به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

«
»

بیانیه دولت انقلابی کوبا: ماجراجويى نظامى امپرياليستى عليه ونزوئلا را بايد قاطعانه متوقف كرد

برگرفته از :
سایت «شورای صلح آمریکا»

دولت انقلابی جمهوری کوبا تشدید فشارها و اقدامات دولت ایالات متحده آمریکا را در راستای زمینه‌سازی برای آغاز یک ماجراجویی نظامی تحت پوشش «مداخله بشردوستانه» در جمهوری بولیواری ونزوئلا محکوم می‌کند و از جامعه بین‌المللی می‌خواهد تا در برابر آن بسیج شوند.

بین روزهای ۶ تا ۱۰ فوریه سال ۲۰۱۹، چندین هواپیمای نظامی به فرودگاه رافائل میراندا در پورتوریکو، پایگاه هوایی سن ایسیندرو در جمهوری دومینیکن و سایر جزایر کارائیب که دارای موقعیت استراتژیک هستند، پرواز کرده‌اند. قطعا بسیاری از این پروازها بدون اطلاع دولت های این کشورها انجام شده است. این پروازها از مبدا پایگاه‌های نظامی ایالات متحده انجام شده است؛ پایگاه‌هایی که محل فعالیت نیروهای عملیات ویژه و واحدهای تفنگداران دریایی ایالات متحده هستند. از این واحدهای نظامی برای انجام عملیات مخفیانه (در نقاط مختلف دنیا) و حتی علیه رهبران کشورهای دیگر استفاده شده است.

محافل رسانه‌ای و سیاسی حتی در خود ایالات متحده نیز این موضوع را افشا کرده‌اند که عناصر افراطی دولت ایالات متحده مانند جان بولتن، مشاور امنیت ملی و مائوریچیو کلاور کارون، مدیر نیمکره غربی شورای امنیت ملی آمریکا که سابقه‌ای طولانی در به‌راه انداختن جنگ و کشتار دارند با همراهی ضمنی مارکو روبیو، سناتور فاسد و ضدِ کوبایی ایالت فلوریدا، به‌طور مستقیم و کاملا سازمان یافته، منابعی مالی را به‌واسطه سمت‌شان در دولت فراهم آورده‌اند تا از آن منابع مالی در راستای انجام کودتا در ونزوئلا از طریق رییس‌جمهور خودخوانده آن کشور استفاده کنند.

این‌ها کسانی هستند که خودشان شخصا یا از طریق وزارت امور خارجه آمریکا فشارهای وحشیانه‌ای را بر تعداد زیادی از دولت‌ها وارد کرده‌اند تا آنها را مجبور به حمایت از درخواست خودسرانه برای برپایی انتخابات ریاست جمهوری جدید در ونزوئلا کنند و در عین‌حال، از این کشورها می‌خواهند فردی غاصب که در جایگاه نمایندگی مجلس به سختی ۹۷ هزار رأی را به‌دست آورده به‌جای رییس‌جمهور قانونی، نیکولاس مادورو موروس به‌رسمیت بشناسند که در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه می سال گذشته رأی بیش از ۶ میلیون ونزوئلایی را به‌دست آورده است.

پس از مقاومت مردم بولیواری و چاویست علیه کودتا و برپایی تظاهرات گسترده در حمایت از رئیس‌جمهور مادورو و اعلام وفاداری نیروهای مسلح ملی بولیواری، دولت آمریکا کمپین بین‌المللی سیاسی و رسانه‌ای خود را تقویت کرده است و به‌صورت یک‌جانبه دست به  تشدید اقدامات قهرآمیز اقتصادی علیه ونزوئلا زده است. از‌جمله این اقدامات، مسدود کردن پول‌های ونزوئلا در بانک های کشورهای ثالث است که میلیاردها دلار موجودی دارند و همین‌طور سرقت درآمدهای نفتی این کشور که در نتیجه سبب وقوع خسارات انسانی و ایجاد محرومیت‌ شدید برای مردم ونزوئلا شده است.

علاوه بر این غارت بی‌رحمانه و غیر‌قابل انکار، ایالات متحده قصد دارد تا مسائل بشردوستانه را بهانه‌ای برای آغاز تجاوز نظامی به ونزوئلا بسازد. آمریکا در صدد نفوذ به قلمرو ملت مستقل ونزوئلا با ایجاد جو ارعاب، فشار و البته با ادعای کمک‌های بشردوستانه است. البته حجم این کمک‌های بشردوستانه ادعایی در مقایسه با خسارت‌های اقتصادی ناشی از محاصره‌ای که از سوی واشنگتن به مردم ونزوئلا تحمیل شده است، هزاران بار کمتر است.

(خوان گوایدو)، رئیس‌جمهور غاصب و خودخوانده، «بی‌شرمانه» اعلام می‌کند که خواستار دخالت نظامی آمریکا جهت ورود «کمک های بشردوستانه» به ونزوئلا شده است؛ و پاسخ منفی مقتدرانه و غرورآمیز (دولت ونزوئلا) به مانور کمک‌های بشردوستانه را «جنایت علیه بشریت» توصیف کرده است.

