این ناجیان دیکتاتور !
تحولات مصر وارد فاز جدیدی شد . با پیروزی عبدالفتاح سیسی در یک نمایش انتخاباتی ، این فرمانده ارتش مصر در زمان مرسی ، به بیان خودش با 96 درصد آراء پیروز شد. چنین شکلی از رسیدن به قدرت ، شاید خنده دار باشد ، ولی درزمانه عروج اسلام گرایی افراطی مبارک است. مردم مصر در این کشاکشها حاضر بودند و اکثریت مسلمانش راضی هستند . این رضایتشان از روند تحولات ، به تجربه تلخ مردم ایران برمیگردد .
عبدالفتاح سیسی در نوزدهم نوامبر سال ۱۹۵۴ در قاهره از پدر و مادری اخوانی به دنیا آمد . در سال ۱۹۷۷ وارد ارتش مصر شد و در دوازدهم اوت ۲۰۱۲ توسط محمد مرسی به سمت وزارت دفاع مصر گمارده و جانشین محمد حسین طنطاوی شد و تا ۲۵ مارس ۲۰۱۴ که برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری استعفا کرد، در این سمت قرار داشت. سیسی پیش از رسیدن به کرسی وزارت دفاع مصر در دولت هشام قندیل مدیر واحد اطلاعات نظامی در ارتش بود.
او مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ علوم نظامی از دانشگاه ارتش در قاهره گرفته و برای ادامهٔ تحصیل به انگلستان سفر کرده و در سال ۱۹۹۲ موفق به کسب درجهٔ کارشناسی ارشد در رشتهٔ علوم نظامی در این کشور شده است. ارتشبد سیسی علاوه بر تحصیل در انگلیس به آمریکا نیز سفر کرده و در آنجا آموزش‌های ویژهٔ اطلاعاتی دیده است. نیروهای مسلح مصر به سرکردگی سیسی در اول ژوئیهٔ ۲۰۱۳ به محمد مرسی رئیس جمهور مصر برای حل بحران سیاسی این کشور ۴۸ ساعت فرصت دادند و پس از این اولتیماتوم در نتیجهٔ کودتای ۲۰۱۳ مصر و در شبانگاه سوم ژوئیهٔ ۲۰۱۳ او را برکنار و عدلی منصور را به عنوان رئیس دولت موقت به جایش نشاندند . نطق برکناری مرسی و نصب منصور را السیسی قرائت نمود. در تاریخ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۴ به دستور عدلی منصور، رئیس جمهور موقت مصر، به درجه فیلد مارشال ارتقا پیدا نمود.
سیسی در ۷ فروردین ۱۳۹۳، نامزد انتخابات ریاست جمهوری مصر (۲۰۱۴) شد . در ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۳ اعلام کرد که اگر او برنده انتخابات شود گروه اخوان المسلمین دیگر وجود خارجی نخواهد داشت. با اعلام نامزدی سیسی، حسنی مبارک، رئیس جمهور اسبق مصر و احمد شفیق رقیب محمد مرسی و نفر دوم انتخابات پیشین ریاست جمهوری مصر از وی اعلام حمایت کردند . خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از تلویزیون دولتی مصر گزارش داد که ژنرال سیسی، با کسب بیش از ۹۶ درصد آرا، در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شده است.
صندوق رای و شمارش آراء و بقیه نمایش نیاز به آنالیز ندارد . فقط تا همین اندازه که دست فاشیسم مذهبی ، از جامعه مصر و سیاست بریده شود ، جای تبریک دارد . نقش تاریخی ارتش مصردر تحولات سیاسی به دوران کودتای افسران آزاد به رهبری ناصر برمیگردد که تا تحولات اخیر نهاد اصلی قدرت در ساختار سیاسی و نظامی مصر ادامه داشته است . هر چند در دوره ای این نقش برجسته تر و در دورانی از قدرت آن کاسته شده است، اما امری که همیشه ثابت مانده است آن است که ارتش همواره نهاد موثر قدرت در مصر بوده است.در دوران طولانی ریاست جمهوری مبارک نقش مهم ارتش باقی ماند ، اما این به این معنا نیست که ارتش از روند امور در مصر رضایت داشت.
چنین تحولی تماما مهندسی سیاست خارجی نمیتواند باشد. مردم مسلمان مصر هم هستند . دلایل و تاثیرسیاستهای خارجی مهم است ولی عنصر بنیادی عوامل داخلی در بستر جامعه است . تجربه تلخ و خونین مردم ایران درحاکمییت فاشیسم مذهبی را مصریها دوست ندارند دوباره تجربه کنند . همین رویکرد در لیبی هم و تمام منطقه خاورمیانه از آن استقبال شده است . به گزارش خبرگزاری فرانسه ، در لیبی هم یک نظامی به نام حفتر از خود به عنوان فرمانده ˈارتش ملیˈ نام برده و اعلام کرده که درصدد پاکسازی کشور از وجود نیروهای اسلامی است. در همین راستا شماری ازافسران و سربازان ارتش نیز به وی پیوسته اند. این نظامی بازنشسته ارتش که بسیاری از مردم و رسانه های لیبیايی او را ژنرال السیسی لیبی می نامند، عملیات خود را از اواسط ماه مه در بنغازی آغاز کرد . هزاران نفر روز جمعه در شهر بنغازی با تجمع مقابل هتل تیبسی، شعارهایی در حمایت از عملیات ژنرال حفتر موسوم به ˈعملیات کرامتˈ سردادند و اقدامات گروه های مسلح اسلامگرا را محکوم کردند. در میدان طرابلس پایتخت نیز به رغم تدابیر شدید امنیتی، هزاران نفر در حمایت از سرلشکر حفتر تظاهرات کردند. تظاهرات کنندگان پلاکاردهایی با خود حمل می کردند که روی آنها نوشته شده بود ˈمردم و ارتش با هم هستند و با تروریسم مبارزه می کنند.
آن عروج شتابان نیروهای مذهبی در شروع بهارعرب ، خیلی زود به غروبی منطقی درمیان مردم مسلمانان منطقه راه برده است . از آغاز تحولات سیاسی مصر درآستانه بهارعرب ، وقایع به شکلی عجیب و متاقض و حتی متضاد در جامعه مصر رقم میخورد . ولی نتیجه و ادامه تحولات یک منطق محکمی دارد . حضور نظامیان درصحنه سیاسی مصر فقط محصولی خارجی ، شبیه به زمان پینوشه نسبت . بر خلاف نظریه لوموند ، این بازگشت به آن دوران شکنجه پینوشه ای نیست ! در شرایط موجود و حاکم بر ایران ، کاش ایران هم میتوانست یک ژنرال سیسی داشته باشد تا بهشت و جهنم زوری و دولت دینی و یا دین دولتی ، را برای مردمش نخواهد. شاید نظامیان ذاتا دموکراتیک نباشند ، ولی ظهور و پذیرش قلبی این “ناجی دیکتاتور”، چه از منظر داخلی و مردم ، وچه از منظر سیاست منطقه ای وخارجی، محصول اجتناب ناپذیر وبلافصل 4 دهه حاکمییت مخرب ” اسلام دموکراتیک ” درایران است . ایجاد سدی قوی درمقابل نیروهای اسلامی ، تنها مشروعییتِ این ژنرال خوب است و همین مقدار مشروعییت کافی است . لوموندی ها هم این را خوب میدانند !
اسماعیل هوشیار
01.06.2014
