براندازی ایوو مورالس و نخستين جنگ لیتیوم
نوشته تیری ميسان
برگردان: فرهاد بارکزوی
ارسالی حسین تلاش
پس از پایان سده نزدهم جهان به جنگ های پترول خو گرفته بود. اینک جنگ لیتیوم آغاز یافته است؛ همان مینرال که برای ساختن تیلفون همراه/موبایل، اما بیش از همه برای ساخت موترهای برقی بکار می رود. اسناد دفتر خارجی/وزارت امور خارجه، که بدست یک تاریخ نگار و یک خبرنگار رسیده اند، تصدیق می دارند که بریتانیا براندازی رییس جمهور بولیویا ایوو مورالس، به منظور دزدی منابع لیتیوم کشورش، را با کوچکترین جزئیات ان سازماندهی نموده بود…شرح زیر عکس: در حالی که شما او را در حال اجرای دلقک بازی مشاهده می کنید، بوریس جانسون براندازی ایوو مورالس در بولیویا، اشغال جزیره سوکوترا در امتداد سواحل یمن و پیروزی ترکیه بر ارمنستان را نظارت نموده است. شما یک حرف هم در این موارد نشنیده اید…آیا براندازی ایوو مورالس رییس جمهور بولیویا در ختم سال ۲۰۱۹ را بیاد دارید؟ در آن زمان رسانه های بزرگ فریاد می زدند که نامبرده کشورش را به یک دیکتاتوری مبدل کرده بود و توسط مردم خویش از قدرت برکنار گردید. سازمان دولت های آمریکا (او ایی ای) گزارشی را به منظور تصدیق این مسئاله که در انتخابات جعل کاری شده بود و حالا شاهد برگشت دموکراسی هستیم، نشر کرده بود.
در این احوال، رییس جمهور مورالس، که از ختم سرنوشتش مانند سلوادور آلنده رییس جمهور چیلی نگران بود و به مکسیکو فرار کرده بود، اجرای کودتا به منظور دست اندازی بر منابع لیتیوم کشورش را محکوم نموده بود. اما به دلیل آنکه موفق نشده بود تا فرمانده اصلی آنرا دریابد، در غرب مورد طعنه/تمسخر قرار گرفته بود. تنها ما هستیم که افشا می کنیم، دستور پیاده سازی عملیات مذکور توسط یک انجمن کاتولیک خروات بنام اوستاشی، یک شبکه ستئی بیهایند مربوط ناتو [۱]، که پس از ختم جنگ جهانی دوم در خاک بولیویا در سانتا کروز فعال است، صادر و مورد اجرا قرار گرفته بود.
یک سال پس از آن، حزب رییس جمهور ایوو مورالس با اکثریت قاطع در انتخابات برنده شد [۲]. مخالفت با آن صورت نگرفت و او ظفرمندانه به کشورش باز گشت [۳]. دیکتاتوری ادعا شده وی هرگز وجود نداشت، در حالی که اداره خانم جنین آنیز از راه صندوق های راهی دهی از قدرت برکنار گردید.
مارک کرتیس تاریخ نگار و مت کینارد خبرنگار به اسناد محرم دفتر خارجی/وزارت امور خارجه دست یافتند که ایشان آنها را مطالعه نمودند. آنها نتیجه گیری های خویش را در سایت دیکلاسیفاید یو کی، که پس از ممنوعیت نظامی آن در بریتانیا؛ در آفریقای جنوبی موقعیت اختیار نموده، منتشر نمودند [۴].
مارک کرتیس در جمع کارهای خویش نشان داده است که سیاست بریتانیا در اثر محو استعمار تغییر چندانی نکرده است. ما از کارهای کرتیس در ده ها مقال شبکه ولتر نقل قول آورده ایم.
آشکار شد که براندازی رییس جمهور مورالس به دستور وزارت خارجه بریتانیا و عمال سی آی ای، که از چنگ اداره ترامپ فرا جهیده بودند، اجرا گردید. هدف آن دزدی لیتیوم موجود در کشور بود که به دلیل تبدیل نوع انرژی (از انرژی فوسیلی به انرژی برقی، م.)، مورد طمع بریتانیا قرار گرفته است.