مقام‌های بلندپایه آمریكا، هر روز متکبرانه و به روشنی این نکته را یادآور می‌شوند که در برابر ونزوئلا «تمام گزینه ها از جمله گزینه نظامی روی میز هستند».
دولت ایالات متحده برای یافتن مستمسک (برای آغاز تجاوز نظامی) به سیاست فریب و تهمت روی آورده است. به این منظور آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌ای را به شورای امنیت سازمان ملل ارائه کرده که مزورانه بیانگر نگرانی عمیق درباره «وضعیت حقوق بشر و مسائل بشردوستانه …، اقدامات دولت ونزوئلا برای ممانعت از ورود کمک‌های بشردوستانه، وجود میلیون‌ها پناهنده و مهاجر ونزوئلایی، استفاده بیش از حد از زور علیه تظاهرات مسالمت‌آمیز و از بین رفتن صلح و ثبات در منطقه» است و خواستار «برداشتن گام‌های لازم» شده است.

این کاملا مشخص است که آمریکا این هدف را دنبال می‌کند تا از طریق ایجاد «کریدوری بشردوستانه تحت نظارت بین‌المللی» و پس از آن به بهانه «تعهد به حفاظت از غیرنظامیان» به همان عبارت «برداشتن گام‌های لازم» متوسل شود.

لازم به یادآوری است که آمریکا از همین مدل رفتاری و بهانه‌های مشابه برای زمینه‌چینی آغاز جنگ در یوگسلاوی، عراق و لیبی استفاده کرد، که سبب خسارات عظیم انسانی و رنج های فراوان (برای مردم آن کشورها) شد.

دولت ایالات متحده در صدد از میان برداشتن مانع بزرگی به‌نام انقلاب بولیواری و چاویستی بر سر راه سلطه امپریالیستی بر قاره آمریکا و محروم ساختن مردم ونزوئلا از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی شناخته شده در سیاره ما و منابع طبیعی استراتژیک این کشور است.

غیرممکن است فراموش کردن تاریخ غم‌انگیز و دردناک مداخلات نظامی آمریکا که به دفعات در مکزیک، نیکاراگوئه، جمهوری دومینیکن، هائیتی، کوبا، هندوراس و اخیرا گرانادا و پاناما انجام شده است.

همان‌طور که ژنرال رائول کاسترو در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۷ هشدار داد: «تهاجم و کودتای خشن علیه ونزوئلا به «قاره آمریکای ما» آسیب می‌زند و فقط منافع کسانی را تأمین می‌کند که خواستار تفرقه ما برای مسلط شدن بر مردم ما هستند. آن‌ها همانند آنچه در دیگر نقاط جهان شاهدش هستیم، هیچ نگرانی بابت تنش‌‌ها و عواقب نامطلوب این رخدادها در منطقه ما ندارند».

تاریخ، مداخله امپریالیستی جدید در منطقه ما را و کسانی که غیرمسئولانه با آن مداخله همراهی کرده‌اند را به سختی قضاوت خواهد کرد.

آنچه امروز در ونزوئلا رخ می‌دهد آزمونی برای حاکمیت و کرامت آمریکای لاتین، منطقه کارائیب و مردم جنوب است. به همان اندازه آزمونی است برای بقای قوانین بین‌المللی و منشور ملل متحد است. این رخدادها نشان خواهد داد که آیا مشروعیت حکومت‌ها وابسته به اراده آشکار و مستقل مردم آن کشور است و یا اراده و خواست قدرت های خارجی.

دولت انقلابی کوبا خواستار بسیج جهانی برای دفاع از صلح در ونزوئلا و منطقه بر‌اساس اصول مندرج در اعلامیه «آمریکای لاتین و کارائیب به‌عنوان منطقه صلح» است که توسط سران دولت‌ها و حکومت‌های این منطقه در سال ۲۰۱۴ تصویب شده است.

کوبا همچنين از مكانيزم مونته‌ويدو، كه توسط مكزيك، اوروگوئه، کشورهای مشترک‌المنافع حوزه كارائيب (كاريكم) و بوليوی ارائه شده است، استقبال می‌کند. این مکانیزم همان‌گونه که اخیرا هم بر آن تأکید شده است، به دنبال حفظ صلح در ونزوئلا بر‌اساس اصول عدم دخالت در امور داخلی دولت‌ها، برابری حقوقی دولت‌ها و حل مسالمت‌آمیز درگیری‌ها، است.

این کشور از نگاه مثبت به طرح ابتکاری رئیس‌جمهور مادورو موروس و جامعه جهانی استقبال می‌کند و نگرانی خود را نسبت به اقدام آمریکا برای رد کامل این ابتکار که به دنبال آغاز گفت‌و‌گوها (برای حل بحران) است و چندین کشور از آن حمایت کرده‌اند، ابراز می‌دارد.

دولت انقلابی کوبا، همبستگی مستحکم و همیشگی خود را با نیکولاس مادورو موروس، رئيس‌جمهور قانونی، انقلاب بولیواری و چاویستی و مردم ونزوئلا و نیروی نظامی مردمی آن کشور، اعلام می‌دارد و از همه مردم دنیا و کشورها می‌خواهد تا از صلح جهانی دفاع کنند و ورای تفاوت‌های سیاسی و ایدئولوژیک، جبهه مشترکی ایجاد کنند در برابر مداخله نظامی و امپریالیستی جدید در آمریکای لاتین و منطقه کارائیب که به استقلال، حاکمیت و منافع همه مردم از ریو ​براوو تا پاتاگونیا آسیب می رساند.

هاوانا
۱۲ فوریه ۲۰۱۹