زنده‌تر از همۀ زندگان
بمناسبت نود و نهمین سالگرد به آینده پیوست لنین
ا. م. شیری
ولادیمیر ایلیچ لنین، آموزگار و رهبر کبیر پرولتاریای جهان، رهبر انقلاب کبیر اکتبر، بنیانگذار حزب کمونیست و دولت اتحاد شوروی روز ۲۱ ژانویۀ سال ۱۹۲۴ در سن ۵۳ سالگی به آینده پیوست. اگر چه او درگذشت، ولی او هنوز در کنار ماست و همیشه نیز خواهد بود.
خبر ناگوار درگذشت لنین را نخستین بار میخائیل کالینین، صدر کمیتۀ اجرایی مرکزی کل روسیه روز ۲۱ ژانویه در حضور نمایندگان کنگرۀ یازده اعلام کرد.
تشییع جنازۀ لنین
عظمت و جاودانگی لنین فقط با آن رویداد تاریخی مرتبط نیست که با تشکیل نخستین دولت بر پایۀ اصول کاملاً متفاوت، اصول عدالت در جهان- دولت کارگران و دهقانان- دنیا را متحول کرد. صحبت بر سر انقلاب هم نیست، که پیش از آن کمون پاریس را به یاد داریم. بلکه، تشکیل دولت سوسیالیستی در محاصرۀ کشورهای سرمایه‌داری بود که توانست در جنگ داخلی پیروز شود و اشغالگران را بیرون براند و همۀ این‌ها محصول نبوغ و استعداد لنین بودند.
لنین نظریۀ مارکسیسم را توسعه داد و در نتیجه لنینیسم پدید آمد. چرا که این دو شخصیت تاریخی- کارل مارکس و ولادیمیر لنین- بودند که روش عمل به این ایده را نشان دادند و آن ابزار دیالکتیکی که امکان ارزیابی رویدادهای جاری، نتیجه‌گیری دقیق و هدایت توده‌های مردم در مسیر درست را فراهم کرد.
فراموش نباید کرد، که لنین یک انسان باورمند بود. او کمونیسم جنگی را مطرح و امتحان کرد، جواب نداد. در نتیجۀ بازسازی دیالکتیکی آن، سیاست اقتصادی نوین (NEP) متولد شد.
لنین بسیار محبوب بود و محبوبیت او در آوریل ۱۹۱۷، در جریان استقبال هزاران نفر از وی هنگام بازگشت از تبعید، ثابت شد و این محبوبیت با محبوبیت کار او رابطۀ مستقیم داشت.
او با مطالعۀ مطالب فلسفی که در آن زمان در جهان انباشته شده بود و با تسلط بر این ابزار فلسفی، کتب، مطالب و مقالاتی به زبان قابل فهم و درک عموم می‌نوشت، در کشور پخش می‌شد که او را به یک رهبر بلامنازع تبدیل کرد.
به همین دلیل بود و هست که او در چشم دولت‌های سرمایه‌داری زمان خود و فعلی یک هیولای بسیار وحشتناکی می‌نماید. به همین دلیل است که لنین از هر طریق ممکن سعی کرد، در فضای مسموم جامعۀ سرمایه‌داری سکوت را شکست، بی‌اعتنا به تمام تهمت‌ها و افتراها، پیگیرانه به مبارزه در راه تشکیل دولت کارگری و برقراری عدالت اجتماعی ادامه داد و موفق هم شد.
بزرگداشت خاطرۀ لنین تنها به معنی تمجید از او و آثار او نیست، بلکه قبل از هر چیز فراگرفتن از آثار او و کاربست ابزارهای رویکرد دیالکتیکی به رخدادهایی است که او طی مبارزۀ پیگیر خود برای آزادی طبقۀ کارگر به ما به ارث گذاشته است.
ایده‌های لنین اکنون بیش از هر زمان دیگری مبرمیت دارد و گذشته از هر صحبتی، او همچنان زنده‌تر از همۀ زنده‌گان است.
هر سال روز ۲۱ ژانویه، در بسیاری از کشورهای جهان میلیون‌ها انسان، اعم از افراد، گروه‌ها، سازمان‌ها و احزاب کمونیست و کارگری یاد لنین را گرامی می‌دارند.
یادش عزیز، راهش بردوام باد!
۱ بهمن- دلو ۱۴۰۱
