از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

«
»

مقاومت یا قیام آزاد یبخش ملی ؟

     نوشته ی : اسماعیل فروغی

     اینکه طالبان یک گروه تندروِدینی ، تمامیت خواه، ضد مدنیت، لجوج و جاهل استند درین شکی وجود ندارد ؛

     اینکه آنان توانایی حکومتداری وتعامل با جهان مدرن امروزی را نداشته ، قیام عمومی علیه آنان یک ضرورت حیاتی برای افغانستان است ، هم روشن وآشکاراست ؛ اما اینکه این قیام ورستاخیزملی، توسط کدام تشکل سیاسی – رزمی و با خِرَد وهوش چه کسی، رهبری وقیادت شود، هنوزروشن نشده است.

     افغانستان حالا قبل ازهمه به یک قاید و رهبرمدبرملی وبه یک جبهه ی متحد آزادیبخش یکپارچه نیازمند است – جبهه ایکه نه بربنیاد تفکردینی- جهادی ـ قومی؛ بلکه بربنیادعقلانیت ،عدالت ، تساوی حقوق تمام اقوام واحترام به انسان استوار باشد . طالبانیزم وجهادیزم ازیک ریشه آب می خورند وهرنوع مقاومتی که بنیاد دین گرایانه داشته و برنامه ی روشن راهبردی برای نجات افغانستان ازجنگ ، فقرو بیعدالتی نداشته باشد ، کوششی است بیهوده و” آب درهاون کوبیدن “

     به باورمن، خورشید آزادی ورهایی افغانستان ازچنگال تروریزم طالبی واستبداد دینی ،هرگزازبستر قومی ، گروهی ، جهادی برنمی تابد . نباید قیام و رستاخیزملی دربرابر تروریزم طالبی وحامیان پاکستانی شان را باردیگردرگرواندیشه های کهنه ومحافظه کارانه ی گروهی- جهادی به گونه ی دیگر گذاشت.

     اگر نجات افغانستان ازچنگ خونین تروریزم طالبانی وتجاوزآشکارپاکستان مطرح است ، باید شعارمقاومت را به شعاربزرگ قیام آزادیبخش ملی ارتقا بخشید وبه اینوسیله فریاد رسای تمام مردم شد . باید با نیت صادقانه دورازاندیشه های تنگِ دینی ، سمتی وقومی ؛ شجاعانه وبی ترس برای آزادی ، تقسیم عادلانه ی قدرت ورفاه وترقیِ تمام مردم افغانستان بطورمساویانه رزمید و برای دستیابی به این اهداف بزرگ ، لحظه ای هم درنگ نکرد .

   حکومت طالبان که متشکل ازبنیادگراترین ملاهای تربیت یافته درپاکستان است ، سیلی محکمی است بروی مردم افغانستان و بروی فرهنگ متعالیِ ما که جامعه ی بشری به آن به دیده ی قدر می بیند . 

   طالبان نه به اسلام ، نه به آزادی وعزت هیچیک ازاقوام شریف کشور، زره ای پابندی و تعهد ندارند. تنها تعهد آنان ذلیل ترکردن مردم ووابسته گی بیشتربه پاکستان است وبس. 

      درچنین وضعیت ناگوار ، برای نجات مملکت ونجات عزت مردم افغانستان از چنگال پنجابی ها و نوکران دست نشانده ی شان تنها یک راه میتواند وجود داشته باشد و آن قیام آزادیبخش ملی تمام مردم افغانستان است. پنجابی های متجاوزوطالبان تندروــ این دیوهای مست را فقط با قوه ی قهریه ی تمام مردم افغانستان ـ شامل پشتون ، تاجیک ، هزاره ، ازبیک و دیگران … میتوان به خاستگاه اصلی شان – پاکستان فرستاد.

    فقط با قیام آزادیبخش ملی میتوان طالبان را ازقدرت دور کرد. 

 ” مشکل است اما ازین بن بست باید بگذریم ــ از میان دیوهای مست باید بگذریم ”