اعلامیۀ به‌مناسبت اول ماه می – روز همبسته‌گی جهانی طبقۀ…

جهانی دیگر ممکن است، اگر کارگران متشکل و متحد شوند! در…

زورگویی او قلدری 

نور محمد غفوری (د یوه ګران دوست د پوښتنې په ځواب…

از برج «عاج ایده ئولوژی انگاری» تا « فرودگاۀ اسلام…

نویسنده: مهرالدین مشید در جهان معاصر، دین نه‌تنها بحیث یک مسأله…

طرح قانون اساسی فدرال برای افغانستان

هرشخص یا هر گروه حق دارد در مورد کشورش طرح…

   یا پیراهن و تنبان یا مکتب  

     نوشته ی : اسماعیل فروغی        درحالی‌که اختلافات و تنش های درونی…

سناریو های احتمالی در برابر حکومت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان پسا طالبان را چگونه فروپاشی ای تمثیل…

مزاحمت

نوشته نذير ظفر تورنتو كانادا   ١٣ اپريل٢٠٢٥ نماندند.   تا   بهاران   را ببينم حرير    سبزه    زاران   را ببينم نماندند در  فضاى…

آیا انترناسیونالیسم مرده یا در شُُرُف مرگ است؟

نوشته: گریگ گودلز برگردان: آمادور نویدی انترناسیونالیسم: آیا مرده یا در حال مرگ است؟ سخت است…

ای داد خواهان!

امین الله مفکر امینی                       2025-17-04! زنـــــوای بیکسانِ میهـــــــن دلی آسمان گشته است…

سکولاریسم در تکریم و حرمت به تقدس دین...!

در نخست سکولاریسم مارکسیستی کمونیستی را٬ با سکولاریسم سیاسی که نهاد…

مارکس؛ پیامبر، دانشمند، مصلح اجتماعی ؟

- karl marx (1818-1883) مارکس؛ پیامبر، دانشمند، مصلح اجتماعی ؟ آرام بختیاری مارکس،…

بجزعشق نبینی!

امین الله مفکر امینی       2025-31-03! عشق نـــدارد دین ومــذهب وطریقی دیگــــــــــربــــه هرطرف…

چشم انداز روابط آینده آمریکا وپاکستان وسرنوشت افغانستان

عارف عرفان     بر اساس گزارش ها اختلاف در درون دولت پنهان…

نظریه لنینی حق ملتها برای تعیین سرنوشت خود و توسعه…

ترجمه. رحیم کاکایی موتاگیروف جمال زینوتدینوویچ دکترای علوم فلسفه، استاد دانشگاه دولتی…

 دهل جدیدی بر گردن داودزی دهل‌نواز سابق انداختند

اتن اول را یونس قانونی اجرا می‌کند تا به‌جایی برسد محمدعثمان…

شعار های قومی دشنه های آخته بر پیکر زخمی مردم…

نویستده: مهرالدین نویسنده تراژیدی های بی پایان افغانستان و دورنمای صلح…

    دولتها چگونه ایجاد واداره میشوند 

هرکه آنرا نیست ایستادن بپای خود توان  میشود  بیچاره و محتاج …

بایسته های عدالت قضائی وتأثیرآن برامنیت جامعه وعدالت اجتماعی 

نگارشی از سخی صمیم  از اثر اخیرم  بنام (ناگفته های از…

دلسوز محمد

خانم " #دلسوز_عبدالرحمان_محمد " (به کُردی: #دڵسۆز_عەبدولڕەحمان_حەمە)، مشهور " #دلسوز_محمد…

آمریکا و متحدانش باید غرامت به مردم و کشور ما…

مشورت من برای حقوق‌دانان گرامی کشور! از آمریکا و‌ متحدانش غرامت…

«
»

دلایل احتمالی روسیه برای اعلام بی ارتباطی با نشست صلح مسکو

وسیه اعلام کرده است که ارتباطی با نشست طالبان و احزاب سیاسی افغان در مسکو ندارد و این موضوع گمانه زنی ها بر سر این اظهارات مسکو را افزایش می دهد؛ به گفته تحلیلگران فشار دولت کابل بر کرملین، بازنگری حضور دولت کابل در مسکو و نفوذ بر هر دو گروه دلیل این اظهارات است.