اداره اوباما در سال ۲۰۰۹ سعی ورزیده بود تا کودتایی را راه اندازد که توسط رییس جمهور مورالس سرکوب شده و باعث اخراج چندین دیپلومات و کاردار ایالات متحده گردیده بود. برخلاف، اداره ترامپ در ظاهر دست محافظه کاران نو در آمریکای لاتین را آزاد گذاشته، اما مانع اجرای سیستماتیک برنامه های شان شده بود.
لیتیوم در ترکیب بطری ها استفاده می شود. این عنصر بیش از همه در مناطق آبهای شور، در دشت های نمکزار مرتفع در پای کوه های چیلی، ارجنتاین و بیش از همه در بولیویا (بنام « مثلث لیتیوم ») پیدا می شود، و در تبت بنام « سلارس » یاد می گردد. اما همچنان بشکل جامد در برخی مینرال های معدنی بدست می آید، بطور اخص در آسترالیا. این ماده برای گذار از موترهای نفتی به موترهای برقی حتمی است. لذا به دلیل توافقنامه های پاریس در مورد مبارزه با گرمای جو زمین، به یک مسئاله مهمتر از پترول مبدل گشته است.
در ماه فبروری سال ۲۰۱۹، رییس جمهور ایوو مورالس به یک شرکت چینایی، تی بی ایی ای گروپ، اجازه داده بود تا از منابع عمده لیتیوم کشورش استفاده نماید. لذا بریتانیا برنامه یی طرح کرد تا آنرا بدزدد.
ایوو مورالس، یک بومی سرخپوست آیمارایی، در سال ۲۰۰۶ رییس جمهور بولیویا شد. او از تولید کننده گان کوکا، گیاه محلی که برای ادامه زیست در ارتفاعات بلند حتمی است، اما در ضمن یک ماده مخدر قوی ممنوعه از جانب لیگ متقیان آمریکا می باشد، نماینده گی می کرد. انتخاب و دولتمداری وی نشانه برگشت بومی ها در قدرت بود، که پس از استقرار استعمار هسپانیا ناممکن شده بود.
– پس از سال های ۱۸-۲۰۱۷ بریتانیا کارشناسانی را به شرکت ملی بولیویا یاسمینتوس دی لیتیو بولیوانوس (وای ال بی) فرستاد تا شرایط بهره برداری از لیتیوم بولیویا را بررسی کنند.- لندن در سالهای ۲۰-۲۰۱۹ در اجرای تحقیقات برای « بهترسازی استفاده و تولید لیتیوم بولیویا با استفاده از تکنولوژی بریتانیایی » کمک مالی ارایه نمود.- در ماه اپریل سال ۲۰۱۹ سفیر بریتانیا در بوینس آیرس سیمیناری را با نماینده گان ارجنتاین، چیلی و بولیویا، مسئولان شرکت های استخراج معدن و نماینده گان آن دولتها به منظور معرفی امتیازات استفاده از بورس/بازار تبادله فلزات لندن برای آنها، تدویر نموده بود. اداره دولت مورالس توسط یکی از وزیرانش در آن سیمینار نماینده گی می شد.- بانک انکشافی اینتر-آمریکن بنام (آی ای دی بی) اندکی پس از انجام کودتا پروژه های بریتانیایی را سرمایه گذاری کرد.- وزارت خارجه بریتانیا – مدتها پیش از کودتا – به ایجاد شرکت اکسفورد بنام ستلایت اپلیکیشن کاتاپولت، جهت تثبیت نقشه منابع لیتیوم دست یازید. این کار توسط آی ای دی بی تنها پس از براندازی رییس جمهور مورالس میسر گردید.- چند ماه پس از آن سفیر بریتانیا در لاپاز سیمیناری برای ۳۰۰ تن از بازیگران صنعتی با امتیاز رقابت شرکت واچمن بریتانیایی را سازماندهی نموده بود. این « داروخانه، (کنایه از مولف، م.) » به منظور جلوگیری از شورش مردمان، در شیوه کشاندن آنها به سوی آن پروژه هایی تخصص دارد که خلاف منافع اش قرار می گیرند.
پیش و پس از انجام کودتا، سفیر بریتانیا در بولیویا توجه چندان به پایتخت لاپاز نداشت و بیشترین علاقمندی اش بطور دقیق بر منطقه سانتا کروز، جایی که خروات های اوستاشی بطور قانونی قدرت را به دست آورده بودند، تمرکز یافته بود. خانم سفیر رخداد های فرهنگی و تجارتی در آن محل را چند چندان کرده بود.
