توافق‌نامه عادی‌سازی روابط بین امارات و اسرائیل
سازمان آزادیبخش فلسطین/آمادور نویدی
اشغال، استعمار و سرکوب خلق فلسطین توسط اسرائیل تا به امروز، با نقض شدید قوانین بین المللی و حقوق بشری آنان که روزانه مرتکب می‌شود، و هم‌چنان ادامه دارد… این اولین باری‌ست که یک کشورعربی، که در موضع جنگ مستقیم با اسرائیل نیست، توافق کرده است که روابط عادی کامل با اسرائیل داشته باشد. با این اقدام، امارات تصمیم گرفته است که موقعیت جهانی اعراب، مسلمانان و خلق فلسطین را که خواهان خاتمه دادن به اشغال اسرائیل ودست‌رسی فلسطینی ها به حق تعئین سرنوشت و استقلال- که از پایه های ضروری یک راه حل عادلانه هستند را تضعیف کند. این معامله هم‌چنین راه را جهت عادی سازی روابط بین اسرائیل و بقیه کشورهای عرب باز می‌کند. پاداش دادن به اسرائیل، قدرت اشغال‌گر، با عادی سازی روابط قبل از حل مسئله فاسطین ازهمه نظر با یک راه حل عادلانه و جامع، یا حتی تلاش موثق در این‌جهت، غیرقابل قبول، غیرمسئولانه، و خطرناک است. این معامله نه فقط اسرائیل را به ادامه انکار اصل «زمین در برابر صلح» و راه حل دو کشور براساس مرزهای قبل از ۱۹۶۷تشویق می‌کند، بل‌که هم‌چنین درخدمت پروژه استعماری «اسرائیل بزرگ» می‌باشد که بین رود اردن و دریای مدیترانه است… «توسعه هم‌کاری‌های دیپلوماتیک، تجارتی، وامنیتی» با اسرائیل پاداشی است که به قدرت اشغال‌گر، چک سفید برای اختیار تام درادامه ارتکاب نقض مکرر حقوق بشر، قوانین بین المللی، وقوانین بشردوستانه جهانی در فلسطین اشغالی، ازجمله اورشلیم شرقی می‌دهد که مورد بهره برداری اسرائیل قرار می‌گیرد… منافع ملی هرکشورعربی، ازجمله امارات، در خط تعهدات عربی و بین‌المللی آن تعریف شده است. درنتیجه، این معامله امارات مغایر با ابتکار صلح عربی و تصمیمات اجلاس اعراب است، که اخیرترین آنها درنشست های ظهران و تونس است. امارات، مانند هرکشوردیگری، آزادست که منافع خودرا دنبال کند، مشروط به این‌که به حساب و ضرر فلسطین نباشد. امارات حق ندارد بنام خلق فلسطین مذاکره کند یا با منافع آنها سازش کند… در حقیقت، این معامله مغایر با این حقیقت است که این امر تحت چارچوب ابتکار آمریکا و اسرائیل و با هدف تداوم اشغال اسرائیل (اشغال همیشگی اسرائیل) و استعمار اورشلیم اشغالی، قلب فلسطین و صدها میلیون از اعراب و مسلمانان جهان است. این معامله برابرست با برسمیت شناختن بالفعل الحاق غیرقانونی اورشلیم توسط اسرائیل است، درحالی‌که هرگونه ارجاع به قوانین بین المللی یا قطع‌نامه های سازمان ملل، و یا حقوق لایتجزا و مسلم خلق فلسطین در شهر خودشان‌را نادیده می‌گیرد… بدون شک، ادعای «تعلیق الحاق»، صرفا بهانه ای جهت توجیه انحراف امارات از اجماع عربی و اسلامی است که جوامع بین المللی عرب را با چنین معامله ایی فریب دهد تا درخدمت منافع خلق فلسطین دیده شود. واقعیت این‌ست‌که یک‌چنین معامله ای تنها می‌تواند اجرای مداوم و تدریجی برنامه‌های الحاق اسرائیل را آسان سازد، درحالی‌که پاسخ جامعه