 خبرگزاری صدای افغان (آوا) در گزارشی به دلایل عقب نشینی دولت روسیه از میزبانی نشست طالبان و احزاب سیاسی افغانستان که در مسکو برگزار خواهد شد، پرداخته است.
در این گزارش آمده است که دولت روسیه می گوید برگزاری نشست صلح مسکو میان سیاستمداران افغانستان و نمایندگان طالبان به دولت روسیه ارتباطی ندارد و شرکت کنندگان این نشست نیز از سوی دولت روسیه دعوت نشده اند.
قرار است سه شنبه و چهار شنبه این هفته نشستی در مورد صلح افغانستان میان نمایندگان احزاب سیاسی و گروه طالبان در مسکو برگزار شود.
در دعوتنامه‌های این نشست نوشته شده است که این نشست به میزبانی «عباس استانکزی» و «ضمیر کابلوف» نماینده ویژه روسیه در امور افغانستان برگزار می‌شود.
با این وجود، سفارت روسیه در کابل اعلام کرد که این نشست به تصمیم افغان‌های مقیم مسکو برگزار خواهد شد و حکومت روسیه در آن هیچ نقشی ندارد.
به نوشته آوا، این در حالی است که دعوت نامه‌های این نشست از سوی سفارت روسیه در کابل نوشته شده و مهر این سفارت نیز در پایین و بالای این دعوت نامه ها حک شده است.
کارشناسان سیاسی بر این عقیده اند که عقب نشینی مسکو از موضع اولیه خود برای تدارک و میزبانی مذاکرات طالبان و نمایندگان احزاب و چهره های سیاسی افغانستان در شرایط کنونی، می تواند دلایل و انگیزه های مختلفی داشته باشد.
یکی از مهم ترین دلایل عقب نشینی روسیه و انکار دعوت از مقام های غیر دولتی افغان برای شرکت در این نشست، ممکن است فشارهای دولت افغانستان بر روسیه باشد.
روسیه پیشتر نیز برای میزبانی از نشست طالبان با نمایندگان چند کشور منطقه، مورد سرزنش دولت افغانستان قرار گرفته بود؛ تا آنجا که کابل علی رغم به تأخیر انداختن آن نشست سرانجام از اعزام یک هیأت رسمی و با صلاحیت در آن، خودداری کرد و تنها چند نفر از اعضای شورای عالی صلح در آن شرکت کردند که به گفته سازمان های رسمی، نمایندگان دولت محسوب نمی شدند.
به نوشته تحلیلگران افغان، البته در آن زمان، موضع کابل در خصوص نشست مسکو، یک تفاوت مهم و اساسی با رویکرد کنونی دولت این کشور در خصوص نشست آتی داشت؛ در آن زمان، کابل و واشنگتن، رویکرد واحد و نزدیکی در روند صلح داشتند. هردو کشور، نسبت به اهداف روسیه در خصوص روند صلح افغانستان با طالبان، تردید داشتند و چه بسا روسیه را به ارتباط غیر قانونی با طالبان و ارائه کمک های تسلیحاتی و مالی به این گروه متهم می کردند.
در حال حاضر اما کابل و واشنگتن در روند صلح افغانستان، دچار اختلاف های شدید و بی سابقه ای شده اند، به گونه ای که دولت افغانستان به رهبری اشرف غنی، همه روزه نسبت به عواقب و پیامدهای ویرانگر صلح آمریکا با طالبان، هشدار می دهد و از عدم همکاری با این روند خبر می دهد.
کارشناسان سیاسی آوا بر این عقیده اند که در چنین شرایطی، یک هدف دیگر و شاید مهم ترین هدف هم می تواند در موضع انکار مسکو در خصوص نشست مورد نظر، مطرح باشد. به این معنا که شاید روس ها در محاسبات خود در زمینه میزبانی از نشست احزاب و شخصیت های غیر دولتی افغان با طالبان، بدون حضور نمایندگان دولت رسمی کابل، بازنگری کرده باشند.
ممکن است آنها انتظار داشته باشند که با این اقدام، در وضعیتی که کابل عمیقا با واشنگتن، اختلاف و تنش پیدا کرده، مسکو می تواند به کابل نزدیک شود و علاوه بر روابط دوستانه ای که با طالبان دارد و در کنار نفوذ عمیقی که بر دیگر سیاستمداران افغانستان مانند حامد کرزی و دیگر افراد و احزاب سیاسی و جهادی دارد، با نزدیک شدن به ارگ ریاست جمهوری و تیم اشرف غنی، نقش آمریکا را در افغانستان، بیش از پیش تضعیف کند.
در ادامه این گزارش آمده است که چنین برداشتی به این دلیل، نزدیک به واقعیت به نظر می رسد که مسکو علی رغم صدور نامه های رسمی با سربرگ و مهر ویژه سفارت روسیه در کابل و با وجود انکار دعوت از افغان ها برای شرکت در آن نشست، آن را به طور کامل لغو نکرده است. این نشان می دهد که روسیه، سعی می کند در یک بازی دوگانه، هم سلطه و نفوذ خود بر طالبان و گروه ها و شخصیت های غیر دولتی افغان را حفظ کند و گسترش دهد و هم به دولت کابل که سرخورده از سیاست های واشنگتن در حوزه صلح می باشد، نزدیک شود.
آوا در ادامه نوشت، این در حالی است که در کشوری مانند روسیه که نسبت به کشورهای غربی، فضای بسته تر و سخت‌گیرانه تری در حوزه فعالیت های سیاسی و برگزاری نشست های مستقل آن هم از سوی شهروندان کشورهای دیگر دارد، برگزاری نشستی با این اهمیت، نمی تواند بدون تأیید، همراهی و چه بسا برنامه ریزی دولت کرملین، امکان پذیر باشد.