دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

«
»

امید به صلح و همزیستی، پیام همیشگی انسان‌هاست

محمدنعیم «کاکر


جنگ ایران و اسرائیل یکی از پیچیده‌ترین و دردناک‌ترین درگیری‌های تاریخ معاصر است. این جنگ نه تنها به عنوان یک نبرد نظامی، بلکه به عنوان نمایشی از هویت، فرهنگ و ارزش‌های انسانی هر دو ملت در نظر گرفته می‌شود.

ایران، با تاریخ و تمدنی غنی، همیشه به عنوان یک کشور مستقل و با ثبات شناخته شده است. حق ایران در دفاع از خود و سرزمینش، حق مسلمی است که بر اساس اصول بین‌المللی و انسانی مورد تأکید قرار دارد. این حق، نه تنها به خاطر حفظ تمامیت ارضی، بلکه به خاطر پاسداری از فرهنگ، زبان و ارزش‌های انسانی مردمش است.

ایران، به عنوان تنها کشور اسلامی، همواره از اصول و ارزش‌های اسلامی دفاع کرده و در مقابل نابرابری‌ها و ظلم‌های جهانی ایستاده است. این کشور به عنوان یک پرچمدار برای عدالت و حقوق بشر در منطقه شناخته می‌شود و تلاش می‌کند تا صدای مظلومان را به گوش جهانیان برساند.

دولت اسرائیل در طول تاریخ خود، اقداماتی انجام داده است که باعث نقض حقوق بشر و ایجاد رنج و درد برای مردم فلسطین و دیگر ملت‌ها شده است. این اقدامات، از جمله حملات نظامی، تخریب خانه‌ها و نادیده گرفتن حقوق اساسی انسان‌ها، نشان‌دهنده یک سیاست ضد بشری است که در تضاد با اصول حقوق بشر و ارزش‌های جهانی است.

در طرف دیگر، اسرائیل به دنبال امنیت و بقای خود است، اما این امنیت نمی‌تواند به قیمت نادیده گرفتن حقوق دیگران به دست آید. هر جنگی خسارت‌های جانی و مالی بسیاری به بار می‌آورد و مردم بی‌گناه، چه در ایران و چه در اسرائیل، متحمل بیشترین آسیب‌ها می‌شوند.

جنگ، نه تنها به تخریب زیرساخت‌ها و از بین بردن زندگی‌ها می‌انجامد، بلکه به ایجاد نفرت و کینه‌های عمیق بین ملتها منجر می‌شود. در این شرایط، دیپلماسی و گفتگو بهترین راه‌حل‌ها برای رسیدن به صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز هستند.

حق ایران در این جنگ، نه تنها به عنوان یک کشور، بلکه به عنوان ملتی با حق تعیین سرنوشت خود، حق مسلمی است که باید در سطح جهانی به رسمیت شناخته شود. فقط از طریق احترام به حقوق یکدیگر و تلاش برای برقراری صلح می‌توان به آینده‌ای روشن‌تر و پایدارتر دست یافت.

در نهایت، امید به صلح و همزیستی، پیام همیشگی انسان‌هاست. ما باید تلاش کنیم تا این امید را زنده نگه‌داریم و با شجاعت در برابر نابرابری‌ها و ظلم‌ها بایستیم. بشریت باید به یاد داشته باشد که صلح و همزیستی تنها از طریق احترام به حقوق یکدیگر و تلاش برای برقراری عدالت به دست می‌آید.