جهانی را منحرف و تضیف می‌کند. الحاق بالفعل سرزمین‌های فلسطین از آغاز اشغال اسرائیل و تصرف اجباری کرانه باختری، ازجمله شرق اورشلیم، و نوار غزه در سال ۱۹۶۷، بدون وقفه تا به امروز ادامه داشته است. این‌ها حقایقی هستند که نمی‌توان انکارکرد، و جامعه بین المللی نباید در فشار بر اسرائیل جهت پایان دادن به این اعمال غیرقانونی و مخرب تسلیم شود… تمام اعضای سیاسی و مدنی خلق فلسطین، در وطن خود، تبعید، و یا پراکنده در سراسر جهان، اعلامیه سه‌جانبه را که بعنوان خیانت به آرمان عادلانه فلسطین، اورشلیم و محوطه مسجدالاقصی توصیف شده بود، یک‌دل و یک‌زبان مردود شمرده و محکوم می‌کنند.. رهبری فسلطین تأکید کرد که سازمان آزادیبخش فلسطین تنها نماینده قانونی خلق فلسطین است و نباید هیچ ربطی بین طرح‌های غیرقانونی الحاق اسرائیل و هر مرحله از عادی‌سازی روابط با اسرائیل توسط امارات یا هر کشور عربی دیگر وجود داشته باشد: «نه امارات نه هر طرف دیگری حق ندارد که به نمایندگی از خلق فلسطین حرف بزند. رهبری فلسطین به هیچ‌کسی اجازه نمی‌دهد که در امور فلسطینی ها مداخله کند یا بنمایندگی از آنها جهت حقوق قانونی آنها در وطن خودشان تصمیم بگیرد»… رهبری فلسطین اهمیت وفادار ماندن به قوانین و قطع‌نامه های بین المللی را دوباره تکرار نمود و این‌که صلح فقط زمانی امکان‌پذیرست که اسرائیل به اشغال فلسطین کاملا پایان دهد، و خلق فلسطین به حقوق لایتجزای خود ازجمله، حق تعئین سرنوشت و استقلال دست‌یابد.
توافق‌نامه عادی‌سازی روابط بین امارات و اسرائیل
نوشته: سازمان آزادیبخش فلسطین
برگردان: آمادور نویدی
آیا توافق‌نامه اسرائیل و امارات متحده عربی می‌تواند طرح‌های الحاق غیرقانونی اسرائیل را متوقف کند؟
در مورد بیانیه مشترک آمریکا، اسرائیل و امارات متحده عربی و اعلام توافق‌نامه(۱) عادی سازی روابط امارات و اسرائیل
۱– آیا این معامله را می‌توان بعنوان یک موفقیت دیپلماتیک تاریخی تعریف کرد (که) صلح را در منطقه خاورمیانه به‌پیش خواهد بُرد؟
بیانیه سه‌جانبه پیش‌نهاد می‌کند که اسرائیل به اشغال فلسطین پایان داده، اما این حقیقت ندارد. تا تاریخ این اظهاریه، موقعیت تاریخی امارات درباره فلسطین مطابق با موضع عرب لیگ ( اتحادیه عرب) و کشورهای عضو آن باقی‌مانده است. باتوجه به ابتکار صلح عربی در سال ۲۰۰۲ (ای پی آی)(۲)، پیش‌رفت صلح در خاورمیانه، یعنی عادی‌سازی روابط با اسرائیل تنها زمانی می‌تواند رُخ دهد که اسرائیل مراتب زیر را قبول کند:
(۱) – «از تمام سرزمین‌های اشغالی در سال ۱۹۶۷»، ازجمله، از بلندی‌های جولان اشغالی سوریه و بقیه قلمرواشغالی باقی‌مانده لبنان عقب‌نشینی کامل کند».
(۲) – «دست‌یابی به یک راه‌حل عادلانه برای مسئله پناهندگان و آوارگان فلسطینی، مطابق با قطع‌نامه ۱۹۴مجمع عمومی سازمان ملل بتوافق رسیده باشد».
(۳) – «توافق با تأسیس یک کشور مستقل فلسطینی درسرزمین‌های اشغال شده در ۴ ژوئن ۱۹۶۷ در کرانه باختری و نوار غزه، که اورشلیم (بیت المقدس) شرقی پایتخت آن باشد.»
