دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

د یو ماشوم هیله د پلارنه

انګلیسی ژباړه :دکتور صلاح الدین سعیدي

شاعر : سمیع الدین افغاني

په یو کور کې وه ماشوم ډیر با احساس

تل د پلارکار او زحمت ته په واس واس

هره ورځ به د سهار نه تر ماښامه

پلار اخته په زحمتو وه له ناکامه

یوه ورځ دا ماشوم راغی پلار تر څنګ

دپلار سترګو ته یې کاته لکه ملنګ

ورو یې واخیسته د پلار نه اجازت

د یو سوا ل د یو ارزو په لطافت

پلار ویل ورته چه وایه څه دې سوال دی

بیا دې څه په زړه کې ګرځي څه احوال دی

ماشوم څو شیبې خاموشه چپه خوله وه

په خوږه مینه خپل پلار ته په کاته وه

نا ببره دخپل پلار نه شو پرسان

سات کې څوډالره معاش لرې پلارجان

پلار په قهر ورته وویلې ځوی جانه

دا پوښتنه مناسب نده له تانه

ته د درس د خپل تعلیم کوه پالنه

زما کار او د عاید مکړه پوښتنه

ځوی یې بیا ورته تاکید وکړه پلار جانه

ددې سوال ځواب مې راکه مهربانه

پلار چې ولید ځوی یې ډیر لری اسرار

ویل چې سل ډالره سات کې کوم کار

هلک بیا لاړه په فکر اندیښنه شو

د خپل پلارځواب یې وارید څه دمه شو

پس له څه دمې خپل پلار ته شو بیان

چې ينځوس ډالره غواړم قرض په شان

پلار یې بې حد په قهر او په غصه شو

د خپل ځوی ددغه سوال په اندیښنه شو

ویل د څه لپاره پور د ستا په کار دي

بیا مطلب دې بازیچه ده عبث کار دی

زما نیم سات مزدوري پیسې ته څه کړې

ته بې ځایه مصارف کوې ښه نکړې

لاړ شه مخې نه خپل خونې ته داخل شه

نور مې سترګو نه پنا ته غټ جاهل شه

زه په څومره مشقت کوم کارونه

ته ماشوم کوی بې ځایه مصرفونه

ځوی یې لاړه په خپل خونې کې پنهان شو

د خپل پلار داسې ځواب ته پریشان شو

څه مده لا تیره نه وه دې قصې نه

ددې پلار او د ماشوم مشاجرې نه

شیبه ورسته چې پلار سوړ د خپل غصې شو

د خپل ځوی ددې سوالو په اندیښنې شو

ویل چې ځوی مې داسې نه وه پوه ماشوم وه

نن بیا ولې په بل فکر بل مضمون وه

ښه به دا وي چې یې واخلمه خبر

پدې کار کې یې معلوم کړمه نظر

پلار د ځوی خونې ته لاړه هغه ان

ورته غږ شو خپل اولاد ته په ښه شان

ورته وی ویل چې ویښ یې که بیده یې

اوس هم فکر کې د پور د اخسته یې

ځوی یې غږ ورباندې وکړ چې بیدار يم

زه لا اوس هم ستا ځواب ته انتطار یم

پلار پنځوس ډالره ورکړلو په شمار

ویل بښنه درنه غواړمه د قهر

ما تمامه ورځ زحمت وه ډیر ګاللی

زه غصه شومه په تا چې ومه ستړی

ځوی په مینه محبت پاڅید دځایه

د بالښت لاندې لاس تیر کړو تر پایه

کړه بهر یې تر بالښت واړه نوټونه

د دالر تورې سکې څه کاغذونه

پلار یې بیا ورته غصه او ډیر په قهر شو

ځوی ویل پلاره پیسې لرم اقرار شو

خوزما سره حساب کې ډیرې نه دي

ستا د یو ساعت و کار ته جوړې نه دي

اوس چې تا پنځوۍ ډالره راکړه پورکې

ورنه جوړ شول سل ډالر مې وس او زور کې

سبا وخته کور ته راشه ته میلمه یې

ته زما ښکلی پلار جان یې ډیر خسته یې

د ماښام ډوډۍ په یو ځاي نوشجان کړو

د فامیل سره به جوړ خوږ دسترخوان کړو

پلا رپه مینه دخپل ځویه غیږ چار پیر کړه

د خوږ ځوی هغه غصه یې هډو هیر کړه

ویل ځویه په رښتیا چې موږ ته ګران یې

ته مو مینه محبت ته مو ارمان یې

په رښتیا چې ژوند د کار او غریبي ده

خو فامیل ته وخت لرل هم ضروري ده

—————————————

سمیع الدین افغاني

۲۰/ ۳ / /۱۴ ۲۰۱۴

م . کال