ما را خدا انسان، آزاده سرشت !
امین الله مفکر امینی! 2021-09-10
درد والام خلـــــق بیگناه میهـــــــن زحـــد گذ شته است
گویـــی قبول دعا برخ خــــلق خدا بســــته گشتـه است
این تصـور، زبیهوده گیهــــا ویا وه سرایهـــــا ی ماست
نسبت قبول ویــــا رد دعــا بــــرخدا ی تــــوانا خطاسـت
کــــه ما را خـــــــالق یکتا آدم و انســـان آزاده، سرشت
تا باعقل وخرد ودانش تقدیرخـــود بدست خویش نوشت
زنعـــمات جهانش اعطا کــــرد بمــــاهرجه بهـــرآسایش
تـــا زآن بهره ها گــیریم وسـر ها خم کنیم بـهر ستایش
ولی بنا کردیـم بنــــا های جهــــــل و مذاهـــــــب وادیان
بهرارضای خاطرخودهـا رفتــــیم آنجا، ظاهـــروپنهـــان
بـــرکٌتب آفریده ای خود ها مـــــهرزدیم نام خـــــــدا را
خدا شناسی بربن دین و ایمان ومــــــذهب کــــردیم بنـــا
خدا در ما و جستیم خدا را بر این بنا های گــل وخشت
باین طرزدید وتفکرنتوان شناخت ربی کـه ما را سرشت
هر خوبی وبد ی خود ها حــــواله کردیم بقسمت وتـقدیر
بارگناه و خطا ی خـــود ها بستیــــم بخـــداوند قــــــد یر
آزاده گیها ی خود بستیم خود بـرطوماردیــن ومـــذ هب
برطومارها ی ریا جستیم عـلـــم وهنرواخـــــــلاق وادب
خداوندی که جهان آفرید وگستردهــزاران نعمت بــــرآن
برادای حق چون نعمات نکردیم شکرا ن نعمـت یــزدان
خداوندی کـــه داد بما عقل و خـــرد وهوش فلــــک پیما
همـــه کردارها، ز خوبی وبـــد ی وزشتی بستیم بـرخــدا
اگرایهمه خواست خداوندیست بر خوبـــی وبدی ی مـــــا
پس این قوانین و نظامهای داد رسیها چرا کـــردیم بنـــا
ولی افسوس! به پندارها ی خام نتوان شد بمنزل مقصود
معنی که بی علم وخرد چطور توانیم زهستی بریم ســود
پس به که دیده بکشا ییم وبدانیم جوهر ذاتـــی خــود ها
چارهءغم ودرد داریم بروشنـــی گـــــوهرهستی خود هـا
مفکرزرب جلیل وتوانا آنــــــگاه بــــاید کــــــرد شکــا یت
که جهان هستــــی وعلـــم وخرد نمیکرد برمـــاعنـا یـــت
پس به کــز اوهام پرستی بگذریـــم ویا زخـــالق یکتــــــا
که بحکمت خلق کرد همه جهان هستی واین پست و بـالا
چون خدا آفرید ما را وزیب و زینت کرد با عـــلم و خـرد
کنج عزلت و صبر وذلت نزیبد بر آزاده ای نیـــــکو مـرد