بنابراین، با این معامله، امارات متحده عربی(امارات از این ببعد)، ابتکار صلح عربی و همه شرایط ذیربط با آن‌را نقض کرده است.
مسئله فلسطین هم‌چنان حل نشده باقی‌مانده است. اشغال، استعمار و سرکوب خلق فلسطین توسط اسرائیل تا به امروز، با نقض شدید قوانین بین المللی و حقوق بشری آنان که روزانه مرتکب می‌شود، و هم‌چنان ادامه دارد.
برای خلق فلسطین، ۱۳ اوت ۲۰۲۰، روز این اعلام این معامله، هم‌چنین بعنوان روزی بخاطر سپرده می‌شود که هواپیماهای جنگی اسرائیلی، حملات هوایی براه انداختند و چندین منطقه در نوار غزه، ازجمله یک مدرسه ابتدایی متعلق به آژانس کار و امداد سازمان ملل متحد (یو ان آز دبلیو ای) در اردوگاه پناهندگان ال- شاتی را هدف قرار دادند. این مدرسه بمحض پیداکردن موشک و قبل از انفجار که می‌توانست منجر به تخریب چندین کلاس درس شود، خنثی شد (۳).
این‌روز، همان‌روزی‌ست که نخست وزیر اسرائیل- نتانیاهو اعلام کرد که او هم‌چنان مصمم به پی‌گیری برنامه‌های الحاق غیرقانونی خود است.
۲- پیامدهای پذیرش عادی‌سازی روابط امارات با اسرائیل چیستند؟
این اولین باری‌ست که یک کشورعربی، که در موضع جنگ مستقیم با اسرائیل نیست، توافق کرده است که روابط عادی کامل با اسرائیل داشته باشد. با این اقدام، امارات تصمیم گرفته است که موقعیت جهانی اعراب، مسلمانان و خلق فلسطین را که خواهان خاتمه دادن به اشغال اسرائیل ودست‌رسی فلسطینی ها به حق تعئین سرنوشت و استقلال- که از پایه های ضروری یک راه حل عادلانه هستند را تضعیف کند. این معامله هم‌چنین راه را جهت عادی سازی روابط بین اسرائیل و بقیه کشورهای عرب باز می‌کند. پاداش دادن به اسرائیل، قدرت اشغال‌گر، با عادی سازی روابط قبل از حل مسئله فاسطین ازهمه نظر با یک راه حل عادلانه و جامع، یا حتی تلاش موثق در این‌جهت، غیرقابل قبول، غیرمسئولانه، و خطرناک است.
این معامله نه فقط اسرائیل را به ادامه انکار اصل «زمین در برابر صلح» و راه حل دو کشور براساس مرزهای قبل از ۱۹۶۷تشویق می‌کند، بل‌که هم‌چنین درخدمت پروژه استعماری «اسرائیل بزرگ» می‌باشد که بین رود اردن و دریای مدیترانه است. آشکارست، متعاقب انتشار بیانه مشترک، نخست وزیر اسرائیل- نتانیاهو عمدا این معامله را «صلح برای صلح» (۳) برچسب زد. وی هم‌چنین گفت: «چه کسی حتی خوابش را می‌دید که توافق صلح با یک کشور عربی برقرار گردد، بدون این‌که به مرزهای ۱۹۶۷ برگشته شود»(۴). اسرائیل و دولت ترامپ از این طریق، بدنبال ساخت یک ائتلاف منطقه ای بین برخی از کشورهای عربی، بویژه کشورهای خلیج فارس و اسرائیل هستند، که نه فقط حهت مقابله با خطراتی مانند تروریسم یا تهدید توهمی ایران باشد، بل‌که بطور مؤثر حقوق ملی خلق فلسطین را تضعیف کند و به حاشیه براند.
بدین ترتیب، این معامله دلالت ضمنی دارد بر هم‌کاری امارات با اشغال اسرائیل و الحاق بالفعل فلسطین، سرمایه‌گذاری در شهرک سازی استعماری، و واقعیت آپارتائيدی که اسرائیل ایجاد کرده است. هر «توافقی» که این واقعیت را نادیده بگیرد و به ادامه اشغال اسرائیل بجای پایان دادن به آن که در سال ۱۹۶۷ شروع شده، به پروژه استعماری و سیاست‌های ظالمانه اسرائیل علیه خلق فلسطین کمک می‌کند. این معامه امارات منجر به تضعیف امنیت کل منطقه و جهان و تضعیف تلاش‌ها جهت صلح و ثبات حقیقی در خاورمیانه می‌گردد.