سفارت بریتانیا در لاپاز برای عقیم ساختن بانک های بولیویا هشت ماه پیش از کودتا سیمیناری در مورد امنیت تکنولوجی معلوماتی/سایبری دایر کرده بود. دیپلوماتان شرکت « دارک تریس » (که توسط خدمات امنیت داخلی بریتانیا ایجاد شده است) را در این روند دخیل ساخته بودند، با این تفصیل که تنها موسسات بانکی که به منظور تامین امنیت خویش به این شرکت مراجعه می کنند، می توانند با شهر/ سیتی کار کنند.
از قول مارک کرتیس و متیو کینارد، ایالات متحده به عنوان دولت در این توطئه دخیل نبودند، بل آنعده کارمندان آمریکایی که سی آی ای را ترک کرده بودند، آنرا سازماندهی نمودند. به این ترتیب شرکت « دارک تریس » یک کارشناس عملیات سایبری سی آی ای بنام مارکوس فاولر، و به ویژه آلن وید، رییس سابق اطلاعات آژانس، را استخدام نمود. بخش اصلی پرسونل عملیاتی بریتانیایی بود، یعنی مسوولان شرکت واچمن بریتانیایی، که رییس آن کریستوفر گودوین-هدسن (نظامی مسلکی سابق، سپس رییس امنیتی گولدمن ساکس) و گابریل کارتر (عضو نیروهای ویژه کلوب نهایت خصوصی بنام نایتس بریج، مشهور با نشان کار در افغانستان) بودند.
تاریخ نویس و خبرنگار، هردو همچنان تاکید می کنند که سفارت بریتانیا به سازمان دولتهای آمریکایی اطلاعاتی را تحویل می داد که برای این سازمان به عنوان « اثبات کننده » اینکه اوراق رای دهی جعل شده اند را اطمینان دهد، یعنی گزارش که توسط محققان انستیتوت تکنولوژی ماساچوست (ام آی تی) [۵] موشگافی می شد، پیش از آنکه از جانب خود بولیویاییان در روند رای گیری های بعدی چنین کاری صورت گیرد.
اخبار کنونی بر تحلیل های مارک کرتیس تاریخ نویس صحه می گذارد. به این ترتیب، در مدت سه سال گذشته، پس از کودتای بولیویا (۲۰۱۹)، ما نقش لندن در جنگ یمن (۲۰۲۰) [۶] و جنگ ارتفاعات قره باغ (۲۰۲۰) [۷] را آشکار کردیم.
بریتانیا، در صورت امکان و بدون آنکه رسانه ها از فعالیت هایش آگاهی یابند، جنگ های کوتاه مدت و عملیات مخفی را انجام می دهد. خودش، ذریعه کثرت شمار آژانش های مطبوعاتی و رسانه های را که در خفا تمویل مالی می کند، ادراک ما از حضورش در این رخدادها را کنترول می نماید. بریتانیا شرایط زنده گی غیر قابل اداره توسط همآنهایی که این شرایط بالای شان تحمیل می شود را بوجود می آورد. بریتانیا آن شرایط را به منظور بهره برداری از یک کشور برای تامین منافع خود مورد استفاده قرار می دهد. علاوه بر آن، این کشور قادر است تا شرایط را به مدت طولانی لازم و ممکن طوری ادامه دهد، تا مطمين گردد که قربانیانش همواره به خودش، که گویا یگانه مرجع قادر به کاهش منازعات است، در حالی که خود ایجادگر آن شرایط است، مراجعه می کنند.
تیری میسانـــــــــــــــــــ
[1] « La Bolivie, laboratoire d’une nouvelle stratégie de déstabilisation », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 26 novembre 2019.[2] « Une gifle cinglante pour la « coalition occidentale » », par Général Dominique Delawarde, Réseau Voltaire, 21 octobre 2020.[3] « Retour triomphal d’Evo Morales en Bolivie », Réseau Voltaire, 22 novembre 2020.[4] “Revealed : The UK supported the coup in Bolivia to gain access to its ‘white gold’”, Matt Kennard, Daily Maverick, March 8, 2021.[5] Analysis of the 2019 Bolivia Election, Jack R. Williams and John Curiel, MIT, February 2020.[6] « La première guerre de l’Otan-MO renverse l’ordre régional », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 24 mars 2020.[7] « Haut-Karabagh : victoire de Londres et d’Ankara, défaite de Soros et des Arméniens », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 24 novembre 2020.
