نامه‌ی سرگشاده‌ی محمدعثمان نجیب، بنیادگذار مکتب دینی-فلسفی من بیش از…

آقای ترامپ! تو نه در قامت یک سیاست‌مدار آمدی، نه به…

افغانستان، میان دو لبه تیغ؛ تحول نرم یا سقوط ساختاری

نویسنده: مهرالدین مشید نجات افغانستان در گرو راهی؛ میان تحول نرم…

دولت: کاملِ ناتمام...!

دولت یا خدمات عامه و زمانیکه توسط میثاق مردمی همانا…

فرق بین شادی و لذت

 محمدنعیم «کاکر خیلی ها فکر می‌کنند که شادی و لذت یکی…

شلینگ و هگل،- دعوای 2 فیلسوف دولتی

Schellig, F.W (1775- 1854 آرام بختیاری فلسفه شلینگ،- مفاهیم ناروشن، تعاریف ناتمام. شلینگ…

عید قربان

ای وطندار عید قربان شد قربانت شوم صدقه‌ی حال خراب و…

حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

«
»

جوانان هموطن 

میرعنایت الله سادات                                                                    جون  2022                                                           

ساقی بریزباده که امشب ، شب منست          چشمی گشا وبین که یاران بامنست 

یاران صاف دل ، یادگارمیهن است            بی یار وبی دیار، کجا کیف بامنست

                        مستی سزد مرا که یاران بامنست 

گویم سخن زدل چوبینم عزیز دل               هرچند زخسته دل نخروشد نهاد دل 

ناید به شعرآنچه براید زسوز دل               دارم سخن به دل ، بجویم انیس دل   

                      حالی کنم از دل خسته ، مراد دل                                                                                

مهجور میهنم ولی قرب دوستان                یاد آورد زشوروزمستی به بوستان  

بینم درین میان ، صدها گل جوان               بشگفته اند همه ، زفرهنگ باستان

                       تحسین به آن که پرورید ، اینچنان 

مام وطن زدوری فرزند خود پریش           افسرده بود با دل نارام و ریش ریش

آمد بشارتی که فرزندش بود به پیش         خوشنود گشت وبگفتا چنین به خویش 

                       راحت شدم ز طعن حاسدان همیش

امشب به افتخارجوانان هم وطن               دارم ستایشی ، زفرزند بی وطن

درعالم فراقت وغربت از وطن                دلشاد کرد همت شان مادر وطن                      

                        باید که سرکشید، می بخاطروطن 

کی سازوسوزعشق رها میکند مرا            کی عقل ناتوان شفا می کند مرا 

رنجهای روزگار تباه  میکند مرا              امید به نسل نو، به پاه میکند مرا

                        قلبم برای این نسل نداء مکند مرا 

این نسل سرفراز، آراسته به علم              تقدیربایدش که میرود به راه علم  

پویان و کنجکاو، بدست آورد علم             رازترقی کشور، بیآبد زراه علم 

                        با جهل در ستیزوبایستند کنارعلم 

برخیزد ازمیان همین نسل علم جو             انسان حق شناس وجوانان رزمجو

پایان دهند به حیله وافکارکینه جو              یابند طریق تعالی مردم به جستجو                       

                         باید سپرد وطن به جوانان صلح جو

یاران مگر”عنایت”ی نصیب مابود           گر نسل علم جو به ما راهگشاه بود

بنیاد جهل ،  به نورمعارف فنا بود         یعنی که شب زفییض سحرصبح مابود

                        برگشت مرغکان به چمن کام مابود