شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

پيشو د غوښې پهره داره

راحيل شريف د ترهګرۍ پر ضد د ايتلاف مشري کوي

وروسته له هغه چې د پاکستان، چين، امریکا او افغانستان تر منځ د افغان سولې اړوند څلور اړخيزې ناستې ناکامې او نيمګړې پاتې شوې؛ اوس د ترهګرۍ د ځپلو لپاره د اسلامي هيوادونو تر منځ د ترهګرۍ پر ضد د اسلامي هيوادونو ايتلاف جوړ شو. جالبه دا ده چې د دغه ايتلاف مشري هغه هيواد ته ورکړل شوې چې د ترهګرو ځاله بلل کيږي. د ترهګرۍ پر ضد د  اسلامي هيوادونو په ايتلاف کې چې افغانستان يې هم غړی دی؛ مشري يې د پاکستان پخوانی لوی درستيز راحل شريف کوي. هغه څوک چې له ملا فضلو وروسته د ترهګرو دويم معنوي پلار ياديږي.

د وروستيو راپورونو پر اساس د پاکستان د پوځ پخوانی مشر د ترهګرۍ پر ضد د اسلامي هېوادونو د ګډ ایتلاف پوځ مشر وټاکل شو. جنرال راحیل شریف څو میاشتې وړاندې د پاکستان له پوځ څخه تقاعد شو او اوس به د سعودي عربستان په مشرۍ د ۳۹ اسلامي هېوادونو د ګډ پوځ د عملیاتو مشري کوي . د ترهګرۍ پر ضد د اسلامي هېوادونو اېتلاف په ۲۰۱۵ کال کې رامنځ ته شو او اوس مهال یې د عملیاتو مرکزي نقطه یمن دی. په دغه ايتلاف کې په لومړي سر کې ۳۴ هيوادونه ول خو وروسته يې شمېر ۳۹ ته ورسيد. د اسلامي هيوادونو په دغه ايتلاف کې د افغانستان په ګډون مصر، قطر، متحده عربي امارات، ترکيه، ماليزيا، پاکستان او ځينې افريقايې هيودونه ګډون لري.

دا خو لکه د لمر په شان ښکاره حقيقت دی چې پاکستان د ترهګرو ځاله، چارواکي يې د ترهګرو روزونکي او د ملا فضلو او مولانا سميع الحق په شان ملايان يې د ترهګرو معنوي پلاران دي. ټوله نړۍ په دې پوهيږي چې پاکستان د افغانستان، سيمي او د نړۍ هيوادونو لپاره د سرطان په دانې بدل شوی دی، او په دې هم سترګې نشي پټيدلای چې د ترهګرو فعال روزنځايونه په پاکستان کې د آی ايس آی تر چتر لاندې شتون لري؛ خو پوښتنه دلته پيدا کيږي چې د ترهګري پر ضد د اسلامي هيوادونو د ګډ ايتلاف غړو هيوادونو ولې د پاکستان په اصلي څېرې سترګې پټې او پيشو يې د غوښې پهره داره کړه؟

آيا دغو ۳۹ اسلامي هيوادونو ته د پاکستان اصلي څېره نه ده معلومه او که دا د سعودي عربستان، قطر او متحده عربي اماراتو په ګډون د پاکستان او د سيمي د هيوادونو په ګډه نوی جال دی چې د افغانستان لپاره يې ايښی دی؟

او افغانستان چې د دغه ايتلاف غړی دی؛ ولې د اسلامي هيوادونو دغې پريکړې په مقابل کې غبرګون نه ښايې؟

په تيرو لسيزو کې هيڅ ګاونډي هيواد د افغانستان سره ښه نيت نه دی درلودلی او تل يې د فرصت په ترلاسه کولو سره د افغان وژنې پروژه پلي کړې ده خو د پاکستان په نوم اخيستلو سره د هر افغان په ذهن کې له دغه هيواده يو تور تصوير جوړيږي. پاکستان د دې تر څنګ چې د افغانستان په کورنيو چارو کې لاسوهنه کوي؛ له پيدايښته تر ننه يې د افغان وژنې بيلابيلې پروژې پلې کړي دي. د مجاهدينو د ملاتړ په نوم ورانکارو څېرو ته د افغانستان د ورانۍ وسايل ورکړي دي، ملي مشران او هغوی چې د افغانستان د پرمختګ پلانونه يې درلودل؛ ترور کړي دي، د القاده په نوم د افغان وژنې پروژه يې تکميل کړه، د طالب پروژه يې ښه په بريا په مخ روانه کړې ده او اوس د داعش پروژه هم تر لاس لاندې لري.

سره د دې ټولو ناخوالو چې بيا هم راحيل شريف د ترهګرۍ پر ضد د اسلامي هيوادو د ايتلاف مشر ټاکل کيږي نو نه يواځې دا چې ترهګري به ونه ځپل شي بلکې لا به هم ترهګرو ته زيات امتيازات راټول کړي. ځکه په دغه ايتلاف کې ټول هغه هيوادونه هم شامل دي چې وخت ناوخته يې په افغانستان کې د ترهګرو مالي او معنوي ملاتړ کړی دی. همداراز د دغه ايتلاف په جوړيدلو او بيا مشري د ترهګرو پلار راحيل شريف ته په لاس ورکولو اړوند د افغان حکومت چوپتيا او بابيزه ګڼل هم د پوښتنې وړ مساله ده. حکومت بايد د اسلامي هيوادونو د دغې پريکړې په غبرګون کې چې شريف يې د ياد ايتلاف مشر ټاکلی دی؛ له دغه ايتلاف سره پريکون اعلان کړي. که داسې ونه شي نو باور مو دی چې لکه د افغان سولې اړوند د څلور اړخيزو غونډو په څېر به د دغه ايتلاف غونډې هم فقط د وخت ضايع کول او ترهګرو پياوړي کول وي.