از اين مردم ، چيزى بور نموشه
بغير رنگ و جنگ و چور نموشه
علاج درد و رنج و غصه ى ما
به چند تا خاءن و مزدور نموشه
به جز كشتار و جنگ و انتحارى
به سنگين و فراه و غور نموشه
ميان ع و غ اش جنگ و دعوا
به اين دو مردك منفور نموشه
نه اميدى ازينست و نه از آن
نه با آن اتمر و با نور نموشه
نه با جور و جفاى داعشيان
نه با آن طالب زنبور نموشه
نياز اين وطن مردان كار است
به مكر “جانكرى” و زور نموشه
زبير واعظى