آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

«
»

استاد بیسد بزرگمردی از تبار هنر و ادب

Foto in bericht weergeven
نگارنده : زلمی رزمی
استاد عبدالقیوم بیسد درسال ۱۳۰۷خورشیدی درشهرکابل چشم بجهان کشود
هنوزشاگرد مکتب استقلال بود که در اکت و تمثیل وتقلیدحرکات تیپ های مختلف از استعداد عجیبی برخورداربود وحرکات آموزگارانش را چنان هنرمندانه تقلید میکردکه همصنفانش بشگفتی می افتیدند و برایش کف میزدند.
و اما فعاليت هنری را به عنوان بازیگرتیاترپس از بمیان آمدن صحنه تمثیل در سال ۱۳۲۱ با بازی درنمایشنامه ای بنام (میراث) اثری از استاد رشیدلطیفی آغاز کرد و پس ازهفتاد سال هنرنمایی وتلاش صادقانه درتیاتر، سینما، رادیو و تلویزیون،در اثرعارضه کلیوی به بستربیماری افتید و دیگر هرگز لب به سخن نگشود و سرانجام درماه قوس سال ۱۳۹۲ خورشیدی بعمر۸۵ سالگی از اين دنيا رخت بربست
ولی خاطرات تلاش های صادقانه اش در عرصه مختلفی هنری فرهنگی فراموش ناشدنی است و بخصوص اهالي هنر و ادب و فرهنگ سرزمين ما، ياد و خاطره اش را گرامي مي دارند.
کارنامه هنری این بزرگمرد هنر تیاتر، سینما و رادیو تلویزیون کشور را برمی شماریم:
نقش آفرینی و کارگردانی صدها اثر مشهورجهان روی ستیژتیاتر
نمایشنامه نویسی
ایفای نقش زن در درام ( قربانی وفا ) که بعنوان اولین مرد بازیگر افغان به اجرای آن همت گماشت
نقش آفريني در برخی نمايشنامه های تلویزیونی
ایجاد تیاتر رادیویی و گویندگی برنامه رادیویی بنام کاکا منجانی در سال های ۱۳۲۶ خورشیدی که مدت ده سال دوام یافت.
گویندگی داستان های دنباله دار رادیو، رادیو درام ها و ده ها برنامه آموزنده دیگر
نقش آفرینی دراولین فیلم داستانی محصول افغانفلم بنام روزگاران بخش (قاچاقبران) بکارگردانی سلطانحمید هاشم.
استاد بیسد از داشتن صدای پرطنین و شورانگیزنیز برخوردار بود و بعضن اشعاری را با اکت و تمثیل دکلمه میکرد که یکی ازهیجانی ترین آن دکلمه ( قلب مادر) سروده ایرج مرزا میباشد .
استاد عبدالقیوم بیسد در سال ۱۳۵۶ بحیث معاون فرهنگی وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان عز تقررحاصل کرد.و مدتي نيزفن نمایشنامه‌نویسی، کارگردانی، بازیگری و سخنرانی هنر تیاتر را در دانشگاه‌ های کابل و بلخ تدریس کرد.
از آثار تأليفي او ميتوان به مجموعه شعری وی به‌نام «یک شهر اسکلیت» که در سال ۱۳۸۱ خورشیدی منتشرساخته ، پانزده نمایشنامه تیاتری وتلویزیونی، دوصد افسانۀ اطفال،
چهارده نمایشنامۀ رادیویی، سریال تلویزیونی به نام قربانی و ازآثار نشر نشده:
تاریخ تیاتر افغانستان تحت عنوان من و تیاتر،
تلویزیون وسیاست،
نمایشنامۀ انتقادی انتباهی نماینده مردم،
نمایشنامۀ اجتماعی وحماسی مریض
اولین سریال کمیدی انتقادی عشق پیری یا قند آغا زن میگیرد دربیست قسمت وغیره، نام برد.
زنده ياد استاد بیسد در دوران فعاليت خود افتخاراتي را نيز کسب کرده که از آنجمله ميتوان به عناوین و القاب هنری اوچون:
هنرمند شایسته
هنرمند ممتاز
سلطان ستیژ
استاد
پدر تیاتر
وغیره اشاره کرد.
روانش شاد و یادش گرامی!