان نوره پر پاکستان باور نه لري چې تر دې وروسته دې له افغان حکومت سره د سولې ملاتړ او د تروریزم خلاف مبارزه کې مرسته وکړي. د افغانانو د وينو قاتلين او د افغانستان دښمنان په پاکستان کې په ازاد چاپریال کې دافغانستان د خلکو پر ضد پریکړې کوي او له هماغه ځایه یې ملاتړ کیږي. افغان دولت تل پر پاکستان د افغان سولې د ټینګښت په برخه کې باور کړی خو پاکستان افغان چارواکي تل د جګړې د اوږدیدو لپاره تېر باسي. دغه ککړ هيواد تل هڅه کړې او لا يي هم کوي چې په افغانستان کې د هوا په سړیدو سره د سولې په پلمه طالب جنګیالي په امن کې وساتي.

لیکنه : خوشحال آصفي