ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

«
»

جوانان هموطن 

میرعنایت الله سادات                                                                    جون  2022                                                           

ساقی بریزباده که امشب ، شب منست          چشمی گشا وبین که یاران بامنست 

یاران صاف دل ، یادگارمیهن است            بی یار وبی دیار، کجا کیف بامنست

                        مستی سزد مرا که یاران بامنست 

گویم سخن زدل چوبینم عزیز دل               هرچند زخسته دل نخروشد نهاد دل 

ناید به شعرآنچه براید زسوز دل               دارم سخن به دل ، بجویم انیس دل   

                      حالی کنم از دل خسته ، مراد دل                                                                                

مهجور میهنم ولی قرب دوستان                یاد آورد زشوروزمستی به بوستان  

بینم درین میان ، صدها گل جوان               بشگفته اند همه ، زفرهنگ باستان

                       تحسین به آن که پرورید ، اینچنان 

مام وطن زدوری فرزند خود پریش           افسرده بود با دل نارام و ریش ریش

آمد بشارتی که فرزندش بود به پیش         خوشنود گشت وبگفتا چنین به خویش 

                       راحت شدم ز طعن حاسدان همیش

امشب به افتخارجوانان هم وطن               دارم ستایشی ، زفرزند بی وطن

درعالم فراقت وغربت از وطن                دلشاد کرد همت شان مادر وطن                      

                        باید که سرکشید، می بخاطروطن 

کی سازوسوزعشق رها میکند مرا            کی عقل ناتوان شفا می کند مرا 

رنجهای روزگار تباه  میکند مرا              امید به نسل نو، به پاه میکند مرا

                        قلبم برای این نسل نداء مکند مرا 

این نسل سرفراز، آراسته به علم              تقدیربایدش که میرود به راه علم  

پویان و کنجکاو، بدست آورد علم             رازترقی کشور، بیآبد زراه علم 

                        با جهل در ستیزوبایستند کنارعلم 

برخیزد ازمیان همین نسل علم جو             انسان حق شناس وجوانان رزمجو

پایان دهند به حیله وافکارکینه جو              یابند طریق تعالی مردم به جستجو                       

                         باید سپرد وطن به جوانان صلح جو

یاران مگر”عنایت”ی نصیب مابود           گر نسل علم جو به ما راهگشاه بود

بنیاد جهل ،  به نورمعارف فنا بود         یعنی که شب زفییض سحرصبح مابود

                        برگشت مرغکان به چمن کام مابود