رضایت امارات جهت: «توسعه هم‌کاری‌های دیپلوماتیک، تجارتی، وامنیتی» با اسرائیل پاداشی است که به قدرت اشغال‌گر، چک سفید برای اختیار تام در ادامه ارتکاب نقض مکرر حقوق بشر، قوانین بین المللی، وقوانین بشردوستانه جهانی در فلسطین اشغالی، ازجمله اورشلیم شرقی می‌دهد که مورد بهره برداری اسرائیل قرار می‌گیرد. علاوه براین، این معامله بروشنی نشان‌گر یک خدمت انتخاباتی برای نخست وزیر نتانیاهو و پریزدنت ترامپ، مانند جلیقه نجات درمیان مشکلاتی است که آنها را احاطه کرده است.
۳- آیا امارات این حق را ندارد که جهت بهترین منافع خود عمل کند – و این معامله می‌تواند منطقه بهتری ایجاد کند، همان‌گونه که براین باورست؟
به عنوان یک کشور عربی، امارات به اصوال همبستگی اعراب متعهد شده است، که درمیان والاترین آنها اجماع اعراب و احترام به تصمیمات اجلاس اعراب است. بنابراین، امارات کاملا آزاد نیست و حق ندارد که این تصمیمات را تقض کند، مگر این‌که منکر سیستم عربی شود، یا اعلام کند که از آن خارج می‌شود. منافع ملی هرکشورعربی، ازجمله امارات، در خط تعهدات عربی و بین‌المللی آن تعریف شده است. درنتیجه، این معامله امارات مغایر با ابتکار صلح عربی و تصمیمات اجلاس اعراب است، که اخیرترین آنها درنشست های ظهران و تونس است.
امارات، مانند هرکشوردیگری، آزادست که منافع خودرا دنبال کند، مشروط به این‌که به حساب و ضرر فلسطین نباشد. امارات حق ندارد بنام خلق فلسطین مذاکره کند یا با منافع آنها سازش کند.
۴- آیا این معامله درتطابق با قانوان اساسی امارات و اجلاس اعراب و اسلامی، و ابتکار صلح اعراب است؟
این معامله امارات مغایر با قانون اساسی امارات (۵) است که تأکید می‌کند بخشی از ملت جهان عرب است، و بنابراین، «مقید به مذهب، زبان، تاریخ و تقدیر مشترک است». این امر(قانون اساسی) هم‌چنین مشخص می‌کند که سیاست خارجی امارات باید بسوی «حمایت از اهداف اعراب و اسلامی (…) برمبنای اصول منشور سازمان ملل و استانداردهای بین المللی هدایت شود».
این معامله امارات ناقض منشور اتحادیه – تأسیس شده در ۱۹۴۵ است، که بروشنی می‌گوید که «هدف اتحادیه تقویت روابط بین کشورهای عضو، هم‌آهنگی سیاست‌های آنها بمنظور دست‌یابی به تشریک مساعی بین آنها و حراست از استقلال و حاکمیت آنها؛ و علایق-نگرانی‌های عمومی با امور و منافع کشورهای عرب است». از آن‌زمان، مسئله فلسطین بطور فعال در دستور کار اغلب اجلاس عربی و اسلامی قرارگرفته و بر مرکزیت آن بارها تأکید شده است. بعلاوه، آنها اصرار کرده اند که بعنوان یک مسئولیت ملی برای خلق‌های تمام اعراب و کشورهای اسلامی بسوی اعاده مجدد حقوق اعراب در فلسطین در مقابل خطرات ضهیونیسم ایستادگی شود. باتوجه به ابتکار صلح اعراب، کشورهای عربی جهت عادی سازی روابط با اسرائیل در زمینه صلح جامع تأکید کرده و شرط گذاشته‌اند. آنها خواهان «خروج کامل اسرائیل از تمام سرزمین‌های عربی اشغال شده از ژوئن سال ۱۹۶۷، اجرای قطع‌نامه های ۲۴۲ و ۳۳۸ شورای امنیت سازمان ملل هستند، که با کنفرانس مادرید در سال ۱۹۹۱ تأئید شده، و قاعده کلی اصل زمین در مقابل صلح، و پذیرش اسرائیل از کشور مستقل فلسطین با اورشلیم شرقی بعنوان مرکز آن، …».
