کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

نتایج نشست مسکو 

                                                    نوشته ی : فروغی

        نشست دوم مسکو هم همانند نشست اول آن اگر دستآوردی داشته باشد برای دولت فدراتیف روسیه و طالبان  خواهد داشت ، نه برای افغانستان واحد و افغانهای خسته از جنگ و برادرکشی .

       روس ها با بهره گیری ازهردونشست ، هم به حریف قدرتمند ش ایالات متحده امریکا بار دیگر حالی کرد که دیگر آن کشور ، یکه تاز میدان درافغانستان ومنطقه نیست و هم با گردآوردن طالبان وعده ای از رهبران پرتوقع افغانی در زیرچترخویش ، بستر بهره برداری بیشتر سیاسی ازین نیروها را به سود خویش ، هموارتر نمود .

        این نشست هم همانند نشست های آقای زلمی خلیلزاد با طالبان ، مواضع سیاسی ، نظامی و استراتژیک طالبان را تقویت بیشتر نموده و آنان را برای شرکت در قدرت دولتی مشروعیت بیشتر بخشید .

        موضعگیری های قاطع ، خودخواهانه و پرتبختر نماینده گان طالبان در برابر رهبران تسلیم طلب و ضعیف جهادی جمع حامدکرزی ، بخوبی ثابت ساخت که نه طالبان مغرور و جنگ طلب ، پیام آوران صلح اند و نه رهبران فرصت طلب و مولتی میلیونرجهادی حاضر و غایب در نشست مسکو .

        نه حامد کرزی ، نه یونس قانونی ، نه عطامحمد نور ، نه محقق و دیگران که همه دم از حقوق بشر ، دیموکراسی ، قانون اساسی و رعایت حقوق برابر می زنند ، هیچکدام نتوانستند در برابر ادعا ها و شرایط سخت و بلا تغیر طالبان به پا ایستاده و از دستآوردهای چندساله دفاع نمایند .

       هرچند طالبان گفتند که قدرت را قبضه نمی کنند ، اما با صراحت و مغرورانه بیان داشتند که نظام کاملاً اسلامی میخواهند ، قانون اساسی را نمی پذیرند و اردوی نو تشکیل خواهند داد .

      حقایق نشان میدهد که بخواهیم یا نخواهیم ، طالبان به یاری امریکا ، پاکستان و شیوخ ثروتمند سعودی – اماراتی در بدنه ی قدرت شامل خواهند شد . نقشه ی این روند نه از امروز بلکه از مدت ها قبل تهیه شده و به یاری رهبران دست اول حکومت به پیش برده شده و به پیش برده می شود .

      حکومت وحدت ملی که توان بسیج نیروهای درون خود را از دست داده است ، به هیچصورت قادر نیست و نمیخواهد تا برای دفاع از ارزشهای به دست آمده ، گروه های متنوع مردم را دور هم متحد و بسیج نماید .

       اساساً حکومت وحدت ملی با قبضه کردن قدرت و مدیریت ناسالم و بیمار ، اوضاع امنیتی را بدتر از پیش کرده ، با گسترش قومگرایی و گروهبازی ، توان بسیج گروههای مختلف را کاملاً از دست داده است .

       درچنین وضعیت حساس آنچه ما را یاری میرساند تا باردیگر در گورستان تاریک طالبانی – جهادی نیفتیم ، اتحاد و یکپارچه گی ماست . این که بیشتر درکنارهم باشیم تا در مقابل هم .

       باید تمام گروههای قومی افغانستان شامل زن و مرد ، تمام نیروها ، احزاب و سازمان های ملی – مردمی  و تمام شخصیتهای خوشنام ملی دور هم جمع شده ، به یاری اردوی ملی کشور ، جبهه ی متحد قدرتمند ملی ایجاد نماییم .

      باید جوانان وشخصیتهای خوشنام ملی وطن این رسالت بزرگ را به عهده بگیرند.

     وطن واحد ما هیچگاهی بیشتراز امروز به بیداری وعملکرد مسوولانه ی جوانان و نیروهای ملی و مردمی محتاج نبوده است .