شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

                      تهدید و اخطار به طالبان 

       نوشته ی : اسماعیل فروغی

      اظهارات تهدید آمیز و اخطارگونه ی آقای ابراهیم رییسی رییس جمهور ایران ، درباره حق‌آبه ی آب هیرمند که اخیراً زیاد خبرساز شده است ، قبل از همه می تواند برای حکومت زیر فشارایران ، مصرف داخلی داشته باشد . آقای رییس جمهور می خواهد افکار عامه ی ایران را از مسیر مخالفت با رژیم ، منحرف کرده و به این وسیله از مسأله ی آب استفاده ی ابزاری نماید .

     دلیل دیگرچنین اظهارات بی پرده و غیر دیپلوماتیک ، این است که ایران می خواهد به بهانه ی حق آبه ، همان راهی را بپیماید که روسیه و چین آغاز ‌کرده است –  راه تغیراستراتژی در برابرطالبان و تجدید نظر راهبردی نسبت به رژیم تک قومی و تک جنسیتی طالبان .
    اظهارات رییسی نشان دهنده ی تغیر مسیر در سیاست طالب دوستی ایران است .
به گمان اغلب روز های ماه عسل طالبان به پایان اش نزدیک شده است.

      ایران ، روسیه و چین که طی این مدت با درک از ماهیت تروریستی و افراطی دینی طالبان فقط برای دورنگداشتن طالبان از دامان امریکا و غرب ، با طالبان خوش و بش داشتند ، دیگر حوصله ی شان به سر رسیده است . چین ، روسیه و ایران دیگر نمی خواهند از گروهی حمایت کنند که زنان را به کار، تحصیل و تفریح اجازه نداده ، دشمنِ هنر و هنرمند ، دشمن تشیع استند واقوام غیر پشتون را صاحب افغانستان نمی پندارند .

     طالبان هرگز نمی توانند با چین کمونیست ، ایران شیعه و روسیه ی میراث دار شوروی سابق که هرسه دشمن امریکا استند ، تا ابد روی یک خوان نان بخورند . ‌
اگر امروز مسأله ی آب ، نقطه ی اختلاف میان افعانستان و ایران است ، فردا می تواند برخورد خصمانه ی طالبان با تشیع ، شریعت شیعی و مسایل متعدد دیگری چون تک قومی بودن نظام طالبی در افغانستان ، به نقاط داغ اختلاف میان دو نظام مبدل شود.

     به هر حال ، این که طالبان می گویند آب کم است ، درست می گویند ؛ اما این که به متخصصین حقیقت یاب ایرانی یا کشور سومی اجازه نمی دهند تا راستی آزمایی کنند ، بطور حتم ، ریگی در کفش دارند .
یا می خواهند حتما تشنج و بحران ایجاد کرده ، ایران را در جنگی خانمان برانداز درگیر نمایند و یا به همین بهانه ی آب و آبرو خواهی ، می خواهند با برانگیختن احساسات مردم علیه زورگویی ایران ، عمر نظام تروریستی ــ دینی خود را بیشتر دراز نمایند .

      واقعیت این است که طالبان نه امریکا را شکست داده و نه توان دفاع از تمامیت ارضی افغانستان را دارند . اما به هرترتیبی باشد مطابق نقشه ی راه ایجادگران شان ، می خواهند ایران را بحرانی و متشنج گردانند .

.     اما ، ایران هرگز نمی خواهد در میدان افغانستان  بجنگد
    جمهوری اسلامی ایران که در جنگ های نیابتی و استفاده از عناصر مزدور، توان و تجربه ی کافی دارد ، طالب را با استفاده از مزدوران نیابتی اش ، مجبور به تمکین نموده و اگر بخواهد حتا از درون منفجر خواهد کرد. ایران همانگونه که داعش را در سوریه و عراق از پادرآورد ، طالبان را نیز در میدان خود اش منکوب و سرکوب خواهدکرد . هفته ها و ماه های آینده به این گمانه زنی ها روشنی بیشتر خواهد بخشید …                                                                                         فروغی