این معامله امارات مغایر با قطع‌نامه های سه جلسه اعراب، امان در سال ۱۹۸۰، بغداد در سال ۱۹۹۰، و مصر در سال ۲۰۰۰ است، که خواهان قطع تمام روابط باهرکشوری‌ست که اورشلیم را بعنوان پایتخت اسرائیل برسمیت بشناسد یا سفارت‌خانه اش را به این شهر امنتقل کند. این معامله هم‌چنین در تضاد با اجلاس های پیایی اعراب، ازجمله آن‌هایی را که در ظهران در سال ۲۰۱۸، و تونس در سال ۲۰۱۹ برگزار شده، و قطع‌نامه های سازمان هم‌کاری اسلامی، که آخرین آن جلسه فوق العاده ۱۰ ژوئن ۲۰۲۰ بود که بروشنی به تهدید الحاق اسرائیل یرداخت. علاوه بر دیگر اقدامات قابل توضیح، سازمان هم‌کاری اسلامی خواهان تحمیل تحریم‌های اقتصادی و سیاسی علیه اسرائیل، بایکوت شرکت‌های استعماری آن، و قدغن کردن محصولات کلنی‌نشین‌ها شده است.
۵– به چه دلایلی این معامله سه‌جانبه را«سازش ابراهیم» می‌خوانند؟
تخصیص یک چنین اسمی نشان‌دهنده میزان عمق ذهنیت مذهبی-ایدئولوژیک دولت ترامپ است که اساس طرح ترامپ را شکل داده است. این طرح بر بُعد مذهبی بحساب راه حل سیاسی است که برمبنای قوانین بین المللی و حقوق بشری تأکید می‌کند. بدین‌تریب، یک راه حل نامتعادل، ناعادلانه و ناپایدار جهت پایان دادن به درگیری ارائه می‌دهد. با ارائه داستان خود در یک چارچوب مذهبی، بدون پرداختن به ماهیت مسئله، دولت ترامپ به اختصاص دادن یک نهاد و یک شخصیت مذهبی نسبت به درگیری اصرار دارد تا بیش‌تر آتش بیار معرکه- تنش‌ها درمیان سه مذهب توحیدی گردد. این نام‌گذاری نیز بازتاب نقش رهبری دولت ترامپ در این معامله خفت‌بار است، و امارات با این اراده و آرزوی آمریکا موافقت کرده است.
۶- این معامله درباره اورشلیم (بیت المقدس) چه می‌گوید؟
درحالی‌که مقامات اماراتی این معامله را بعنوان یک «پیروزی» برای جنبش و آرمان فلسطین و صلح منطقه ارائه داده اند و معرفی کرده اند، در حقیقت، این معامله مغایر با این حقیقت است که این امر تحت چارچوب ابتکار آمریکا و اسرائیل و با هدف تداوم اشغال اسرائیل (اشغال همیشگی اسرائیل) و استعمار اورشلیم اشغالی، قلب فلسطین و صدها میلیون از اعراب و مسلمانان جهان است. این معامله برابرست با برسمیت شناختن بالفعل الحاق غیرقانونی اورشلیم توسط اسرائیل است، درحالی‌که هرگونه ارجاع به قوانین بین المللی یا قطع‌نامه های سازمان ملل، و یا حقوق لایتجزا و مسلم خلق فلسطین در شهر خودشان‌را نادیده می‌گیرد. درعوض، از طرح الحاق آمریکا(طرح ترامپ) بعنوان مرجع استفاده می‌کند، که بمعنای قبول الحاق غیرقانونی اورشلیم شرقی اشغالی توسط اسرائیل و کنترل آن بر محوطه مسجد الاقصی و کلیسای مقبر مقدس و دیگر اماکن مقدس مسلمانان و مسیحیان در این شهر است. موضعی که آشکارا در تضاد با قوانین حقوق بین الملل و قطع‌نامه های بی‌شمار سازمان ملل است. بعلاوه، این بیانیه به محوطه مسجد الاقصی بعنوان مکانی برخورد می‌کند که برای «نمازگزاران صلح‌طلب» از «تمام ادیان» بازست که این خود تهدیدی‌ست جهت تضعیف طبیعی وضع موجود تاریخی و شرعی اورشلیم و اماکن مقدس آن است.
