نامه سرگشاده شصت و یک نماینده پارلمان فرانسه در باره سفر شیخ حسن روحانی به پاریس
برگردان از تارنمای فرهنگ ایران
آقای رئیس جمهور
شما در پاریس رئیس جمهوراسلامی ایران آقای حسن روحانی را به حضور می پذیرید. این یک انتخاب دیپلوماتیک است که در مورد آن هر یک از ما می تواند نظر خود را داشته باشد.
نمایندگان پارلمان فرانسه از اکثریت و گروه های اپوزیسیون؛ ما مایل هستیم دستکم توجه شما را روی آمار نا امید کننده رژیم ملا ها در زمینه رعایت حقوق بشرجلب کنیم.
حکومت مذهبی ایران یکی از رژیم های نابود کننده آزادی در این سیاره می باشد. « ادامه بیشترین اعدام ها به نسبت جمعیت در مقایسه با همه کشورهای دیگر جهان »،همانطور که احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در باره مسئله حقوق بشر ایران در گزارش خود نوشته است.
جلوس آقای روحانی به ریاست جمهوری متاًسفانه نتوانسته است تغییری را که انتظار می رفت به ارمغان آورد. روند اعدام ها سرعت یافته و تعداد اعدام ها از زمان به قدرت رسیدن آقای روحانی بیشتر شده است( نزدیک به دو هزار اعدام میان سال های 2013-2016 میلادی) انجام شده است. دستکم نوزده اعدام تنها در ماه ژانویه 2016، از جمله سه اعدام که در ملاً عام انجام شده اند، در میان این اعدام ها شمار قابل توجهی افرادی که هنگام ارتکاب جرم زیر سن قانونی بوده اند و به مرگ محکوم شده بودند دیده می شوند. برخی از محکومین به دلایل عجیب و غریبی چون؛ « دشمنی با خدا» یا « گسترش فساد در زمین» اعدام شده اند.
در زمینه آزادی های اساسی، نتایج به دست آمده به همان اندازه دلخراش است. آزادی بیان نقص شده است، نشریات خفه شده اند، سانسور در همه جا حضور دارد و بطور کلی یکی از بالاترین آمار روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان زندانی در جهان را دارا می باشد.
نسخه جدید قانون مجازات اسلامی همچنان به سنگسار زنانی که متهم به زنا می باشند ادامه می دهد. بطور کلی زنان بویژه در زمینه ازدواج، طلاق ،نگهداری و سرپرستی فرزندان و مسئله ارث زیر فشار تبعیضاتی که جنبه قانونی به آن داده شده قرار دارند. زنان همچنان به عنوان افراد صغیر نمی توانند کار کنند و بدون اجازه شوهر خود سفر نمایند. یک قانون در سال 2013، در مجلس ایران به تصویب رسید که به مردان اجازه می دهد با دختر خوانده خود که به سن سیزده سالگی می رسند ازدواج نمایند. مسئله ای که به گفته خانم شادی صدر وکیل ایرانی مدافع حقوق بشر؛ « قانونی کردن آزار جنسی کودکان » بشمار می رود.
سازگاری میان سیاستی که به آن منافع ملی گفته می شود و ارزش های دیپلوماسی وجود ندارد، در جایی که دفاع از منافع ملی مورد احترام است ، کشوری که از ارزش های بنیادین دفاع نمی کند نمی تواند مورد احترام باشد.
سرکوب فعالین سیاسی با توجه به وضعیت سلامتی نگران کننده آنان همچنان اجرا می شود؛ میر حسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد بدون محاکمه و محکومیت هنوز در بازداشت خانگی بسر می برند.
در نهایت اقلیت های قومی و مذهبی از تبعیض های گسترده بویژه در زمینه آموزش، اشتغال و مسکن در رنج می باشند. با مسیحیان، یهودیان، بهائیان، سنی ها و کرد ها به مثابه ستون پنجم برخورد می شود، برخی از آنان به اتهاماتی چون « تبلیغ دینی» و «فعالیت های ضد رژیم» مورد آزار قرارمی گیرند.
در صحنه بین المللی ایران از این قاعده مستثنی نیست. رژیم ملایان برای گسترش نفوذ خود در خاورمیانه یک استراتژی ایجاد هرج و مرج در پیش گرفته اند. تهران همچنان بر شعله های آتش مناقشه میان اسراییل و فلسطین می افزاید به حمایت مالی از سازمان های تروریستی مانند حماس، حزب الله و جهاد اسلامی و مجهز کردن آنان به موشک و راکت ادامه می دهد. مقامات ایرانی مرتباً از نابودی اسراییل سخن می گویند.
درمصاحبه با تلویزیون فرانسه رئیس جمهور روحانی گفت « اسراییل یک دولت مشروع نیست». در دنباله این سخنان تهران دو هفته پیش از فرا رسیدن روز بین المللی یادآوری نسل کشی یهودیان «هولوکاست» یک نمایشگاه مسابقه کاریکاتور در انکاراین واقعه و اهانت به خاطره شش میلیون یهودی قربانی رژیم نازی ها ترتیب داد.
فرانسه سرزمین حقوق بشر، نباید چشمان خود را بر سرنوشت غم انگیز مردم ایران بویژه مخالفین و انسان دوستان ببندد. فرانسه نباید با سکوت، اظهارات آشکار و انکار رهبران ایران را نادیده بگیرد، در حالی که کشور ما علیه نژاد پرستی و یهود ستیزی یک مبارزه بزرگ ملی در پیش گرفته است.
به همین دلیل ما از رئیس جمهور می خواهیم که از این ملاقات استفاده کرده و از ایران بخواهد نسبت به آزادی زندانیان سیاسی اقدام کند و پیشرفت گسترده و ملموس در احترام به حقوق بشر بویژه در باره اقلیت های مذهبی و قومی را به اجرا در آورد.
ما همچنین از فرانسوا اولاند می خواهیم اظهارات مقامات رژیم ملا یان در باره انکار دولت اسراییل و نابودی آن را رسماً محکوم نماید.
برای دفاع از پایه های آزادی، عدالت و مدارا بر اساس وفاداری به ارزش های جهانی که بنیاد جمهوری و دموکراسی ما بر مبنای آنان بنا شده اند، اصولی که کشور ما را وادار سازد تا نتواند با عدم رعایت آنان به این ارزش ها خیانت کند، چون این کار ضربه ای علیه اعتبار و تعهدات بین المللی کشور ما و مهم تر از همه افتخار آن می باشد.
بیست و هفتم ژانویه 2016
