تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

اپلاتون

د ده اصلي نوم «اریستوکلس» دی، د یونان یو نوموتی…

«
»

گزارشی به‌روز از وضعیت نظامی ‌در سوریه

برگرفته از :
مون آو آلاباما (Moon of Alabama)، ۱۸ فوریه ۲۰۱۹

طبق گفته‌های منابع محلی این استان، حدود ۱۵۰۰ تروریست به کمک عوامل ترکیه و کنترل مستقیم ژاندارمری که جزو نیروهای ارتش است، تحت پوشش مقامات ترکیه از مرز آن کشور وارد شهر ادلب شده‌اند. این منابع خاطرنشان کرده‌اند که این تروریست‌ها از کشورهای غربی می‌باشند.

امروز در یک حمله که با انفجار بزرگ دومرحله‌ای یک خودروی بمب‌گذاری‌شده در شهر ادلب در شمال غرب سوریه، روی داد، بین ۲۰ تا ۳۰ تن کشته و تعداد بیشتری مجروح شدند. اداره شهر ادلب در کنترل متحد القاعده، حیات تحریر الشام (HTS) است؛ امّا بسیاری از گروه‌های تروریستی دیگر نیز در این منطقه باقی مانده و همه آنها بر سر منابع موجود، با هم می‌جنگند.

توافق مابین روسیه، ترکیه و ایران در «آستانه» در سپتامبر سال گذشته، مبنای آتش‌بس در اداره شهر ادلب قرار گرفت. قرار بر این بود تا ترکیه منطقه را از وجود «حیات تحریر الشام HTS» و سایر گروه‌های تروریستی پاک‌سازی کند. ترکیه سربازان خود را در استحکامات دیده‌بانی منطقه مستقر ساخت؛ امّا در رابطه با توافق «آستانه»، کاری آنچنان انجام نداد.

ترکیه در آنجا نه‌تنها با اکراه مانده است‌، بلکه جنگجویان خارجی را هم برای ورود به منطقه آزاد گذاشته است.
طبق گفته‌های منابع محلی این استان، حدود ۱۵۰۰ تروریست به کمک عوامل ترکیه و کنترل مستقیم ژاندارمری که جزو نیروهای ارتش است، تحت پوشش مقامات ترکیه از مرز آن کشور وارد شهر ادلب شده‌اند. این منابع خاطرنشان کرده‌اند که این تروریست‌ها از کشورهای غربی می‌باشند. بر‌خلاف تروریست‌های دیگر که از آسیای شرقی و کشورهای عربی به‌سمت جیسر الشغور تحت کنترل تروریست‌هایی از چین و ترکمنستان هدایت می‌شدند، تروریست‌ها از کشورهای غربی به اردوگاه‌های جبهه النصره و حوراس ادّین (Hurras Eddin) در جنوب و جنوب شرقی منطقه ادلب فرستاده شدند.

احتمال دارد که بسیاری از این تازه‌واردین از نیروهای داعش ‌باشند که از شرق سوریه به ترکیه فرار کرده و سپس از آنجا به ادلب برده شدند. تروریست‌های استان ادلب همچنان به حملات خود علیه نیروهای سوریه ادامه می‌دهند. آنان باید از درون ترکیه خطوط تدارکاتی منظمی ‌داشته باشند که در استفاده از مهمات برای ادامه جنگ، این چنین بی‌حساب‌و‌کتاب، دست‌و‌دل‌باز هستند.

 نشست اخیر روسیه، ترکیه و ایران به سبک «آستانه» بار دیگر توافق اولیه را تأیید کرد؛ امّا برای چگونگی پیاده کردن آن، موضع مشترکی اتخاذ نگردید.