از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

اپلاتون

د ده اصلي نوم «اریستوکلس» دی، د یونان یو نوموتی…

نقض حاکمیت ملی از سوی طالبان؛ از سلطه ایدئولوژیک تا…

نویسنده: مهرالدین مشید اجندا های قومی و اختلاف برانگیز منافی حاکمیت…

توماس مور؛ را هم اعدام کردند؛ بی وجدانا!

Thomas More ( 1477-1536 ) آرام بختیاری نخستین تئوریسین سوسیالیسم تخیلی در…

پاییز 

باد خزان وزید چمن بی نقاب شد  از برگ زرد صحن…

توافق طالبان و پاکستان

محمد عثمان نجیب پیش‌نوشت: با توجه به اهمیت این یادداشت که چند…

بازی های تروریستی پاکستان و ادامه جنایات آن در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ طالبان و پاکستان سناریوی استخباراتی با راستی…

سقراط

نوموړی د لرغوني یونان ستر فیلسوف او عالم او…

   جنگ پاکستان با طالبان

       نوشته ی : اسماعیل فروغی        جنگ کنونی میان گروه طالبان وپاکستان…

 با درد بساز که خون بهای تو منم

شوخی و مزاح جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان‌ها هستند…

ترامپ چرابگرام رامی خواهد؟

بخش دوم طوریکه می دانیم در15 آگست سال 2021امریکائی هاظاهراًازروی اجباردربرابرمقاومت…

پاکستان حق نه لري چې د افغانستان په خاوره تعرض…

نور محمد غفوری  د نړيوالو اړيکو او دولتونو ترمنځ د متقابل…

آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

«
»

ترامپ درک نادرستی از تاریخ و موقعیت پایگاه بگرام دارد

 «شاشانک جوشی» دبیر دفاعی نشریه اکونومیست، در یک تحلیل توضیح داده است که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، پایگاه بگرام را در نزدیکی مراکز هسته‌ای چین معرفی کرده، در حالی که منظور وی منطقه «لوپ‌نور» در ایالت «سین‌کیانگ» است؛ محلی که حدود دو هزار کیلومتر با افغانستان فاصله دارد.

به نوشته این نشریه، ترامپ همچنین مدعی شده آمریکا پایگاه بگرام را ساخته است؛ در حالی که این تأسیسات در دهه پنجاه میلادی توسط اتحاد شوروی ساخته شد و در جریان جنگ دهه هشتاد علیه مجاهدین مورد استفاده قرار گرفت.

این نشریه یادآوری کرده است که بگرام در سال 2001 ابتدا توسط نیروهای ویژه انگلیس تصرف شد و سپس به پایگاه اصلی امریکا در افغانستان بدل گردید. آمریکایی‌ها در طول حضورشان آن را به شهری کوچک با امکانات کامل نظامی و رفاهی، از جمله استخر، سینما و شعبه‌های برگرکینگ و پیتزاهات، تبدیل کردند.

جو‌شی نوشته است که بازپس‌گیری بگرام مستلزم اعزام هزاران سرباز آمریکایی و ایجاد پل هوایی از مسیر پاکستان خواهد بود؛ اقدامی که نقض توافق 2020 آمریکا با طالبان به‌شمار می‌رود.

با باور نویسنده، سود واقعی این اقدام نیز زیر سوال است، زیرا راه‌های دیگری برای نظارت بر آزمایش‌های موشکی چین وجود دارد.

نشریه انگلیسی تأکید کرده است که اصرار ترامپ بر بازپس‌گیری بگرام بیش از آنکه بر اساس ملاحظات عملی باشد، ریشه در نگاه نواستعماری وی دارد.

اکونومیست همچنین یادآور شد که ترامپ پیش‌تر نیز بارها تهدید کرده بود کانادا، گرینلند و غزه را تصرف کند و حالا بگرام تازه‌ترین مورد در فهرست ذهنی اوست.

رئیس جمهور آمریکا هفته گذشته در نشستی خبری بار دیگر خروج نظامی این کشور از افغانستان را «فاجعه کامل» توصیف کرد و گفت: «ما آن را رایگان به آن‌ها دادیم. حالا داریم تلاش می‌کنیم دوباره آن را پس بگیریم—این شاید خبر فوری باشد.»

دونالد ترامپ همچنین هشدار داد که اگر طالبان بگرام را به آمریکا تحویل ندهد، «اتفاقات بدی رخ خواهد داد».

پایگاه هوایی بگرام که در 40 کیلومتری شمال کابل قرار دارد، در دوران حضور نظامی آمریکا به بزرگترین پایگاه این کشور در افغانستان تبدیل شد. پس از توافق دوحه میان طالبان و آمریکا در سال 2020 و خروج نیروهای آمریکایی در 2021، این پایگاه به دست طالبان افتاد و از آن زمان به یکی از نمادهای خروج شتاب‌زده غرب از افغانستان بدل شده است.