طاق ظفر و منار معارف (شیر دروازه) پغمان – یادگار…

پس از به‌دست آمدن استقلال افغانستان در سال ۱۹۱۹م (۱۲۹۸…

پیشرفت های شگفت انگیز فناوری و چالش ها و خطر…

نویسنده: مهرالدین مشید رهایی یا زوال؛ فناوری و چالش‌های نوین جامعه…

استقلال و آزادی

عبدالصمد ازهر از ۲۸ اسد تا ۲۴ اسد هر روز، هر ماه…

وقتیکه تبصره وتحلیل از جمهوریت می نماید دقت کامل داشته…

در این روز ها تحلیل های سیاسی پیرامون سقوط ویا…

کمند غزل

رسول پویان غـزال غـزل ار کمند افکند دل شرزه شیران ببند افکند ز…

فروپاشی شرم آور در اوجی از فساد و خیانت  و…

نویسنده: مهرالدین مشید بازخوانی یک سقوط و روایت های دردناک آن  ۱۵…

ردپای خراب‌کاری آلمان برای کشور ما و حمایت از فروپاشی…

ره‌بران طالبان خواهان پناهنده شدن به آلمان بودند. مولوی دلاور…

اسباب و عوامل سقوط جمهوری تحت اشغال

ماه اسد ماه به زانو در آمدن دو قدرت امپریالیستی…

فراخوان بخاطر انفاذ قانون اساسی

بنام خداوند حق و عدالت بدون پرداختن به چگونگی سقوط سومین…

تقدیم به روح ببرک کارمل، آن کوه اندیشه و خرد…

رفیق کارمل گرامی:  ما آن‌‌چه را فرمودید، انجام دادیم:  درس بخوان= خواندیم  کارکن=…

اسدالله بلهار جلالزي

 له نوښتګر کیسه لیکونکي، څېړونکي، ژباړونکي، تکړه ادیب او ژورنالیست…

چهارساله گی حاکمیت طالبان

نوشته ی : اسماعیل فروغی      امروز پانزدهم اگست 2025 ،…

آخرین نگاه و آخرین لبخند؛ جرقه ای سوزنده و بغضی…

نویسنده: مهرالدین مشید سنگ صبور من! خدا‌ نگهدارت؛ روایت یک سفر…

افغانستان د نړۍ په شطرنج کې یوه ډېره مهمه مهره!

حميدالله بسيا په نړیوال سیاست کې هر هېواد د شطرنج یوه…

چرا افلاتون پیامبر نشد ؟

platon (428-347 v.ch) آرام بختیاری غربی ها فیلسوف ساختند، شرقی ها، پیغمبر…

سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

«
»

آیا دسترسی طالبان به پهباد مساوی به دسترسی مجاهدان به استنگراست ؟

                نوشته ی : اسماعیل فروغی

     حملات پیهم طالبان با پهباد های نظامی براهداف ملکی و نظامی دولت افغانستان طی روزهای اخیرکه بی تردید چرخش خون آلودتری درجنگ پدیدخواهد آورد، خاطرات هلاکتبارحملات راکتی گروههای مجاهدان درسالهای 90 خورشیدی را به یاد ما میآورد که با فیر راکتهای استنگرامریکایی ، طیارات ملکی را نیز سقوط می دادند تا دولت وقت را مجبوربه تمکین بیشتربه خواستهای شان نمایند .

      آن حملات مرگبار و دسترسی مجاهدان به راکتهای خطرناک وهوشمند استینگر امریکایی درآن سالهاهم درست زمانی برای مخالفان دولت داکترنجیب الله میسر ساخته شده بود که ، مذاکرات صلح ژنیو براه افتاده بود ـ مذاکرات نفسگیردولت با مجاهدان که آرام آرام به مایه ی امید مبدل شده بود .

      در آن دوران نیز، هم امریکاییان وهم پاکستانیان ، ازیکسو سرابِ صلح ژنیو را به نمایش گذاشته بودند وازجانب دیگر گروههای قدرت طلب جهادی را به ایجاد رعب و ترس و وحشت روزافزون تشویق و ترغیب نموده ، هرروز تعداد بیشتری از راکتهای استنگرو انواع مخرب راکتها را دراختیار مجاهدان می گذاشتند .

     طبعاً مجاهدان اسلامی نیز که حمایت بزرگترین قدرتهای جهانی را با خود داشتند ، با راکت پرانی های بی رویه و با براه انداختن کشتارهای هولناک ـ حتا تا زنده زنده پوست کندن دهها ملا و معلم و ماموردولت ، انبوهی از رعب و ترس خلق نموده ،  ناتوانی و ضعف حریف شان را بهتر و روشن تر بروی صحنه می کشیدند .

     حالا که سه دهه از آن سالها فاصله داریم و حالا که بازمذاکرات صلحی ( اینبار نه در ژنیو بلکه در دوحه )  براه افتاده است ، متاسفانه دستیابی طالبان بر پهباد های هوشمند و حملات پیهم آنان براهداف گونه گون ملکی و نظامی – ازجمله بر قول اردوی پامیردرکندز ، حمله بر مقام ولایت در کندز و حملات شبیه پهبادی در ولایات لوگر ، پکتیا و جاهای دیگر را نمیتوانیم به فال نیک بگیریم .

     این حملات پهبادی مرگبارکه میتواند گواه روشنی ازتغیردرتاکتیک های خرابکارانه ترطالبان درجنگ بوده وهرگزکم خطرترازحملات استینگری مجاهدان نیست ، باید تکانه ی جدی باشد برای رهبران دولت افغانستان که با وجود قرارگرفتن در لبه ی پرتگاه ، هنوزنتوانسته اند ازگروهبازی و سیاستهای تکروانه ، تبارگرایانه و خودخواهانه ی شان فاصله بگیرند . هنوز نتوانسته اند و یا نخواسته اند درک نمایند که افغانستان به پاسداری وحفاظت جمعی در برابرتروریزم و بنیادگرایی نیازمنداست .