۷- آیا این معامله حتی برنامه های الحاق غیرقانونی اسرائیل را متوقف می‌کند؟
عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و کشورهای عربی، اسرائیل را قادر می‌سازد که بطور حقوقی سرزمین‌های فلسطین و تحت اشغال خودرا در هرزمانی که اراده کند، و مطابق با تعهد نتانیاهو الحاق کند. در این رابطه، نمی‌توان نادیده گرفت که متعاقب اعلام این معامله، نخست وزیر نتانیاهو بروشنی اعلام کرد که: « من هم‌چنین گفتم که حاکمیت را به یهودیه و سامره می آورم. هیچ تغئیری در برنامه من جهت انجام این امر، که بطور کامل در هم‌آهنگی با آمریکاست، وجود ندارد. من متعهد با انجام این امرهستم. هیچ چیز تغئیر نکرده است» (۶). بدون شک، ادعای «تعلیق الحاق»، صرفا بهانه ای جهت توجیه انحراف امارات از اجماع عربی و اسلامی است که جوامع بین المللی عرب را با چنین معامله ایی فریب دهد تا درخدمت منافع خلق فلسطین دیده شود. واقعیت این‌ست‌که یک‌چنین معامله ای تنها می‌تواند اجرای مداوم و تدریجی برنامه‌های الحاق اسرائیل را آسان سازد، درحالی‌که پاسخ جامعه جهانی را منحرف و تضیف می‌کند. الحاق بالفعل سرزمین‌های فلسطین از آغاز اشغال اسرائیل و تصرف اجباری کرانه باختری، ازجمله شرق اورشلیم، و نوار غزه در سال ۱۹۶۷، بدون وقفه تا به امروز ادامه داشته است. این‌ها حقایقی هستند که نمی‌توان انکارکرد، و جامعه بین المللی نباید در فشار بر اسرائیل جهت پایان دادن به این اعمال غیرقانونی و مخرب تسلیم شود.
۸- موقعیت و خواست‌های دولت فلسطین چیست؟
تمام اعضای سیاسی و مدنی خلق فلسطین، در وطن خود، تبعید، و یا پراکنده در سراسر جهان، اعلامیه سه‌جانبه را که بعنوان خیانت به آرمان عادلانه فلسطین، اورشلیم و محوطه مسجدالاقصی توصیف شده بود، یک‌دل و یک‌زبان مردود شمرده و محکوم می‌کنند. رهبری فلسطین از طریق یک بیانیه رسمی (۸)، این معامله را رد کرده و آن‌را بعنوان: « ضربه ای به ابتکار صلح عرب و تصمیمات اجلاس عربی و اسلامی، هم‌چنین تجاوز علیه خلق فلسطین توصیف نمود».رهبری فلسطین از امارات خواست که بلافاصله از این معامله «ننگین وخفت بار » خارج شود. رهبری فسلطین تأکید کرد که سازمان آزادیبخش فلسطین تنها نماینده قانونی خلق فلسطین است و نباید هیچ ربطی بین طرح‌های غیرقانونی الحاق اسرائیل و هر مرحله از عادی‌سازی روابط با اسرائیل توسط امارات یا هر کشور عربی دیگر وجود داشته باشد: «نه امارات نه هر طرف دیگری حق ندارد که به نمایندگی از خلق فلسطین حرف بزند. رهبری فلسطین به هیچ‌کسی اجازه نمی‌دهد که در امور فلسطینی ها مداخله کند یا بنمایندگی از آنها جهت حقوق قانونی آنها در وطن خودشان تصمیم بگیرد».
