کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

چراغونه چي ۵ رنګه رڼا توليدوي

وطن ما ۱۴۰۰ سال قبل که اعراب در نتيجه سربريدنهاي ۳ مليون افغان دين تحميلي اسلام را سر شان قبولاند و طايفه مفت خور و حرام خور به نام دين فروشان ودين ستيزان که توسط انګليس ها مادتا ومعنا حمايت مي شدند  و مي شوند ، خانواده هاي به نام هاي (( حضرتان – پيران – خليفه ګان – ميران – مقتدا ها – مياګل خانها – خواجه ها – سيد هاي سوني وشعيه – خانها – باي ها – ملک ها – ريش سفيدان شکم کټه و جابر ))، را سر شان حاکم ساختن و اين ها دايره تبليغاتي خود را در وجود صوفي ها در هر قريه به دربار و خان آقا دعوت و مدت يک هفته به اين ها تعليمات خاص در مطابقت به سويه ودرک مردمان وزنان قرا وقصبات فوتو هاي ساخت انګليس به ايشان توزيع کردند که در ان مثلا عکس آتش سوزي بسيار عظيم مملو از دود و آتش ودربين شان “” خط سياه ديده مي شد و براي شان مي ګفت که اين پل سراط است ، در آخرت هر کس بايد بالاي اين پل که از موي باريک ، از تيغ تيز تر است بايد تير شود اګر جنتي بود تير مي شود به جنت مي رود واګر تير نه شد داخل دوزخ در دود وآتش مي افتد “” و در عکس ديګر “” دل دل يعني اسپ که رويش از يک زن مقبول و بالهاي طلايي و دمب اسپ معلوم مي شود مي ګويند که اين دلدل پيغمبر اسلام را به عرش عظيم نزد خدا به ملاقات برده “” و بسيار عکس هاي ديګر اګر من همه را بنويسم يک کتاب مي شود ، که از کنجايش اين صفحه دور است ، در دهات و قريه جات توسط نماينده طبقه بالا در کوچه قريه ديده شده که يک جوان ۱۹ يا ۲۳ ساله کالاي سفيد چپن مقبول قاقمه و چلتار سياه بالاي دستمال سفيد بسته ريش مقبول کوتاه وسياه چهره زيبا عطر بسيار لکس فرانسوي که زنها را مست مي کند ، سوار بر اسپ که ده دانه جوال سفيد بالاي اسپ کنجوغه کرده و کچکول سياه زنجير دار کلان به طرف ديګر بغل زين بسطه وارد کوچه شده و اطفال کوچه چيغ مي زنند که حاجي ملنګ راغلو ، او په ظرف د ۱۰ دقيقو کي د ۲۰ کورو نه چي د کوڅي دواړو طرفو ته کورونه لري راوزي او په حاجي ملنګ را ټوليزي يوه هم حجاب يا مخ پټول د حاجي ملنګ نه ،نه نيسي او حاجي ملنګ ناره کوي “” اوول خير راوړي “” يوه ښځه ورته وايي راکړه کچکول ، کچکول اخلي او په منډه د کوره د غټو وريجو ډک کچکول د پيغلي لور سره راوړي او ملنګ ته يي ور کوي او ملنګ ته وايي زما دغه ځوانه لور لس ورځي کيژي يوه ۶۰ کلن خان ته واده شوي اوس يي پيريان په سر ناست دي دخداي روي دي چي تاويز ورته وکړي ؟؟؟

