افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

«
»

حمله به بیمارستانها در غزه؛ قوانین بین‌المللی چه می‌گوید؟

 ارتش رژیم صهیونیستی از زمان آغاز حملات هوایی و توپخانه ای و دریایی خود به نوار غزه بیمارستانها و مراکز مختلف پزشکی و درمانی این منطقه و اطراف آنها از جمله بیمارستان شفا، بیمارستان روانپزشکی، بیمارستان پشم پزشکی، بیمارستان المعمدانی، بیمارستان الرنتیسی و بیمارستان اندونزی را هدف قرار داده است. حمله به خودروهای آمبولانس در جلوی بیمارستان ها و هنگام انتقال مجروحان و حمله به امدادگران از دیگر جنایات این رژیم علیه بخش بهداشت و درمان فلسطین بوده است.

وزارت بهداشت غزه امروز شنبه اعلام کرد: ۱۹۸ نفر از کادر درمانی بر اثر حملات رژیم اشغالگر به شهادت رسیده، ۵۳ آمبولانس نابود شده و ۱۳۵ مرکز بهداشتی هدف قرار گرفته، ۲۱ بیمارستان و ۴۷ مرکز درمانی ارائه دهنده خدمات پزشکی و درمانی از زمان آغاز حمله به غزه از کار افتاده است.

حمله به بیمارستانها در غزه؛ قوانین بین‌المللی چه می‌گوید؟

«منیر البرش» مدیرکل وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه نیز امروز دوشنبه اعلام کرد که اجساد بیش از ۱۰۰ شهید مقابل بیمارستان شفا روی زمین افتاده و آمبولانس‌ها به خاطر ادامه بمباران‌ها، قادر به حرکت به سمت این منطقه نیستند.

سازمان پزشکان بدون مرکز هم اعلام کرده که قادر به ارتباط با هیچکدام از کارکنان خود در داخل بیمارستان شفا نیست.

این سازمان ضمن ابراز نگرانی بابت سلامت بیماران و کادر پزشکی در بیمارستان الشفاء غزه بیان کرد که این بیمارستان در معرض حملات شدید قرار دارد و بیماران همچنان در داخل آن هستند و برخی توان حرکت ندارند. ما خواستار توقف فوری حملات به بیمارستانها و حمایت از مراکز و کادر درمانی و بیماران هستیم.

قوانین بین‌المللی چه می‌گوید؟

این حملات درحالی صورت می گیرد که قوانین و توافقنامه های بین المللی تاکید می کند منازل، مدارس، دانشگاه ها، بیمارستان ها، عبادتگاه ها و دیگر زیرساخت های غیرنظامی از هرگونه تجاوز و تعرضی در امان هستند و باید باشند.

براساس کنوانسیون های ژنو ۱ و ۴ در زمان جنگ می توان مناطق درمان و امن ایجاد کرد که مناطق درمان شامل بیمارستان ها و مراکز بهداشتی است و مناطق امن نیز به معنای اماکن دور از میدان نبرد است.

براساس قطعنامه ۲۶۷۵ مجمع عمومی سازمان ملل متحد مصوب سال ۱۹۷۰ نیز هدف قرار دادن مناطق اطراف بیمارستان ها و یا پناهگاه ها و کادر پزشکی ممنوع است و پروتکل ها و توافقنامه های موسوم به «اصل تفکیک» که به معنای تفاوت قائل شدن میان نظامیان و غیر نظامیان است، هدف قراردادن این اماکن را ممنوع می داند.

هدف قراردادن عمدی غیرنظامیان براساس اصول اصلی کنوانسیون ژنو مصوب سال ۱۹۴۹ و دو پروتکل الحاقی آن مصوب سال ۱۹۷۷ نیز ممنوع است.

کنوانیسیون ژنو در بندهای مختلف، حمله به بیمارستان ها، مدارس، عبادتگاه ها مانند مساجد و کلیساها را ممنوع اعلام کرده است.

براساس ماده ۳ این کنوانسیون، تجاوز و تعرض و آسیب به زندگی و سلامت جسمی بویژه قتل در همه اشکال آن، رفتار بی رحمانه و شکنجه افرادی که در عملیات های نظامی مشارکت ندارد، ممنوع است.

ماده ۱۸ کنوانسیون ژنو ۴ نیز اعلام می کند که در هیچ شرایطی نباید بیمارستان های غیرنظامی که وظیفه خدمات رسانی به مجروحان، بیماران و ازکار افتادگان و مادران را برعهده دارند، هدف حمله قرار گیرند.

در همین راستا، یک وکیل فرانسوی پرونده ای را از سوی حدود ۱۰۰ سازمان حقوقی و حدود ۳۰۰ وکیل به دادستان دادگاه کیفری بین المللی(لاهه) ارائه کرده و خواستار انجام تحقیقات درباره قتل عام در نوار غزه شده است.