دولت فلسطین سفیر خود در امارات را فراخواند وخواهان آن شد که امارات موضع خود را پس بگیرد. رهبری فلسطین دیگر کشورهای عربی را که ممکن‌ست گامی مشابه بردارند، فراخواند و خواهان آن شد که اتحادیه عرب به آرمان خلق او(فلسطین) احترام بگذارد؛ و به چنین رفتارهای یک‌جانبه و غیرمسئولانه پایان دهد و به منشور آن براساس همبستگی عربی و موضع مشترک و واحد عربی وفادار بماند. رهبری فلسطین خواهان اجلاس اضطراری اتحادیه عرب و سازمان هم‌کاری اسلامی جهت پرداختن به این امر شد. رهبری فلسطین اهمیت وفادار ماندن به قوانین و قطع‌نامه های بین المللی را دوباره تکرار نمود و این‌که صلح فقط زمانی امکان‌پذیرست که اسرائیل به اشغال فلسطین کاملا پایان دهد، و خلق فلسطین به حقوق لایتجزای خود ازجمله، حق تعئین سرنوشت و استقلال دست‌یابد.
چند نکته:
۱- از این ببعد- معامله
۲- درمیان بسیاری دیگر از موارد نقض حقوق فلسطینی ها درهمین روز(۱۳ اوت ۲۰۲۰)، اسرائیل بر شهرک‌ها و شهرهای فلطسطینی ها در کرانه باختری حملات گوناگونی داشته و مرتکب جنایت شده است، و نیروهای اشغال‌گر اسرائیلی به دست‌گیری فلسطینی ها در اورشلیم شرقی و فرمان‌داری های بیت لیحیم، هبرون، جنین و سالفیت پرداخته است. هم‌چنین، سرزمینی را که متعلق به فلسطینی ها در شهرک کفرال-لوباد در فرمان‌داری تولکاریم بود، توسط بولدوزر با خاک یک‌سان کرد تا جهت ساخت ۱۰ کیلومتر جاده ای استفاده کند که شهرک نشینان یهودی تأسیس شده «اونی حفیتز» را به اراضی شهرک‌های دیگر یهودی متصل کند.
۳- حدود ۵۲ درصد از کل مساحت اشغالی کرانه باختری منوط به کنترل و اقدامات محدود کننده اسرائیل است، ازجمله درمیان چندین نام علامت گذاری شده است که: سرزمین‌های فلسطین بعنوان سرزمین دولت اسرائیل اعلام شده، مناطق نظامی بسته شده، ذخایر طبیعی، مناطق شهرک نشینان یهودی، و مناطق فلسطینی جداشده بوسیله الحاق دیواراسرائیلی. باتوجه به اعلامیه های جدید حهت اسکان یهودیان مهاجر، و اخیرا، دو طرح اسرائیلی فاش شد که جهت ساخت نزدیک به ۳۵۰۰واحد اسکان برای یهودیان مهاجر در منطقه پروژه استعماری ایی ۱ برنامه ریزی شده، که در دروازه شرقی اورشلیم واقع شده است. مطابق با سازمان اسرائیلی اکنون صلح، مدت اعتراض علیه این طرح‌ها تا ۱۸ اوت ۲۰۲۰ است. کمیسیون استقرار و مقاومت در مقابل دیوار گزارش داده که درمدت نیمه اول سال ۲۰۲۰: شصت (۶۰) طرح اسکان برای یهودیان مهاجر اعلام شد که برای ساخت ۱۰۵۰۰(۱۰ هزار و ۵۰۰) واحد مسکونی در اراضی است که متعلق به دولت فلسطین است. براساس گفته دفتر هماهنگی امور بشر دوستانه سازمان ملل(یو ان اُ سی اچ ای)، امسال و تا پایان ژوئیه ۲۰۲۰، اسرائیل نزدیک به ۲۰۰ عملیات تخریب املاک فلسطینی‌ها را انجام داده است، که منجر به تخریب و مصادره کامل ۳۸۸ خانه و ساختمان فلسطینی شده، که بیش از ۲۳۰۰ فلسطینی را بی خانمان کرده و تحت تأثیر قرار داده است.
منبع اصلی:
The UAE- Israel Agreement to Normalize Relations
August 16, 2020
On the Joint Statement of the United States, Israel, and the United Arab of Emirates Announcing the UAE- Israel Agreement to Normalize Relations1
برگردانده شده از:
منابع:
