حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

«
»

تنها با غلبه بر سرمایه داری بشریت نجات خواهد یافت



برونو رودریگز، وزیر امور خارجه کوبا
ترجمه جنوب جهانی


کوبا  وزیر امور خارجه کوبا در برابر سازمان ملل گفت که «تنها با غلبه بر سرمایه داری» می تواند بشریت را نجات دهد.

«کوبا به دفاع از حق حاکمیتی خود برای استقلال و ساختن سوسیالیسم ادامه خواهد داد»، وی تأکید کرد. برونو رودریگز، وزیر امور خارجه کوبا، روز شنبه (۲۸ سپتامبر) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نسبت به «دکترین‌های نظامی تهاجمی سلطه‌جویی، توسعه‌طلبی و برتری‌طلبی» که «صلح و امنیت بین‌المللی را تضعیف می‌کنند» هشدار داد. وی اشاره کرد که افزایش سریع هزینه‌های نظامی جهانی، خطری واقعی و فوری از «فاجعه‌ای هسته‌ای» را به وجود آورده است.

«برای نهمین سال پیاپی، هزینه‌های نظامی جهانی در حال افزایش است و به رکورد ۲.۴۴ تریلیون دلار (بیش از ۱۳ تریلیون رئال برزیل) در سال ۲۰۲۳، از جمله توسعه تسلیحات هسته‌ای، رسیده است»، وی با تاکید بر این که «بدون توسعه، صلح وجود نخواهد داشت» این موضوع را برجسته کرد.

در شرایطی که اهداف توسعه پایدار محقق نخواهند شد، وزیر خارجه کوبا از بخش‌های سیاسی که سعی در نادیده گرفتن توافق‌های فراملی دارند، انتقاد کرد.

وی افزود: «بحران‌ها ساختاری هستند و توسط سیستم امپریالیستی و نظم بین‌المللی تحمیل‌شده بر ما تعیین شده‌اند. هیچ مشکلی با تضعیف ماهیت بین‌دولتی سازمان ملل، همان‌طور که برخی می‌خواهند، یا تضعیف نقش اساسی آن در ارتقای توسعه پایدار برای همه حل نخواهد شد.»

از جمله «بحران‌های ساختاری»، وی به نابرابری فزاینده و «پیشرفت بی‌وقفه» تغییرات اقلیمی اشاره کرد. وی معتقد بود که بحران چندبعدی که سیاره ما با آن روبروست، «تأییدکننده نظریه‌ای است که در سال ۱۹۹۲ توسط فیدل کاسترو رئیس‌جمهور کوبا مطرح شد»، هنگامی که او در یک سخنرانی معروف در ریودوژانیرو گفت: «یک گونه زیستی مهم در معرض خطر انقراض است: انسان.»

وزیر خارجه کوبا اظهار داشت: «تنها از طریق غلبه بر امپریالیسم و سرمایه‌داری و در این فرایند، پایه‌گذاری یک نظم بین‌المللی جدید می‌توان بشریت را نجات داد.»

وی تأکید کرد: «یک نظم بین‌المللی عادلانه و دموکراتیک که تضمین‌کننده صلح و «تعادل جهان» باشد، حق توسعه را برای همه کشورها در شرایط برابری حاکمیتی گسترش دهد و تقویت کند، و مشارکت و نمایندگی کشورهای در حال توسعه را در فرایندهای حکمرانی، تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در سطح جهانی افزایش دهد. همچنین رفاه همگانی و شکوفایی تمام انسان‌ها را در هماهنگی با طبیعت و مدیریت پایدار منابع طبیعی تأمین کند و تضمین‌کننده اجرای تمامی حقوق بشر برای همه افراد باشد.»

تحریم به‌عنوان نوعی جنگ

رودریگز گفت که تحریم اعمال شده توسط ایالات متحده علیه کوبا «به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی تهاجم برای نابودی اقتصاد کوبا طراحی شده است.»

وی افزود: «هدف این است که مانع از رسیدن درآمدهای مالی به کوبا شوند تا موجب فروپاشی اقتصادی و ایجاد وضعیت بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی شود.» او تاکید کرد که «این آسیب قابل‌مشاهده است و بر زندگی تمام کوبایی‌ها تأثیر می‌گذارد.»

وزیر خارجه کوبا همچنین تصریح کرد که تحریم نه تنها یک مجموعه تدابیر اقتصادی و تجاری است، بلکه «شدیدترین کارزار اطلاعات نادرست و تهمت‌زنی و تلاشی مداوم برای دخالت (آمریکا) در امور داخلی ما» محسوب می‌شود.

وی افزود: «این اقدامات، حقوق بین‌الملل را نقض می‌کنند. آن‌ها اهداف و اصول این سازمان (سازمان ملل) و بسیاری از قطعنامه‌های تصویب‌شده توسط مجمع عمومی را نقض می‌کنند.»

از سال ۱۹۹۲، هر ساله بالاترین نهاد بحث و گفتگو در سازمان ملل به‌شدت به نفع قطعنامه‌های پیشنهادی کوبا رأی داده و خواستار پایان تحریم شده، زیرا آن را نقض منشور سازمان ملل متحد می‌داند. از آن زمان، تنها استثناهایی که همواره با این قطعنامه مخالفت کرده‌اند، ایالات متحده و اسرائیل بوده‌اند، به‌همراه یک یا دو متحد گهگاهی. امسال انتظار می‌رود که مجمع عمومی سازمان ملل برای سی و دومین (۳۲) بار، در روزهای ۲۹ و ۳۰ سپتامبر، به بحث درباره پیش‌نویس قطعنامه کوبا در مورد تحریم بپردازد.

بر اساس گزارشی که کوبا امسال به سازمان ملل ارائه کرد، این کشور ماهانه بیش از ۴۲۱ میلیون دلار (۲.۳ میلیارد رئال) یا بیش از ۱۳.۸ میلیون دلار در روز از دست می‌دهد. مبلغ عظیمی از پول که کوبا نمی‌تواند برای بهبود وضعیت اجتماعی مردم خود استفاده کند. در میان یک بحران اقتصادی جدی که کشور را تحت‌تأثیر قرار داده، برآورد شده که اگر تحریم وجود نداشت، تولید ناخالص داخلی کوبا می‌توانست در سال ۲۰۲۳ حدود ۸ درصد رشد کند.

با لحنی طنزآمیز، وزیر امور خارجه اظهار داشت که انتخابات آینده در ایالات متحده «تنها مربوط به خود آمریکایی‌هاست»، با این حال که «این کشور عادت تاریخی و شومی به دخالت در انتخابات و امور داخلی تمامی کشورهای عضو سازمان ملل، حتی متحدانش، دارد.»

وی همچنین تأکید کرد که «فارغ از نتیجه انتخابات، کوبا به دفاع از حق حاکمیتی خود برای استقلال و ساختن سوسیالیسم، همان‌گونه که ما کوبایی‌ها تصمیم می‌گیریم، بدون دخالت خارجی ادامه خواهد داد. همچنین ما به دفاع از یک رابطه محترمانه و سازنده با ایالات متحده ادامه خواهیم داد.»