کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

لطفاً آزادی بيان را به سخره نگيريد 

روز سرباز/روز ملی حمات از نيروهای دفاعی و امنيتی/روز حرمت به محافظان شرف و حیثیت جامعه مبارک باشد.

منتظر بودم روز سرباز برسد تا پراکنده‌گی‌های زير را که هفتۀ قبل در واکنش به صحبت‌های غير مسئولانۀ ملا مجيب‌الرحمن انصاری در قبال نظام و سربازان قهرمان و کنفرانس مطبوعاتی والی هرات در پاسخ به اظهارات سخيف آن ملای افراطی يادداشت نموده بودم، مِن‌باب هديۀ کوچک به قهرمانان و جِگرآورانی تقديم کنم که، بی‌خوابی می‌کشند، شهيد می‌شوند و مجروح می‌شوند، تا ملا مجيب‌‌ها، ملا شنواری‌ها و ملا گلبدين‌ها زير چتر امنيت و حاکميت نظام در امن و آسايش زنده‌گی کنند و از آزادی بيان موجود استفاده (استفادۀ سوء) نمايند.

چنانچه در جريان هستيد، هفتۀ قبل (اول حوت)، مولوی مجیب‌الرحمن انصاری، امام مسجد گازرگاه شهر هرات در خطبۀ نماز جمعه، حمایت مأمورين ملکی و نظامی از نظام (دولت و حکومت) را “گناه کبیره” خواند. او گفت: کسی ‌که از این نظام حمايت می‌کند، با قلم خود، با پول خود، با فکر خود، با سلاح خود، مرتکب گناه کبیره شده‌ است… او در ادامه خطاب به عالمان دين که از ساختار نظام جانب‌داری می‌کنند، با لحن تند گفت: تو عالمی که اين نظام را تأييد می‌کنی از جملۀ علمای يهود و نصارا هستی…!

و اما آقای قتالی والی هرات، روز بعدش در واکنش به سخنرانی/فتوای به اصطلاح جهاد مجيب‌الرحمن علیه نظام که همۀ مأمورين ملکی و نظامی و نیروهای امنیتی کشور را شامل می‌شد، خطاب به او گفت: ما خون داديم تا اين شهر آباد بشود، مردم ما آرام بشود، خون ما بريرد نمی‌گذاريم در اين شهر داعش بيايد، اين خوش خدمتی‌ها را نکنند، شرم کنند، هرات مهد علم بوده، من در پيشگاه نورالدين عبدالرحمن جامی شرميدم، من از خواجه عبدالله انصاری شرميدم، از بهزاد و گوهرشاد و کاشفی شرميدم، من از شهدای کُلِ تاريخ خود شرميدم، من پيش بچه‌های مبارز بدخشان و قندهار و هرات کم آمدم، بس است ماجراجويی. پايۀ برق را توسط خواهرزادۀ خود انفجار دادی به تو چيزی نگفتند. اسلام همين است که تو يک عروس را لت بکنی در مسير زيارتی که مردم در طول تاريخ آغاز زنده‌گی خود را در کنار خواجۀ انصار دعا کرده و توصل کرده و تسکين و آرامش پيدا کرده‌اند… پا از گليم خود بيشتر دراز نکن، احساسات مردم را جريحه دار نکن… توطئۀ بيگانه را نيار سر ما، ما را دوباره سوق نده به جنگ‌ها… يهود کسی است که داعش را توليد کرده، يهود کسی است که داخل ما تفرقه میاندازد، يهود کسی است که ما را می‌خواهد به طرف فقر و بدبختی ببرد.

والی هرات در ادامه افزود: در شرایطی که امارات به مریخ می‌رسد، ایران در فکر آبادی و نفت و اتم است، سعودی می‌خواهد زیباترین عروس شهرها را بسازد. کشورهای منطقه به اقتصاد خود فکر می‌کنند و به رفاه می‌رسند، هرات جایی برای تولید داعش نیست. این شهر “پایتخت تمدن اسلامی” بوده و کسی نمی‌تواند ما را از نو مسلمان کند یا به اسلام دعوت کند و جهاد را کسی برای ما معنی کرده نمی‌تواند!

همچنان حمدالله محب، مشاور شورای امنیت ملی افغانستان که روز بعد از فتوای مولوی انصاری در یک نشست خبری صحبت می‌کرد، در واکنش به سخنان وی گفت کهT اظهارات او خلاف نظر علمای افغانستان و علمای جهان اسلام است که جنگ را در افغانستان حرام می‌دانند، او باید با علمای دیگر هماهنگی کند. محب افزود: اگر کسی بر ضد نظام مردم را تحريک می‌کند، ما او را به‌حيث “باغی” می‌دانيم و بايد اجراات با او صورت بگيرد. مشاور شورای امنيت ملی گفت که به ادارۀ امنیت ملی کشور وظیفه سپرده شده تا موضوع را بررسی کند.

