کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

۸۱ سلنه نه؛ بلکه ۱۰۰ سلنه ناخوښه ولس

که څه هم د ملي يووالي حکومت د افغانستان د اساسي قانون خلاف د يو دريمګړي له خوا جوړ شوى، نه د خلکو د رايو پر بنسټ، په همدې سبب دی چې ورځ تر بلې خلک له حکومته واټن اخلي. د حکومت څخه د خلکو د ناخوښۍ خبرونه پخپله د حکومت له منځه هم ډير ورکړل شوي دي. څو ورځې وړاندې پخپله د ملي یووالي د حکومت مشر اشرف غني په تير يو کال کې په خپل مشروطيت او ناکامۍ اقرار وکړ. غني د ۱۳۹۵ ښوونيز کال د پرانيستې په مراسمو ومنل چې د ښوونکو د وضعيت ښه کولو په برخه کې مشروط شوى، خو هيله لري چې په روان کال کې به د کاميابي نمره واخلي.

همداشان څه موده وړاندې د ملي یووالي حکومت اجراییه رییس عبدالله عبدالله ويلي و ، پوهیږي چې له حکومته یې خلک ناخوښ او ورباندې بې باوره شوي دي خو دوي به بیاهم هڅه وکړي چې تر څو خلکو ته په ښه خدمت کولو د هغوی باور تر لاسه کړي. نوموړي دغه خبرې د وزیرانو شورا په غونډه کې کړي او زیاته کړې يي وه؛ د دوي د کارونو په مخ کې تر ټولو لوی خنډ نا امنیو جوړ کړی دي. همداشان د ښې حکومتولۍ په برخه کې د ولسمشر ځانګړي استازي ضيأ مسعود او د  اجراييه رياست مرستيال محمد محقق هم په ځلونو د حکومت له کړنو ناخوښي څرګنده کړې ده.

اوس تازه ترسره شوې سروې ښيې چې په افغانستان کې ۸۱ سلنه خلک د ملي يووالي له حکومته ناخوښ دي. د امریکا د متحده ایالاتو د نشراتي بورد BBG د مدیره پلاوی او د گلوپ شرکت په یوې سروی کې څرگنده شوې چې گډون کوونکي نژدې په سلو کې ٨١ په نسبي او یا بشپړه توګه د ملي وحدت د حکومت له اجرااتو څخه ناراضه دي. ددې سروی په بنسټ یواځې په سلو کې ١٧ کسانو ددې حکومت له اجرااتو څخه تر یوه حده او یا بشپړ ملاتړ کړی دی. د يادې سروې بل په زړه پورې ټکی دا دی چې د ملي يووالي حکومت د دواړو شريکانو څخه د ولس د ناخوښۍ کچه يي؛ بيله بيله په ډاګه کړې ده. د سروې له مخې د ملي یووالي د حکومت د دوو مشرانو په پرتله کولو کې د ملي وحدت د حکومت له اجرائیه رئیس عبدالله عبدالله څخه د نارضایتۍ کچه د ولسمشر اشرف غني په پرتله زیاته ده. ددې سروې د ګډون کوونکو شاوخوا ۷۶ فیصده کسان د ولسمشر غني له اجرااتو او ۸۶ فیصده کسان د اجرائیه رئیس عبدالله عبدالله له اجرااتو ناراضه دي.

که څه هم ياده سروې د ملي يووالي حکومت څخه د ولس د ناخوښۍ کچه ۸۱ سلنه په ډاګه کوي؛ خو که په حقيقت سترګې پټې نه کړو نو په ډاګه کيږي چې پوره سل فیصده خلک له حکومت ناخوښه دي. په تازه ترسره شوې سروې کې چې د حکومت له کړنو راضي ۱۷ سلنه خلک ياد شوي دي؛ دوی هغه خلک دي چې په يو نه يو ډول به حتماً په حکومت کې سهيم وي. يا به پخپله، يا به يي ورور، يا کاکا، يا ماما او د کورنۍ کوم بل غړی به يي حتماً په حکومتي څوکۍ ګمارل شوی وي. اصلاً که په دقيقه توګه د بې طرفه او بيوزله افغانانو وپوښتل شي؛ نو  په ډاګه به شي چې پوره سل فيصده خلک د ملي يووالي له حکومته ناخوښه دي.

تاسې په خپله قضاوت وکړئ، د ګډ حکومت په تېر يو نيم کال کې د ډېری افغانانو ژوند د پخوا په پرتله څومره خراب شوی او راتلونکي لپاره يې بې باوري کومې کچې ته رسيدلې ده؟ ولس د تير حکومت له موجوده ستونزو تر پوزې راغلی و او په ډيره علاقمندۍ سره د رايو صندوقونو تر شا ودريدل، د سر او مال خطر يي پر ځان ومانه خو د اوسني ګډ حکومت مشرانو ته يي رايه ورکړله. دوی هيله درلوده چې په ژوند کې به يي مثبت بدلون راشي او د يو هوسا ژوند خاوندان به شي. خو له بده مرغه د ملي يووالي حکومت مشرانو د ولس په رايه او سرنوشت معامله وکړه او د ولس د ارادې د تمثيل پر ځای يي دريمګړی خوشحاله او پر خوښه يي ګډ دوه سره حکومت جوړ کړ. دوی له پيله تر ډیره د مقرریو پر سر په بې پایه مبارزه کې ګیر شول او خلک يي تر شاه پريښودل.

ولسونه خو په دې هيله د رايو تر صندوقونو ولاړل چې نوى حکومت به يې امنيت ونيسي او خلکو ته به د کار زمينه مساعده کړي، څو د خلکو بېوزلي او اقتصادي کمزوري ورکه شي. خو اوس د يو نيم کال په تيريدلو ليدل کيږي چې د خلکو هيلې په ناهيلۍ بدلې شوې، اشرف غني او عبدالله نه يواځې چې خپلې ژمنې عملي نه کړې، بلکې د دواړو تر منځ اختلافاتو هېواد د ناورين په لور روان کړى. دوی د سوګند کولو له ورځې قانون ماتونې ته ملا وتړله، يو مشر يي د قانون ملا ورماتوي او بل هغه يي پوښتۍ. يو هغه يي سرپرست وزير ته قانونيت ورکوي او تر شاه يي دريږي او بل هغه يي بيا د يو ولايت لپاره دوه ښاروالان ټاکي، يو يې د کابل بانک زنداني ميليوني پوروړي ته قرارداد ورکوي او بل يي په چک چکو بدرګه کوي. او همداسې په لسګونو نورې قانون ماتوونې.

په ټوله کې د دې حکومت له جوړېدو تر ننه پورې اشرف غني او عبدالله په اختلافاتو سر دي او ولس ته يې د کار لپاره هېڅ زمينه نه ده مساعده کړې. نو تاسې په خپله قضاوت وکړئ چې څوک به څنګه د دې اووه سره حکومت له کړنو خوښ او راضي و واوسي؟؟

 

لیکنه : خوشحال آصفي