چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

«
»

مذاکرات تاریخی چین و تایوان بعد از ۶۵ سال

تنش زدایی در روابط ۲ سوی تنگه تایوان

چین و تایوان برای اولین بار از زمان جنگ‌های داخلی این کشور در سال ۱۹۴۹ و استقلال تایوان از این کشور مذاکرات رسمی دولتی برگزار کردند. 

به گزارش  نیویورک تایمز، نمایندگان تایوان و چین برای اولین بار از زمان جنگهای داخلی 1949 در چین و جدایی تایوان از سرزمین اصلی چین مذاکره کردند.

براساس این گزارش، انتظار می‌رود این مذاکرات نتایج ملموسی در راستای تنش زدایی در روابط دو کشور داشته باشد اما توسعه نمادین روابط دو رقیب مهمترین نکته این مذاکرات تاریخی است.

براساس این گزارش، این مذاکرات در هتلی در شهر «نانجینگ» چین که زمانی پایتخت «چیانگ کای شک» رهبر ملی گرایان چین پیش از عزیمت به تایوان بود، برگزار شد.

«ژانگ شیجون» رئیس دفتر امور تایوان در وزارت خارجه چین گفت: بهبود روابط میان دو کشور دشوار است اما باید آن را گرامی بداریم تا بتوانیم این حرکت مطلوب را حفظ کنیم.

براساس این گزارش، چین، تایوان را بخشی از قلمروی خود می‌داند و معتقد است که تایوان باید دوباره با چین متحد شود.

در سال 1995 و 1996 و در آستانه برگزاری اولین انتخابات ریاست جمهوری تایوان چین چندین موشک به آبهای اطراف تایوان شلیک کرد. در خلال سالهای 2000 تا 2008 تایوان تحت ریاست جمهوری «چن شوی بیان» با تمایلات استقلال طلبانه همواره تحت فشار دولت اصلی چین قرار داشته است.

به دنبال انتخابات ریاست جمهوری تایوان در سال 2008 و روی کار آمدن «ما یینگ ژوئه» که خواستار روابط نزدیکتر با چین است پکن رویکرد ملایمتری نسبت به تایوان اتخاذ کرده است.

تایوان و چین در سال 2010 یک توافق تجاری و چارچوب همکاریهای اقتصادی امضا کردند. این مذاکرات توسط گروههای نیمه دولتی دو طرف برگزار شد و منجر به ایجاد «بنیاد مبادلات چین-تایوان» و تاسیس «انجمن چین برای روابط دو طرف تنگه تایوان» شد.

مذاکرات اخیر چین و تایوان از این حیث حائز اهمیت است که تا پیش از این چین به علت امتناع از به رسمیت شناخته شدن تایوان مذاکرات خود را از طرق نیمه رسمی انجام می‌داد و این برای اولین بار است که پکن یک هیات دولتی رسمی برای مذاکره با تایوان اعزام کرده است.

سرزمین اصلی چین تا پیش از انقلاب کمونیستی 1949 تحت حکومت ملی گرایان به رهبری چیانگ کای شک بود اما بعد از جنگ داخلی در این کشور بین ملی گراها و کمونیست‌ها حکومت این کشور به دست کمونیست‌ها افتاد. ملی گرایان چین با فرار به تایوان حکومت مستقل تایوان را راه اندازی کردند، حکومتی که دولت چین تا کنون از به رسمت شناختن آن سرباز زده است.