چرا پاره‌های از اظهارات مولوی انصاری، آقای قتالی والی هرات و آقای محب مشاور شورای امنيت ملی را هرچند شايد به مخاطبان تکرار اما در فوق نقل کردم؛ منتظر بودم در این يک هفته که گذشت، با آن سخنان سگاليده و  تراشيده و قالبی جناب قتالی و تأکيد مشاور شورای امنيت ملی کشور مبنی بر بررسی موضوع توسط امنيت ملی، شاید ملا مجيب انصاری پیگرد قانونی شود و بخاطر فتوای شورش در برابر نظام و تمامی منسوبين ملکی و نظامی دولت و حکومت جمهوری اسلامی افغانستان، آنچه قانون اساسی و قوانين نافذه حکم می‌کند، توبيخ گردد؛ اما تو گویی حکومت و دولت خواب باشند و یا واقعاً از اجرای قانون بر حامیان افراطيت و تروريزم و داعيشيزم عاجز.

آقای وحيد قتالی بی‌شبهه از احساسات پاک‌شان آمده‌اند و سخنرانیِ آتشين‌شان در واکنش به فتواهای غير مسئولانۀ مولوی مجب‌الرحمن انصاری، هر شنونده‌ی را به وجد می‌آورد. همچنان جناب محب، مشاور شورای امنيت ملی کشور که سخنان ملا مجيب را “باغی”گری خواند و به امنيت ملی حکم صادر نمود که موضوع جداً بررسی شود، برای لحظۀ آدم را به حکومت‌داری خوب و حاکميت قانون اميدوار می‌سازد؛ اما وقتی میبينی با آن همه جديت در سخنرانی‌های تشريفاتی، روی مسايل حاد و سرنوشت‌ساز تصميم عملی به صر تقرب می‌کند و برای محار شرارت‌پيشگی و تبليغات زهرآگين عليه تماميت ارضی و منافع ملی کاری از پيش نمی‌برند؛ اميدها به يأس مبدل می‌شود و به خودت حق می‌دهی تا مديران ارشد نظام را بی‌مديريت بگويی و سهل‌انگار.

و لاجرم در حسرتی که چه بگويی، وقتی با اين همه کش و فش، قوای قضائيه و اجرائيه، حکم صريح قانون که برای‌شان اعطا شده است، صلاحيت پيگرد قانونی مجرمين و دشمنان پيدای نظام را در قَلَمرَو حاکميت خويش ندارند، با دشمنان پنهان و مخالفين مسلح نظام چگونه مبارزه خواهد شد.

بلی؛ روی سخنم جانب والی صاحب هرات، مسئولين بلند رتبه و پايين رتبۀ امنيت ملی، پوليس ملی، نيروهای کشفی و جنايی، نهادهای عدلی و قضايی، بالاتر از آن مشاور صاحب شورای امنيت ملی و در رأس سرقوماندان اعلی قوای مسلح کشور است! نمی‌دانم وظيفۀ شما عالی‌جنابان بر علاوۀ اخطار دادن مُفت و سخنرانی‌های تشريفاتی و احساساتی، از نظر اجرايی و حکم قوانين نافذه در قبال تبليغات سوء و خيانت در برابر نظام و منافع ملی چيست؛ تعريف شما از منافع ملی چيست؛ خط سرخ شما برای محار افراطيت، داعيشيزم و طالبانيزم چه‌ها اند.

اگر مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و فتواهای شورش‌گرايانه و اراجيف و اظهارات سخيف مجيب‌الرحمن‌ها، مولوی شينواری‌ها، گلب‌الدين‌ها و امثالهُم را که دارند از بناگوش‌تان فرياد می‌زنند و عملاً عوام‌الناس را عليه نظام می‌شورانند، خيانت ملی نمی‌پنداريد و از «کود» آزادی بيان برای‌شان «لک‌بخشی» عنايت می‌فرماييد و آن جنابان با جسارت تمام به صفوف داعش و طالب سرباز جلب و احضار نمايند؛ پس خيانت ملی و تبليغات سوء عليه نظام کدام‌ها اند. ديديم که والی صاحب هرات نهايتاً در حد يک سخنرانی آتشين برامد می‌کند و بازهم از مردم بيچاره مدد می‌جويد که با دست خالی و حمايتی که از جانب دولت نمی‌شوند، در برابر مجيب‌ها ايستاده شوند. لطفاً، لطفاً شما امنيت جان و مال، حيثيت و وقار مردم را مطابق قوانين نافذۀ خودتان تضمين نماييد، بعد از مردم با سر بلند تقاضای ايستادن در کنار نظام عليه مافيای زور و زر، ترور و ترياک و تکه‌داران دين و مذهب، قوم و تبار را بنماييد.

لطفاً ملت را، منافع ملی را و آزادی بيان را بيشتر از اين به سخره نگيريد. مخالفين مسلح نظام را که نمی‌توانيد نابود سازيد، حد اقل در برابر خاينين ملی و مخالفين بی تفنگ خطرناکتر از تفنگ‌‌دار، مطابق قوانين نافذه که برای‌تان صلاحيت داده است، بی‌ايستيد و چندتا از اين عناصر افراطی را به‌جزای اعمال‌شان برسانيد تا مردم به شما باور نمايند و اعتمادشان نسبت به نظام بيشتر گردد.

عبدالله رسولی

فعال مدنی- رسانه‌ای