آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

نشست مشورتی صلح ؛ چال سیاسی که درد سر سازشد

در جریان سفر زلمی خلیلزاد نماینده امریکا برای صلح افغانستان که به کابل ، اسلام آباد و کشور های عربی دارد حکومت و شورای عالی صلح نشست مشورتی را با احزاب سیاسی و سران جهادی و مذهبی در کابل برگزار کرد.

هدف این نشست مشوره با این جریان ها بود تا با چانه زنی ها حمایت احزاب سیاسی و جهادی را در پروسه صلح داشته باشند.

هدف دومی این بود که به کشور های جهان و منطقه نشان دهند که پروسه صلح افغانستان از حمایت  داخلی برخوردار است و هیچ چیز دور از افغان ها صورت نمی گیرد .

موضوع اخر این نشست یک نوع چال بالای احزاب سیاسی بود تا در آینده هر گامی که مثبت و یا منفی گذاشته می شود گفته شود که شورای عالی صلح این گام ها را در مشوره با احزاب سیاسی ، شخصیت های جهادی و مردم افغانستان گذاشته است و این ملامت در قبال نیست .

اغاز این نشست مشورتی با سخنرانی محمد کریم خلیلی شروع شد و وی تاکید کرد که هیچ اقدامی در پروسه صلح بدون اجازه و مشوره با افغان ها گذاشته نمی شود ، وی همچنان از پیشرفت ها در این پروسه یاد کرد.

بعد از آن اقای اخپلواک اغاز به سخنرانی کرده از نمایندگان احزاب خواست که نشست دور از چشم رسانه ها ادامه یابد اما نمایندگان احزاب این خواست را قبول نکرده تاکید کردند که نباید چیزی از چشم مردم پنهان نماند ، اقای اخپلواک میدانست که سخنرانی نمایندگان احزاب به نفع حکومت زیر رهبری محمد اشرف غنی نخواهد بود.

در نهایت همان شد که انتظار می رفت سخنرانان یکی به دنبال دیگر صحفه انتقاد های شدید را بر حکومت ورق زدند و آنقدر حکومت زیر سوال رفت که نمی شود در چند جمله آنرا نوشت و از همه مهمتر نشست مشورتی صلح با احزاب از طریق چندین رسانه بگونه زنده نشر میشد .

یکی از اعضای برجسته شورای حراست و ثبات خطاب به شورای صلح گفت : ” شورای عالی صلح یک نهاد سمبولیک و بی اثر است و تمام برنامه های  صلح در ارک طراحی شده و دور از انظار مردم و جریان های سیاسی راه اندازی می شود و بدتر از آن این برنامه ها هیچ اثری به پروسه صلح ندارد و پول های گزارف نیز مصرف می شود “

نمایندگان این جریان ها گفتند : برنامه صلح که از سوی ریاست جمهوری صورت می گیرد هیچ گاه با احزاب سیاسی و سران جهادی مشوره نشده و اگر با فردی مشوره شده تنها سمبولیک بوده و بس .

آنها هشدار دادند که با ادامه این وضعیت هیچ گاه به صلح دایمی دسترسی نخواهد شد و طالبان نیز با این طرح ها باور نخواهند کرد.

مشکل در پروسه صلح حکومت چیز تازه نیست پیش از این نیز یکه تازی های رییس جمهور غنی در پروسه صلح این روند را ناکام ساخته است.

حنیف اتمر مشاور پیشین شورای امنیت ملی نیز یکی از دلایل عمده اش که از این کرسی استعفا کرد این بود که به طرح های وی توجه نمیشد.

متن استعفا نامه اقای اتمر شاهد این ادعا است که وی نوشته بود که عدم توافق نظر در پروسه صلح و مسایل سیاسی در نظام از کرسی اش کنار رفت چون با این وضعیت نمی تواند به خواست مردم افغانستان پاسخ دهد و خدمتی که شایان افغان ها است انجام دهد.

 حنیف اتمر طرح های اثر گذار را برای شورای صلح و حکومت افغانستان داشت که در صورت قبول شدن و یا عملی شدن این طرح ها امید زیاد میرفت که افغانستان به صلح دایمی دست یابد.

یکی از این طرح ها شامل شدن همکاری کشور های منطقه در پروسه صلح بود چون ریشه اصلی نا امنی در منطقه است ، پاکستان از تروریزم حمایت می کند ، چین ، روسیه ، تاجکستان ، ازبکستان ، ترکمنستان و شماری دیگر از این کشور ها بگونه اشکار و یا پنهانی حامی پاکستان اند و می توانند با فشار وارد کردن بالای پاکستان این پروسه موفق شود ، بحث دیگر در این طرح ها داشتن یک مکانیزم عملی و روشن بود که هم طالبان و هم گروه های مخالف دیدگاه طالبان در جریان مذاکره و بعد از صلح خود را نا کام نبینند. اما این طرح ها و ده ها پیشنهاد دیگر از سوی رییس جمهور غنی قبول نشد و پروسه صلح در یک تاریکی کامل پیش برده شده که نتایج اش را با گذشت هر روز در وضعیت سیاسی و امنیتی کشور مشاهده می کنیم …

 

زاهد شاداب