چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

حق باشد بر زبانم

امین االله مفکر امینی             2025-05-10! تــا اخـــــرین نفس، حرفی حق باشد بر…

     طالبان از قطع انترنت چه می خواستند و چه می…

     نوشته ی : اسماعیل فروغی      طالبان درچهارسال گذشته درپهلوی سایراقدامات نابخردانه…

شورش دهقانی محصول رفرم مسیحیت بود

Thomas Müntzer (1490-1525) آرام بختیاری توماس مونستر اعدام شد، مارتین لوتر رهبر…

صف بندی های  تازه در قلب آسیا و بازخوانی جایگاۀ…

نویسنده: مهرالدین مشید بازتعریف جایگاه افغانستان؛ از رقابت نوین امریکا و…

نقش اساسنامه در زندگی و فعالیت حزبی

نور محمد غفوری  در مقالهٔ پیشین تحت عنوان «اساسنامهٔ حزب چیست…

هموطن، آزرده نه شو!

رژیم فعلی در وجود حاکمیت طالبان با همه قید و…

قطع انترنت هدایت به طالب است، نه صلاحیت طالب

هیچ خطری در جهان خطرناک‌‌تر از خطر خودِ‌ آمریکا برای…

در بارۀ جشن مهرگان

سلیمان "راوش" بر طبق آیه های شاهنامه فردوسی شخصیت مهرگان زادۀ…

بگرام؛ خط سرخ طالبان یا ابزاری برای بازی های سیاسی،…

نویسنده: مهرالدین مشید پایگاۀ بگرام و بازگشت آن در مرکز معادله…

نامه‌ی سرگشاده‌یی عنوانی سرمنشی ملل متحد

اولویت فلسطین، به رسمیت شناسی روی کاغذ نی‌ست محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب…

«
»

نشنال اینترست: آمریکا بازنده جنگ روسیه – اوکراین است

نشریه نشنال اینترست در تحلیلی از پیامدهای مداخلات واشنگتن در جنگ روسیه و اوکراین نوشت که فارغ از آنکه چه طرفی در این درگیری پیروز شود، آمریکا بازنده راهبردی این مناقشه خواهد بود.

نشنال اینترست: آمریکا بازنده جنگ روسیه – اوکراین است

تارنمای این نشریه آمریکایی نوشت که روسیه با چین و دیگر کشورهای اوراسیا از جمله عربستان، ایران، هند و کشورهای حاشیه خلیج فارس روابط نزدیکتری برقرار می کند و از اروپا و آمریکا دوری خواهد جست.

مسکو با علم به اینکه اروپا دیگر بزرگترین مشتری نفت و گاز آن نخواهد بود، در پی افزایش فروش این محصولات به کشورهای آسیایی به خصوص چین و هند بوده و از زمان حمله به اوکراین با کنار زدن عربستان به بزرگترین صادر کننده نفت به چین تبدیل شده است.

روابط نزدیک مسکو و پکن در حوزه انرژی، این دو کشور را به متحدانی راهبردی در اوراسیا تبدیل خواهد کرد. چین با در اختیار داشتن روسیه به عنوان تامین کننده متعهد انرژی انعطاف راهبردی بیشتری هنگام مراوده با آمریکا و متحدان آن در منطقه اقیانوس هند و آرام خواهد داشت.

از زمان حمله به اوکراین روسیه تجارت انرژی با هند را به شدت افزایش داده و در حالیکه دهلی نو پیشتر نفتی از مسکو وارد نمی کرد، حجم این واردات اکنون به روزانه ۷۶۰ هزار بشکه رسیده است. افزایش فروش سوخت های فسیلی به هند به تلاش های آمریکا، استرالیا و ژاپن در نزدیک تر کردن دهلی نو به دایره کشورهای دموکراتیک منطقه هند و آرام ضربه خواهد زد.

از سوی دیگر تحریم های غرب در حوزه انرژی تا حدی اثر معکموس داشته و در بخش تامین اختلال هایی ایجاد کرده و تورم را افزایش داده تا حدی که اتحادیه اروپا اکنون در تکاپوست تا از پس پیامدهای اقتصادی آن بر آید. بروکسل حتی بی سر وصدا گامهایی را برای کاهش تحریم های نفت و گاز روسیه برداشته تا به ثبات بازارهای انرژی کمک کرده باشد.

در حالیکه غرب روسیه را متهم می کند که از حربه صادرات نفت و گاز بهره برداری می کند، واقعیت آن است که این غرب بود که برای نخستین بار شمشیر انرژی را برکشید و بلافاصله پس از حمله به اوکراین، اعلام کرد که خرید سوخت های فسیلی از روسیه را کاهش می دهد.

گرچه جنگ روسیه – اوکراین خون تازه ای در رگهای ناتو جاری کرده، این سازمان را متحدتر ساخته و اعضای جدیدی را در آینده به آن جذب خواهد کرد با این حال آمریکا بار اصلی حمایت از اوکراین را به نسبت دیگر کشورهای عضو (به غیر از کشورهای حوزه بالتیک و لهستان) به دوش می کشد.