تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

یک رویداد بزرگ تاریخی و یک پیام خوش برای مردم افغانستان

سلیمان کبیر نوری

 امروز؛ انگلیس و امریکا، خوشبختانه!، دریافته اند که با رویکرد های شان در چهل سال تمام، میلیون ها انسان در کشوری به نام افغانستان کشته، معلول و زخمی و آواره و بیچاره شده است.

وجدان های خفته ی این تبهکارن خوناشام جهانی ( انگلیس و امریکا)، دگر بیدار شده است. درک و احساس از درد های متوالیی چندین دهه مردم افغانستان، وجدانهای آنان را زیر فشار قرار  داده است. تا اینکه امروز، در اولین روز  ماه چهارم و روز اول اپریل سال 2021  با هم  تصمیم گرفتند که ریشو های بی سواد و کم سواد را که از زندان های گوانتانامو، کراچی، بگرام و پلچرخی از غل و زنجیر و ذولانه رها کرده و به قطر انتقال و با صرف هزینه ی صد ها میلیون دالری، در لوکس ترین هوتل های دوحه جا بجا کرده بودند؛ تنبیه نموده برای ایشان اعلام دارند که: 

شما سطح کشتار، خونریزی و جنایات را خلاف مقیاس تعیین شده ی ما بسیار و بسیار بلند برده اید.

انگلیس و امریکا، حامیان اصلی تروریزم “طالبانی- داعشی”!، فقط و فقط امروز، در اولین روز ماه نو شهیر اپریل، تصمیم گرفته اند تا کادر رهبری طالبان را که از زندان های مختلف به دوحه رسانیده بودند، جمع کادر رهبری ریزرفی طالبان در کویته، پیشاور، کراچی که در زیر رهبری ” آی ایس آی”  تمام فعالیت های تروریستی خویش را به پیش میبرند ( و انگریز و امریکا بانی و حامی آنان اند)، جمع تروریست های باشنده مهمان خانه های کابل به مهمانداری و مهمان نوازی حامد کرزی- غنی احمدزی و …، فقط و فقط به گوانتانامو انتقال بدهند!!!.

چه پیام خوشی! 

پدران و مادران و حامیان طالبان! دگر به این خونخواران و به قول دونالد ترامپ؛ به این «قاتلان کرایی» پشت کرده به انسان و زندگانی انسانی التفات ورزیده اند!!

هموطنان عزیز غرقه در درد و ماتم توحش و تروریزم!

لطفن پاسخ دهند که با این تصمیم  انگلیس و امریکا چه اتفاقی خواهد افتاد؟

 به این ترفند میخواهیم علت و سر نخ اصلی فجایع چندین دهه را آفتابی نماییم؛ تا راه اساسی  برون رفت از بحران و خونریزی و ویرانی کشور را به درستی دیده بتوانیم. 

این بار من کوتاه و کوتاه نوشتم تا عزیزان فیسبوکی هم در گستره وسیع آن را بازتاب دهند و به همرسانی کنند.

من منتظر دیدگاه و نظر شما در همین گستره هستم. این هم آدرس الکترونیکی این جانب:

Sknoori1@gmail.com

روز و تاریخ نگارش این نبشتار:

اول اپریل، روزی که میتوان با شوخی های تمام، دروغ گفت و دوستان را شگفتزده ساخته و خنداند.

اما واقعیت های تلخ تاریخی را برای بیداری اذهان مردم بازگو کرد.