حاجي ملنګ نجلي ته وايي را نژدي شه او لاس د راکړه ، جلي په نکريزو سينګار شوي لاس او شکلي ګوتي د ملنګ لاس ته ور کوي او ملنګ يي سترګو ته ګوري او د نجلي د شکلا او نازکو لاسو نه خوند اخلي او نجلي ته هم ډير خوند ورکوي بيا يي اور غوي ګوري او قف شناسي کوي او ورته وايي خوري لور د ډير مشکلات نور هم لري د بلي جمعي په ورځ يي د حصارک لوګر خليفه صاحب ته را وله چي په خط کي يي کينوي او ستاره جنګي ور باندي وکړي ، ۶۰ کلن باي خپله ښځه د جمعي په ورځ خليفه صاحب ته د ۴ منه وريجو او يوه وزګوړي سره حصارک ته ور ولي ، او د حصارک د جمبوريانو نامونه مخکي له مخکي خليفه صاحب مشخص کړي مثلا (( ديوه نوم دي وري – دبل نوم دي وزګوړي – دبل نوم دي سير لي – د بل نوم دي خوسکي – دبل نوم دي وريجي ، دبل نوم دي اوړه ، دبل نوم قروت ، دبل نوم زيړ غوړي ))، وغيره ، سړي يي د لور سره دربار ته ننوزي او د وزګوړي نومي ډرپل له خوا نه شير آغاجان د خليفه صاحب زوي ته ورولي ، شير اغا جان په يوه لکسه لويه کوټه کي په لکس تخت ناست دي او څنګ ته يي يو نفري کوچ پروت دي نجلي په دغو کوچ کينوي او پلار يي بل طرف ته په بل کوچ کينوي او اوس يي روغبړ پيل کيژي ، ښه په خير راغلي په لارو به په زخمت شوي وي ، په کور کلي کي خيرت وو ، حاجي صاحب جمعه خان ښه وو نور کلي وال هم شه وو ضرورت د وزګوړي څه وو چه راوستو د ، موږ شکر هر څه لرو لنګر د خداي په فضل چالان دي ، يوه مړي شوروا يا قابلي ټولو ته رسيژي ، خان هم د شير اغاجان لاسونه مچي کوي او زاري کوي چي لس ورځي مي دواده کيژي چي بد بختانه اوس بيرياني شوي د خداي او تاسي نه ددي خلاصون غواړم ،او خان د ځانه سره وايي په رشتيا سره چي خليفه صاحب د خداي دوست او بزرګ دي ، ځکه ده خو وزګوړي ونه ليدو نو په څه پوه شو چي ما وزګوړي راوستلي دي ؟ شير اغاجان نجلي ته ښه راغلاست وايي او ور سره په لاسو روغبړ کوي او ډير خوند اخلي د نجلي د لاسو او شکلا څخه هم خوند اخلي نو کنيزه راځي او نجلي د ښځو اطاق ته بيايي ، او سړي دنرانو ميلمستون ته چي هلته ډيره لکسه قابلي او قورمي او پاستي ورته راوړي ، نجلي شاور ته رهنمايي کوي او يوه کنيزه ور سره ننوزي او ټول وجود يي په صابون او شامپو مينځي او په مخصوص جان پاک يي وچوي او ډير ه نازکه دخوب چپنه وراغوندي چي شکلي اندام يي ورنه معلوميژي ، او بيايي د شځو ډلي ته ورولي دلته تر ۲۰ ډيري ښکلي پيغلي ډيري دي دوي ورته قصه کوي چي مخصوصه خونه ده چي هلته توره تياره ده او هلته يوه کوتره او يو د اوره ( خوګلنه)، ډک منقل ايښي دي او هلته په تا ستاره جنګي کوي او پيريان درته وژني او ته بيا نور هيڅکله پيري نه ويني ، سبا شپي ته ښځه آرايش کوي او د شير اغا جان تياره چله خاني ته يي ور ننه باسي ، يو ډير تياره اليکين هلته لګيزي شير آغاجان ورته وايي هغه تخت خواب ويني هلته اوږده څمله نجلي د ډاره لړزي نيولي په شکلي عطر لرونکي تخت څملي او شير اغا جان ورته وايي اوس زه ستاره جنګي کوم او پيريان د لري کوم بيا چي را ويښه شي بيا درته بند در کوم ستا په وړاندي بند د اوره راوباسم که د طالع وي نو بند به نه وي سوي ؟ 

چراغونه چي ۵ رنګه رڼا توليدوي ، لکه په ديسکه ټيکو کي چي ګرد راګرد رڼا تاويژي او په ټيپ کي کست چالانيژي چي د  مختلفو انسانانو مردانه او زنانه ،۳۰ رقمه مرغانو ، حيواناتو ، غږونه پکي ثبت شوي وي ورته ديوه نامعلومه ځايه په ډير لوړ آواز اوروي ، او يو ډز د توپک کوي کوتره الوزي او دي ورته وايي هغه دي وتښوه او کوتره پسي والوته ، بل دز کوي ، په دي وخت کي شير اغا جان لوڅ پوڅ ورځي او ويني چي نجلي د ډاره بيحوشه ده په هوش يي راولي او ورسره ډير عصري سکس کوي او دوه واري يي خلاصوي ، اوبيا ورته وايي اوس دغه بند درته د اوره را اوباسم ، ديوه لوي جيوال دوز په سر کي يو غوته ابريشم په اور ننه باسي او ۵ دقيقي باد جوال دوز لکه اور سور کيزي او شير آغاجان په پلاس جيوال دوز د منقل نه را اوباسي فقط سر يي هغه هم درا ايستلو په وخت کي اور اخلي بيا شير آغاجان تار خلاصوي نجلي ته وايي چي دغه تار د ۷ ډوله رنګه ابريشمو د تارو نه د ۲۰ مترو په اوږ دوالي جوړ شوي او اس يي د په ورانو او ملا در تړم ، نجلي دروي او د نجلي چپنه لري کوي ، او دغه ۲۰ متره بند تر ورانو تر کوناټو او د آلت تر څنګ يي ور تاووي او بيايي تر سينو ور تړي او دده ذکر په نجلي هره ثانيه لګي او دا خوند اخلي او بل آخره يي بيا نوم ور په ځاي کوي او نجلي ورته وايي چي ميړه ته مي ووايه چي که مريضه شوم چي بيا مي راولي. او نوم مي په ځاي کړي ، دوي خوشحاله ددرباره رخصتيژي خو د شپي چي د خان سره خانه داري کوي خان مرده ګو پوشتنه د ښځي نه ،نه کوي چي څرنګه يي د په لوڅ ځان لاس وهلي، اوس د اسلام ، مسلمانانو ، دحجاب او دين پوښتنه څوک وکړي دايو واقعي داستان وو او په افغانانو ۱۴۰۰ کاله نه را په دي خوا خلک ډير بد حالت لري زه فکر نه کوم چي يو قرن وروسته د افغانستان خلک ددين ، د اسلام ، د ملا ،. طالب ، مجاهد ، اشرور او طالبانو د چال او نيرنګ او خاصو توطيو نه خلاص شي ؟؟؟