روز جهانی زن گرامی باد!
ا. م. شیری
برای هر انسان، زن مادر است، دختر است، یک خواهر است و یک همسر. زن آفریدگار است و خالق. زن مظهر مهر و عطوفت، زیبائی و لطافـت است و مظهر عشق و وفا، عشقی ابدی و پایدار. زنان سمبل مقاومتند و ایستاگی، ایثار و از خودگذشتگی. زنان نیمی از جمعیت بشری‌اند، نیمه‌ای فداکار، نیمه‌ای جان نثار. همان نیمه‌ای که هم خود و هم نیمه دوم را خلق میکند و با شیره جان خویش، در دامن پاکش، در آغوش گرمش می‌پروراند. آنان را گرامی بداریم و ارج بگذاریم.
امروزه آنچه بر بشریت، بویژه بر نیمی ازآن، بر مادران، خواهران، همسران و دختران بشریت می‌گذرد، تراژدی هولناکی است. یک فاجعۀ توصیف‌ناپذیر است. آن فاجعه‌ای که فقط زنان تاب تحمل آن را دارند. در دنیای به اصطلاح پیشرفته، به نوعی و در جهان پس‌مانده به نوعی دیگر، مورد ظلم، تعدی و تجاوز قرار می‌گیرند، پایمال می‌شوند، سرکوب می‌گـردند.
در جهانی که اقلیتی ناچیز، ستم طبقاتی و متعاقـب آن فـقـر، سیه روزی، گرسنگی و هزاران نکـبت و بدبختی دیگر را بر اکـثریت بشریت تحمیل کـرده است، با اعمال تبعیض جنسی، ستم مضاعـف را نیز بر زنان روا داشته‌اند.
جهان به اصطلاح پیشرفته، زنان را به یک کالای سودآور و به یک وسیلۀ عیاشی، خوشگذرانی و تفـریحی تبدیل کرده است. ارزش و مقام والای زن را، لطافـت و زیبائی زن را مورد معامله قرار داده، دادوستد می‌کـند. چرا جای دوری برویم، در همین اروپا، «چشم چراغ بشریت»، تنها از ماهواره «هات بیرد» قریب نیمی از کانال‌های تلویزیونی، بطور بیست و چهار ساعـته و اکثریت بـقـیه نیز پس از نیمه‌های شب اندام زنان بدبخت را به نمایش می‌گـذارند. تجارت سکس، یعنی ارتزاق از راه فروش تن زنان، بخش قابل توجهی از درآمد مافیای سرمایه را تشکیل می‌دهد. به این آمار تکاندهنده توجه کـنید! «… در طول مدت ده سال پس از اعلام استقلال جمهوری اوکرائین، بیش از یک و نیم (۱.۵) میلیون دختر زیر ٢۵ سال، به قصد فـحشاء کشور خویش را ترک کـرده‌اند…. (تلویزیون RTR روسیه). این گوشه‌ای از زندگی غم‌انگیز زنان است.
در دنیای عـقب‌مانده و یا به عبارتی واضح‌تر عـقـب‌نگه داشته شده و به تاراج‌رفته، شرایط زندگی زنان، از آن هم فاجعه‌بارتر است. آنان، در چهار دیواری خانه و جامه محصورند، از همۀ نعمات آزادی محرومند، از هر گونه حـق و حقوق برابر با مردان ممنوعند. در این باره، با یادآوری چند مورد، می‌توان به ابعاد تراژدی زنان پی برد. مثلا؛ در ایران اسلامی، عملا و قانونا، در رابطه با مسائلی همچون ادای شهادت، تقسیم ارثیه و قوانین ارتجاعی قصاص و غیره، دو نفـر زن، با یک مرد برابر است. در عربستان سعودی، زنان، حتی از حق رانندگی نیز محرومند، حق رفتن به سینما و تماشای فیلم را ندارند و ….
نا برابری حقوق زنان در خانه و محل کار، و بطور کلی در تمام امور زندگی، دست ارتجاع و استثمارگران، مافیای چپاول و استعمار را باز گذاشته است. ولی، علیرغم همۀ تبعیضات و تضییقات، تاریخ بشری، زنان قهرمان و مبارز واقعی و افسانه‌ای بسیار زیادی را بخاطر دارد. ژاندارک، جمیله بوپاشا، رزا لوکزامبورگ، کلارا زتکـین، والنتینا تروشکووا، مرضیه اسکوئی، مریم فیروز، اشرف دهقانی، ایراندخت ابراهیمی، رقیه دانشگری و هزاران هزار قهرمان با نام و گمنام، زینت‌بخش تاریخ مبارزه و کار قهرمانانۀ زنان است.
بزرگـترین هـنر زنان، زادن، پروردن و تحمـل همین مردان مغرور، از خود راضی و خودبزرگ‌بین است که حقوق حقۀ آنان را زیر پا می‌گذارند و سپس، در پی چاره‌جوئی‌های ناکارآمد برمی‌آیند، برایشان حد و حدود تعیین می‌کـنند، امر و نهی می‌کنند!
در روز هشتم مارس، روز جهانی زنان، ضمن بزرگداشت یاد وخاطره مادر شهیدم، یاد و خاطره تمامی زنان شهید، قهرمان، زنان مبارز در راه آزادی و دفع تبعـیض جنسی، این روز تاریخی را به همۀ مادران، همسران، خواهران و دختران نوع بشر جهان تبریک و تهنیت گـفته و برایشان سعادت و نیک‌بختی، صبر و طاقت، ایستادگی و مقـاومت هر چه بیشتر آرزو می‌کنم.
۱۷ اسفند ۱۳۸۹ب
باز نشر با ویراستاری نگارشی ۱۷ اسفند ۱۴۰۱
