یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

«
»

اعلامه محمود طرزی

در تاریخ معاصر افغانستان، نامی می‌درخشد که با بیداری فکری، تحول فرهنگی، و اصلاح اجتماعی گره خورده است؛ نامی که مرزهای زمان را درنوردیده و به‌عنوان نماد روشنفکری و پیش‌نگری در ذهن نسل‌ها حک شده است: اعلامه محمود طرزی.

اعلامه طرزی، از سلاله‌ی علم و فضیلت، با ذهنی روشن، نگاهی ژرف، و زبانی شیوا، پایه‌گذار مطبوعات نوین افغانستان و از بنیان‌گذاران نهضت فکری مشروطه در این سرزمین بود. او در مقام نویسنده، فیلسوف، روزنامه‌نگار و سیاست‌مدار، نقشی بی‌بدیل در شکل‌دهی به وجدان ملی و آگاهی اجتماعی مردم ایفا کرد.

نخستین روزنامه‌ی بزرگ افغانستان، سراج‌الاخبار، با قلم نیرومند او جان گرفت؛ روزنامه‌ای که نه فقط حامل خبر، که پیام‌آور آگاهی، عدالت، قانون، و وحدت ملی بود. طرزی با ترویج اندیشه‌های آزادی‌خواهانه، گفتمان حقوق ملت، و نقد استبداد، نقشی بنیادین در تحول فکری جامعه ایفا نمود.

لقب گران‌سنگ «اعلامه»، نه از سر تعارف، که به‌حق شایسته‌ی کسی است که دانش را با بینش، و قلم را با حکمت آمیخت، و از خشت اندیشه، بنای نوینی برای افغانستان مدرن بنیان نهاد.

نقش اعلامه محمود طرزی در انکشاف معارف و گسترش آموزش برای زنان افغان

اعلامه محمود طرزی، یکی از پیشگامان روشنفکری و نوگرایی در تاریخ معاصر افغانستان، معارف را ستون اصلی بنای یک ملت آزاد، متمدن و پیشرفته می‌دانست. او با ایمان راسخ به قدرت دانش، به‌ویژه در دوران سردرگمی سیاسی و عقب‌ماندگی اجتماعی، بر این باور بود که بدون آموزش، هیچ نوع اصلاح واقعی و پایدار ممکن نیست.

طرزی با نگاشتن مقالات متعدد در روزنامه‌ی سراج‌الاخبار، مردم را به سوی فراگیری علم، خواندن و نوشتن، و آشنایی با تمدن جهانی فرا می‌خواند. او معارف را نه‌فقط یک ضرورت فردی، بلکه یک مسؤولیت ملی می‌دانست که هر افغان باید در آن سهم بگیرد.

اما نوآوری بزرگ اعلامه طرزی در این بود که آموزش را تنها ویژه‌ی مردان نمی‌دانست. در عصری که بسیاری هنوز باور به محرومیت زنان از دانش داشتند، او با جسارت فکری و دیدگاه پیشروانه، بر حق مسلم زنان در فراگیری علم تأکید ورزید.

نمونه‌ی برجسته این دیدگاه، پرورش دختر خودش، ملکه ثریا طرزی بود:

ثریا، با تربیت مستقیم و حمایت فرهنگی طرزی، به نماد زن آگاه، فرهیخته و مستقل بدل شد.

او بعدتر، به‌عنوان ملکه افغانستان، نقشی مهم در گسترش حقوق زنان و ترویج معارف نسوان بازی کرد.

محمود طرزی با حمایت از آموزش دختران و تربیت نسل زن فرهیخته، نشان داد که پیشرفت ملی بدون آموزش زنان ناقص و ناممکن است.

طرزی همواره تأکید می‌کرد که:

«زن نادان، مادر نادان و نسل نادان می‌پرورد؛ و این زنجیره را جز با معارف نمی‌توان گسست.»

نام اعلامه محمود طرزی، تا همیشه بر تارک تاریخ روشنفکری و مطبوعات کشور خواهد درخشید.

حبیب الله “فتاح”