یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

خیمه پوشان پرخاشگر


چهل سال پیش طرح های کشور های غربی با تمویل عربستان سعودی برای نابود سازی شوروی سابق از مسیر افغانستان آغاز شد.
یکی از این طرح ها ترویج اندیشه‌های تندروانه اسلامی برای کودکان افغانستان در مدرسه های پاکستان بود. طالبان در بار نخست از طریق همین مدرسه ها به قدرت رسیدند و در حق مردمان این سرزمین به ویژه زنان از هیچگونه ستم و بی عدالتی دریغ نه ورزیدند.
پس از سقوط طالبان توسط امریکا؛ هزاران مدرسه بنیاد گرایی با استادان پاکستانی در سراسر افغانستان ایجاد و آغاز به فعالیت کرد.نخستین مدرسه دینی بیناد گرایی درمیان زنان افغانستان تحت نام “اشرف المدارس” در استان کندز ایجاد و 6000 کودک و دخترجوان در این مدرسه مصروف آموزش های آمیخته با سیاست و مغایر با فرهنگ و سنت‌های رایج درافغانستان شدند و در طی سال های بعدی این مدرسه های ویژه زنان در شهر کابل و بسیاری از استان های افغانستان توسط حکومت های دست نشانده رشد و توسعه داده شد.اکنون شما این برده های سیاه پوش به هزاران،هزار می رسد.

این دختران سیاه پوش با افکار تندروانه؛ شنیدن رادیو، دیدن تلویزیون، گرفتن عکس، بزرگداشت از روز های معلم، مادر، سال نو،تولد و نیز کارکردن زنان در بیرون از خانه را حرام می‌دانند. تفسیر و تعبیر دانش آموزان از دین، سخت‌گیرانه، غیرمعمول و خلاف برداشت‌های موجود از اسلام معتدل در افغانستان است.

این دختران پرخاشگر در یک مراسم یا مجلس با زنان و دختران دیگر جنگ می‌کنند، حتا تا سرحد برخورد فیزیکی پیش می‌روند می‌گویند تو کافر شدی، چرا چادر از سرت پایین افتاد؟ چرا لباست اسلامی نیست و یا تو نماز را درست یاد نداری تو کافر شدی. کارکردن زنان در خارج از منزل حرام است و زنانی که در رادیو و تلویزیون آزادانه کار کنند و در اجتماع حضور یابند. کافر استند.
این دانش آموزان از حجاب هایی بد شکل عربی استفاده می کنند که در گذشته در افغانستان پیشینه نداشته است.

به این سیاه پوشان سبک ذهن آموزش داده می شود که حجاب زن مثل دیوار برای محافظت از او است. دلیل افزایش بداخلاقی، فحشا و فساد، فقط و فقط بی‌حجابی است. 

کتاب‌هایی چون منظره مرگ، عذاب قبر و زیور بهشت از عمده‌ترین منابع درسی در این مدرسه ها استند.خواندن این کتاب‌ها، بسیاری از دانش آموزان این مدرسه را با مشکل روانی دچار کرده و علاقه آنها را به زندگی از بین برده است.

یکی از انتقادهای این دانش آموزان به مکاتب دولتی این است که در آنجا استادان مرد در صنوف‌ دختران تدریس می‌کنند. به عقیده اینها، استادان مرد حق ندارند رو در رو با دانش آموزان دختر صحبت کنند و یا به آنها درس بدهند بلکه باید از میان غرفه و یا از پشت پرده به شاگردان تدریس‌کنند.اگر استاد مرد به دختران تدریس کند، از لحاظ شرع باید با آنها مخلوط نباشد. هرچند که آنها حجاب داشته باشند، در صنف برای خواندن درس چشم‌های شان باز است و این موضوع در شرع مورد اختلاف است که آیاچشم هم عورت است یا نه؟ برای همین از داخل غرفه و از کلکین (پنجره) کوچکی که در آن پرده نصب شده به دانش آموزان تدرس می‌شود.اما استادی در تحت نام مفتی سراج که صاحب چند فرزند بوده، دومین همسرش را از میان دانش آموزان نوجوان همین مدرسه انتخاب کرده است؟
در اعتراض به این ازدواج در شهر کندز؛ بسیاری پدران  مانع ادامه تحصیل دختران شان در این مدرسه ها شده اند.

‎پدری می گوید،من اعتراض کردم. گفتم شما اشتباه کردید. پدری که دخترش را می فرستد، معلم را به عنوان پدر معنوی می پندارد. چگونه می‌تواند با او عروسی کند؟ آنها با همین جرات برایم گفتند که معلم هرگز پدر شده نمی‌تواند. دختر رضایت داشته، طرفین موافق بودند، سن و سال مهم نیست.آنان عروسی‌شان را نیز با تلاوت قرآن و پرسش های مذهبی برگزار کردند.

این لشکر سیاه با یک برنامه بیرونی و با یک تفسیر بسیار قشری و سخت‌گیرانه از دین وارد جامعه ما شدند و آرام آرام یک نیروی اجتماعی بزرگ را تولید کردند که مخالف پیشرفت، تغییر، بهبود، قانون مداری و ارزش‌های دموکراتیک است. ترویج افراط گرایی، همزیستی مسالمت آمیز را در جامعه با مشکل روبرو می کند.

 بخشی از کسانی که فعالیت‌های تروریستی را در افغانستان انجام دادند، در همین مدرسه‌ها تربیت شدند و از یک روند ذهن‌شویی گذشتند و تشویق به انتحار و کشتار مردم بی گناه ما شدند. تفسیر این آموزش دیدگان از دین در تضاد با فرهنگ جامعه و برداشت معتدل از دین قرار دارد: “وقتی تعبیرهای غلط، جانب‌دارانه وزن‌ستیزانه از دین صورت می‌گیرد، نخستین و بزرگترین قربانی زنان استند. حقوق اسلامی، حق کار، آموزش، سیاست ورزیدن و آزادی‌های مدنی شان محدود می‌شود و در تاریکی مطلق فرو می روند.
زشت تر،درنده تر و ستمگر می شوند.حتا تنفس،آزادی و زیبایی های شان سلب می شود. زن در سایه و چارچوب شریعت اسلامی طالبان یعنی “زنده به گورشدن”.این دختران خیمه پوش فریب دروغ و پروپاگند طالب ها و گلبدینی ها را خوردند و با تعالیم انتحاری و بهشت وارد این مدرسه های شیطانی شدند. اما چیزی جز جهنم روی زمین منتظر شان نیست.

شیرین نظیری